Societatis iesv, segoviensis



Yüklə 14,73 Mb.
səhifə86/143
tarix14.08.2018
ölçüsü14,73 Mb.
#70987
1   ...   82   83   84   85   86   87   88   89   ...   143

natum est; cùm tamen proportionatum esse de-

beat iuxta communem Theologorum, Canoni-

starumque doctrinam, vt videri potest apud Dia-

nam Parte 5. Tractat. 12. Resolut. 10. vbi complu-

res adducit, & apud P. Suarium suprà, Disput. 54.



Sect. 3. qui num. 6. ex definitione Innocentij Ter-

tij in Cap. Cùm eo, de pœnitentiis & remiss.

benè ostendit superfluas, & ita inualidas esse In-

dulgentias indiscretas, & irrationabiles, quæ lar-

giùs conceduntur, quàm caussa postulet, etiamsi

pia sit. Cùm ergo in casu nostro, si ad commune

bonum inspiciamus, eadem caussa sit; si autem

ad opus præstitum, maius ieiunium sit, cum quo

& concurrunt preces; superflua erit Indulgentia

visitationi concessa, si plenaria sit, cùm non sit

plenaria, quæ pro ieiunij labore conceditur.

  299 In quo quidem ita sentientes non suntQuæ non|est à pieta-|te aliena|iudicanda.

vti minùs pij vllatenus arguendi, quia vera pietas

est fideles ita instruere, vt Indulgentiarum intuitu

in operibus pietatis non torpescant, & in ipsis

lucrandis Indulgentiis, eas vt potuerint repeten-

tes: sic enim non magnâ, neque molestâ repe-

titione fiet, quod plenariis potest Indulgen-

tiis obtineri. Quid enim interest me opiniones

laxiores circa Indulgentias sequi, si coram

Deo illæ non sunt veræ? In aliis quidem re-Probabili-|tas opinio-|num nihil|pro Indul-|gentijs con-|fert.

bus vtilis esse fauorabilis opinio potest, quia

coram Deo obligatione aliquâ liberat, vt re-

stitutionis, ieiunij, &c. etiam si reipsa vera non

sit: quod secùs accidit in præsenti: licèt enim

mille Doctores dicant Indulgentiam posse hoc

aut illo modo obtineri, vel esse plenariam, & ad

hos aut illos extendi: si reipsa ita non est, bene-

ficium tale minimè, qui lucrari conatus fuerit,

comparabit. Vide Dianam suprà, Resol. 32. apud

quem Parte 10. Tractat. 11. Resolut. 34. contra-

rium sentiunt, quibusdam profectò piis magis,

quàm solidis coniecturis, & quibus positio pro-

posita neutiquam insinuatur, cùm & opinio

dicta satis dubia sit. Cui & fauet P. Amicus Tom.

8. Disput. 20. num. 214. Et quidem cùm possit

quis sumptâ Bullâ Indulgentiam plenariam semel

in vitâ, & semel pro morte consequi; eâ obtentâ

satis illi esse possunt Indulgentiæ stationum, etiāsi<-P>

@@0@

@@1@236 Thesauri Indici Titulus V. Appendix Cap. XXVIII.

<-P>plenariæ non sint; cùm negari nequeat quin sint

magnæ, & ita pro succedentibus lapsibus suffi-

cientes. Quod & pariter de Indulgentiis Reli-

giosorum dicendum: quibus quando habitum

Religionis suscipiunt, professionem faciunt, &

in Festo principali sui Ordinis, Indulgentiæ ple-

nariæ conceduntur. Possunt ergo quæ pro sta-

tionum diebus sunt, abundè eis sufficere pro quo-

tidianis erratis, & etiam si quid, (quod absit)

non ordinarium perpetrarint. Si prætereà illius

obtentio repetatur: pro quâ

  300 Dico secundò. Indulgentia altarium,Posse toties|quoties ob-|tineri, iux|ta probabi-|lem senten-|tiam.

& idem est de Indulgentiâ simili Religiosorum,

roties quoties potest diebus assignatis obtineri,

iuxta multorum probabilem opinionem, quam

tenent Nugnus, Fr. Emmanuel, Villalobos, quos

adducit & sequitur Diana Parte 1. Tractat. 11.

Resol. 104. vide etiam Dianam Parte 5. Tractat. 1.

Resol. 45. P. Escobar Tractat. 1. Examine 17. cap. 4.

Vers. Possuntne. Angelus & Rosella apud P. Sua-

rium infrà. Nauarrus Tractatu de Indulgentijs No-



tabili 32. num. 46. & 47. Trullench §. 6. dub. 3.

P. Mendus Disput. 6. cap. 5. vbi præter alios adducit

Nauarrum in eodem loco, quo pro contrariâ sen-

tentiâ eum citat Diana, & quidem Vers. Per ea,



num. 47. id non obscurè significat, quidquid dixe-

rit Notabili 15. Et prætereà P. Henriquez, P.

Layman, P. Suarium, Cardinalem Lugo. SedAuctores|pro suâ sen-|tentiâ ma-|lè à P. Mẽ-|do citatos|ostenditur.

mirum est Auctores istos ita incuriosè perlectos,

vt pro hac afferantur sententia, cùm apertè tuean-

tur aduersam. P. Henriquez Lib. 7. Cap. 10. num.

2. vbi citatur, tantùm ait ad maiorem certitudi-

nem & efficaciam posse consequi eodem die:

non ergo absolutè, sed vt per vnam diligentiam,

quod fortè in aliâ defuit, suppleatur. Possunt er-

go diligentiæ repeti: quod & admonet Iulius

Lauorius suprà num. 129. sed non obtineri In-

dulgentiæ. Nam poterat esse opinio affirmans,

si simel adhibitæ Indulgentiam lucrandi gratiâ

diligentiæ insufficientes fuerunt, non posse vlte-

riores efficaciter adhiberi. Cardinalis Lugo citatâ



Disput. 27. n. 95. loquitur quando pro obtinen-

dâ Indulgentiâ non est designatus dies: quando

autem designatus est, vt in casu nostro, contra-

rium tenet, num. seqq. cum P. Suario Disputat. 57.



sect. 1. num. 7. vbi eum citat P. Mendus, qui &

idem confirmat num. 8. Cuius etiam doctrinam

manifestè amplectitur P. Laymam citato fimiliter

loco, scilicet Lib. 5. Tract. 7. Cap. 8. num. 8. Tenet

etiam Bonacina Tomo 1. Disput. 6. quæ est de In-

dulgentiis, Quæst. 1. Puncto 5. num. 32. vbi præter

citatos aliquos adducit D. Thomam, Cordubam,

Cardinalem Toletum, P. Sà, P. Reginaldum, P.

Filliucium, Graffium, & alios. Quod etiam docet

P. Quintana in Appendice, Tractat. 6. Dub. 6. num. 5.

& Iulius Lauorius pag. 205. num. 128. complu-

res adducens qui de Indulgentiâ cum prædictâ

temporis determinatione loquuntur, iuxta dicta

ex Card. Lugo, & P. Suario.

  301 Iuxta quam opinandi diuersitatem illudQuid circa|praxim cō-|ueniens vi-|deatur.

tutissimè dici potest, quod ex P. Henriquez nu-

per à nobis positum & expositum, diligentias

posse quoties placuerit diebus assignatis adhiberi,

quo fiet vt vel toties lucrentur, si fortè opinio

prior vera est, vel si diligentiæ aliquis defectus

obrepserit, per alteram supplebitur, & sic In-

dulgentiæ fructus colligetur. Quod si opus præ-<-P>@@

<-P>fatum etiam exactè præstitum forsitan Indulgen-

tiæ proportionatum non est, repetitum poterit

debitam proportionem habere. Quæ doctrina

ei est conformis, quam habet P. Suarius suprà, Di-



sputat. 54. Sect. 3. num. 9. vbi ait quando Indulgen-Notanda|doctrina.

tia non habet proportionem cum opere, eo non

obstante aliquem effectum habere, proportiona-

tum quidem operi: id quod ex mente conce-

dentis videtur apertè colligi: si enim concedere

ita vult, vt plus quàm possit concedat, manifestum

est circa minus eiusdem intentionem dirigi, iuxta

vulgatam regulam juris in 6. quod in eo, quod

plus est, id, quod est minus, continetur. Et do-

ctrinam illam ita esse certam, vt in eâ omnes con-

ueniant, docet idem Pater num. 2. Potest ergo

operis iniuncti repetitio vtilissimè frequentari.

  302 Dico tertiò. Quid nomine EcclesiæNomine|Ecclesiæ O-|ratorium|etiam ve-|nire qui|censeant.

intelligatur non est penitus exploratum, cùm

de visitatione agitur; & Oratorium priuatum

sufficere tenet Trullench § 6. Dub. 2. cum P.

Henriquez suprà, num. 1. L. B. inde inferens no-

bilem visitando quinquies Oratorium suum ab

Episcopo approbatum, posse Indulgentiam Cru-

ciatæ lucrari: vbi nobilis ideò expressus, quia

illis solent Oratoria concedi: cùm tamen in om-

nibus eadem ratio sit, qui eamdem fuerint gratiam

assecuti. Quod & tenent Fr. Emmanuel §. 8.

Additionum, num. 1. Diana Parte 5. Tractat. 12.

Resolut. 43. & Parte 9. Tractat. 2. Resolut. 31. Hie-

ronymus Garcia Tractatu 3. Difficult. 8. Dub. 1.



Puncto 2. num. 21. Ludouicus à Cruce, Leander,

Machadus, P. $unclearardi apud ipsum postremo, P. Quin-

tana in Appendice, Tractat. 6. Dub. 2 num. 2. & 3.

P. Mendus Disput. 20. cap. 5. P. Escobar Cap 4.



citato. Ver. Visitatio. Qui, sicut & alii ita sentien-

tes, approbationem Episcopi necessariam esse

affirmant. Ex eorum tamen rationibus colligiPro Orato-|rijs Regu-|larium non|est appro-|batio Epi-|scopi neces-|saria,

potest quid sit de Oratoriis Regularium sentien-

dum, pro quibus Episcopi approbatio non re-

quiritur: quia enim diuino cultui dedicata sunt,

& priuilegio immunitatis gaudent, etiamsi extra

Conuentus sint, vt in Grangiis, iuxta ea, quæ

habet Diana Parte 9. Tractat. 1. Resolut. 33. viden-

tur etiam ad lucrandas Indulgentias sufficere,

sunt namque Ecclesiæ pro dictis effectibus: ergo

& pro isto; quia Ecclesia quæ dici talis potest ad

aliquos effectus, etiam & ad omnes, pro quibus

tantùm Ecclesiæ ratio postulatur. Quando ergo

approbatio Episcopi desideratur, vt Oratorium

ad prædictos effectus valere possit, ideò est, quia

auctoritatem habet ad similem deputationem,

non præcisè, quia Episcopus est, vnde & Eccle-

sia Regularium ab Episcopo non benedicta, ad

effectus dictos apta est: sed quia in Episcopali

auctoritate, etiam auctoritas dicta continetur.

Cùm ergo Oratoria Regularium similem ha-

beant consignationem, ad eosdem effectus

præualebunt. Et hoc quidem videtur satis vero-

simile; licèt generaliter loquendo non careat

difficultate.

  303 Et quidem si in domo Religiosâ solùmAmplior|circa Ora-|toria decla-|ratio, præ-|sertim Reli-|giosa.

Oratorium sit, non videtur rationabiliter nega-

ri posse ad effectum Indulgentiæ sufficere, quia

illud pro Ecclesiâ reputatur, cùm in ipso & Mis-

sæ sacrificium celebretur, & Ecclesiastica mini-

steria exerceantur. Id quod etiam videtur in

Bullâ ipsâ expressum, dum in eâ sic dicitur: Quin-<-P>

@@0@

@@1@De Regiis prouentibus ex Bulla Cruciata. Vbi de Religiosis. 237

<-P>que Ecclesias, seu altaria, seu in illorum defectum, quin-

quies vnum altare deuotè visitauerint. Cùm ergo de-

fectus Ecclesiæ, & quinque altarium sit, benè po-

terunt Religiosi Indulgentias Cruciatæ in Ora-

torio lucrari. In concessione autem similis In-

dulgentiæ pro ipsis, id non habetur, quia quin-

que altarium visitatio non exigitur, sed solius Ec-

clesiæ, Ecclesias suas deuotè visitauerint: cumque O-

ratorium tunc eorum Ecclesia sit, aliam enim

non habent, videtur certum sufficere illud ad ef-

fectum lucrandi Indulgentias. Quod etiam de

sæcularibus videtur asserendum, quia tunc sine

improprietate dicuntur Regularium Ecclesiam

visitare. Et hoc quidem etiamsi in oppido sint, inNotanda|diuersitas|inter Ora-|torium so-|lum, &|cum Ec-|clesia con-|currens.

quo Ecclesia, aut Ecclesiæ adsint, propter dictam

rationem. Si autem Regulares Ecclesiam habeāt

ab Oratorio seu Capellâ diuersam, tunc alia vide-

tur esse ratio, quia Oratorium absolutè nomen

Ecclesiæ non habet. Vnde si quis dicat: Vado in



Ecclesiam, aut, Venio ex Ecclesia, non intelligitur ad

Oratorium vadere, aut ex eo venire. Ex com-

muni autem loquendi modo desumenda est le-

gum, & quarumcumque aliarum dispositionum

intelligentia, vt dictum. n. 224. & est communis

Scriptorum obseruatio. Pro quo videnda quæ

habet P. Thomas Sancius Lib. 6. de Matrimonio

Disput. 23. num. 3. vbi quòd vsus loquendi pro-

prietati est verborum præferendus. Hinc est vt

quando Iubilæum publicatur pro visitantibus

Ecclesias Regularium, non videantur illud lucra-

ri Oratoria eorum visitantes. Pro quo videnda

quæ habet P. Sancius suprà Lib. 7. Disput. 8. n. 13.

Videtur autem pro Regularibus ipsis eadem esse

ratio: & hoc etiamsi in Capellâ aliquâ sit SS. Sa-

cramenti Tabernaculum; quia ratione eius, etsi

Sanctitas crescat, non tamen in communi vsu ap-

pellatur Ecclesia, vnde, etsi oppositum probabi-

le sit, quia tamen incertum, securitati est in re

tanti momenti consulendum. Pro illa autem est

vlterius præsidium ex Bullâ Leonis X. pro E-Vlterius|pro Ora-|torij suffi-|cientiâ|præsidium.

questri Ordine S. Iacobi, in qua ad lucrandas In-

dulgentias Stationum Romæ tantùm exigitur vt

duo aut tria altaria etiam in Oratoriis aut Ca-

pellis visitentur. Licetenim Bulla talis reuocata

videatur, vt dictum. num. 257. accepta tamen

Bulla Cruciatæ illius vsus licebit, non obstante

reuocatione Indulgentiarum Pauli V. quia Bul-

læ clausula verificatur.

  304 Dico quartò. Circa modum visitationisAssertio 4.

Ecclesię & aliarũ cōmunis est quęstio Religiosis

& sæcularibus, qualis scilicet accessus; qui motus,

& precũ numerus earumq; cōditio quænam, vo-

calesne sint necessariæ, an mentales sufficiant: de

quibus citati Auctores, & alij de Indulgentiis tra-Ex Choro|posse al-|taria vi-|sitari. Cir-|ca quod|dubium|peculiare.

ctātes. Et vt speciale aliquid addamus, certum est

Moniales ex Choro posse altaria etiam distantia

ad effectum Indulgentiæ visitare: vnde pro viris

idem videtur dicendum, cùm constet distantiam

prædictam non obstare. Cōtingit autem multo-

ties in Ecclesiis Monialium quinque esse altaria,

sed quæ non possint omnia ab eisdem conspici:

vnde oritur difficultas, an ea, quæ videri nequeũt,

perinde habenda sint acsi nō essent, & ita repeti-

tione eiusdem altaris vtendum. Quod aliunde vi-

detur difficile: quia cùm non verificetur deesse

quinque altaria, non potest repetitio vnius & e-

iusdem suffragari. Et hoc vltimum apud me plus<-P>@@

<-P>ponderis habet, ac proinde existimo posse Mo-

niales quinque altaria etiam à se non visa visita-

re, conuersione aliquâ ad locum, in quo sunt:

quia quod non videtur, etiam visitari dicitur ra-

tione continentis: & ita SS. Eucharistiæ Sacra-

mentum visitari, quamuis in suo inclusum Ta-

bernaculo. Conspecto ergo Capellæ ingressu,

in quo altare est, dici etiam potest altare visitari,

quia aliquomodo conspicitur. Et quia certum est

Moniales posse lucrari Cruciatæ Indulgentias,

nec tamen declaratum à Pontifice est, ratione

impossibilitatis adeundi Capellas, cum ipsis dis-

pensari vt modo præfato visitent; sed quia reuerà

videtur cum proprietate visitatio stare: ideò di-

cendum pro viris etiam Religiosis eumdem visi-

tationis modum esse sufficientem. Non enim est

visitatio ad inquirendum quid in altari sit, vt cùm

ab Episcopo visitatur, sed ad fundendas preces

coram illo: pro quo parùm refert, quòd longè

sit aut propè, & quòd videatur, aut non videatur,Mentalem|accessum|non suffi-|cere.

dummodo aliqualis interueniat accessus, & non

purè mentalis sit, vt benè Cardinalis Lugo suprà



num. 98. quod est attentiùs obseruandum.

  305 Et vt aliquid commune circa preces di-Quam-|cumque|orationem|etiam mẽ-|talem suf-|ficere.

cam, ij qui certum earum numerum assignant, vt

semel, bis, aut ter Orationem Dominicam, & sa-

lutationem Angelicam, valde mihi videntur vo-

luntariè loqui. Vnde enim illud colligant, cùm

in concessionis formâ tale nihil exigatur, sed vt

deuotè pro præscriptis orent? Sufficit ergo quæ-

eumque oratio etiam mentalis, vt ait Cardinalis

Lugo suprà. num. 111. cum Nauarro Notabili.

32. citato. num. 48. Pro quo & alios adducit Dia-

na Parte 9. Tract. 1. Resolut. 30. Addit tamen Car-

dinalis tutius esse aliquid admiscere de oratione

vocali: ergo tutum non addi. Equidem si quis

loquendi vsum amittat, vt multis accidit paraly-

ticis, lucrari nihilominus Indulgentias poterit;Sed cum|morâ com-|petenti.

ergo absolutè non est vocalis oratio necessaria;

quia nulla pro talibus exceptio facta, & ita se-

cundùm concessionis formam obligatio tantùm

regulatur. Debet autem oratio non esse ita de-

properata, vt visitatio dici nequeat, sed transitus;

ad eum modum, quo dicunt Doctores, quando

Indulgentia potest toties quoties eodem die ob-

tineri, non sufficere ad id continuatum ingres-

sum & egressum, quia omnes illi pro vnâ visita-

tione reputantur. Pro quo videri P. Suarez po-

test Disp. 57. citatâ. Sect. 1. n. 7. Cardinalis Lu-

go suprà. numer. 95. Bonacina Disputat. 6. citata.



Quæstion. 1. Puncto. 5. num. 42. Debet ergo visi-

tatio aliquali fieri pausatione, vt & reipsa vide-

tur satis persuadere: quia scilicet de re summi

momenti agitur, & ita non debet leuiusculè per-

agi, & sic rogari Deus, vt nullus Principum,

aut inferioris notæ homo in re momenti qualis-

cumque rogatur. De quibus hæc satis.

  306 Quia verò quod ad Oratorium atti-Infirmi vt|possint al-|taria visi-|tare.

net, satis probabile est, poterunt infir ni Cruciatæ

Indulgentias in suis lucrari lectis, si valetudina-

rium sit pariter Oratorium Superiorum auctori-

tate constitutum, & etiam speciales Indulgentias

Regularibus concessas: visitari enim altaria pos-

sunt aliquali ad ipsa conuersione, & vbi altaris

visitatio necessaria non est, sed Ecclesiæ, aliquid

exteriùs præstandum, quod visitationis rationem

habere possit, & non sola mentalis conuersio: vt<-P>

@@0@

@@1@238 Thesauri Indici Titulus V. Appendix. Cap. XXVIII.

<-P>inclinatio circa imagines, cum precum emissione.

Id quod etiam fieri poterit, si cubiculum orato-

rio proximum sit, vnde audiri Missa possit: sicut

enim sic audiens sufficienter satisfacit præcepto,

si fortè illo tenetur, & ita sufficientem modum

præsentiæ habet pro Missæ auditione: ita & pro

visitatione, vt de priuilegiis taceam pro infirmis

concessis vt lucrari Indulgentias possint, de qui-

bus Religiosi sua Compendia consulant. InPeculiaris|concessio|pro Socie-|tate.

Compendio quidem Societatis. V. Indulgentiæ.

§. 2. Sic habetur: & generaliter quando aliquâ ne-

ceßitate vel infirmitate essent præpediti, vel in itinere

constituti, ita quòd Ecclesias pro consequendis Indulgen-

tiis, vel aliis gratiis Societati s$unclearconceßis adire non pos-

sunt, illas consequentur dicendo dumtaxat illud, quod in

Ecclesia dicturi erant. Habetur in Summario Priuile-

giorum S. Iustinæ, in priuilegiis impressis fol. 121.

pag. 2. Sic ibi. Quod P. Henriquez Lib. 7. Cap. 19.

num. 3. vt generale proponit. Id igitur quod de

visitatione dictum est, ad maiorem impediti sa-

tisfactionem deseruire potest. Licet dubitari et-Specialis|difficulta-|tis enoda-|tio.

iam possit, & quidem non immeritò, an dictum

priuilegium locum habeat quando in valetudi-

nario, aut prope illud, extat altare & Oratorium:

cùm enim ad visitationem modo dicto facien-

dam impediti non sint, non videntur ab eadem

excusari. Illud certum, non esse necessarium ad

maiorem certitudinem vnam & aliam diligentiam

adhibere, sed visitationem sufficere emissione pre-

cum iniuncta: sic enim eadem fit oratio, quæ in

Ecclesiâ deberet fieri, & ita priuilegij forma pro-

posita cum visitationis supererogatione seruatur.

Quòd si visitatio nullius commodi sit, eò quòd

illa debeat in Ecclesiâ fieri, iuxta opinionem di-

ctam, preces ad effectum obtentionis sufficient

ratione priuilegij, quia vtile per inutile non vitia-



tur, vt est Iuris notissima regula. Et licet Indul-

gentiæ à Paulo V. sublatæ sint, numero præfato

relicto, priuilegium tamen dictum Indulgentia

non est, sed facultas specialis ad eas, quæ obtineri

possunt, quæcumque illæ sint, ab impeditis com-

parandas, vt in simili obseruat P. Quintana in



Appendice Tract. 4. Dub. 13. num. 3.


DIFFICVLTAS IV.

Circa Gratias, quid sine Bulla Cruciatæ

possint Regulares.



307 QVid Gratiæ nomine in Bullâ intelliga-Gratiarũ|amplior|explicatio.

tur, dictum. numer. 280. & suspendi

omnes à Pontifice concessas durante Bullæ pu-

blicatione, ex ipsius suspensionis tenore constat,

qui in Bullâ habetur, siue similes siue dissimiles

sint iis, quæ in Bulla conceduntur. Neque est

profectò facile, quæ illæ sint, designare, quando-

quidem & similes & dissimiles suspenduntur. Sed

iuxta datam explicationem negotium istud expe-

dientes, constat eas, quæ Superioribus Ordinum

Mendicantium erga suos Fratres tantùm conce-

duntur, non suspendi, vt ex tenore Bullæ per-

spectũ habetur, & ita quidquid in ordine ad ab-

solutiones, dispensationes, votorum commuta-

tiones, & similia, Superiores possunt cum Fra-

tribus tantùm, suo in robore perseuerat: licet id

non fiat semper à Superioribus, sed ab aliis, pro<-P>@@


Yüklə 14,73 Mb.

Dostları ilə paylaş:
1   ...   82   83   84   85   86   87   88   89   ...   143




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©muhaz.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

gir | qeydiyyatdan keç
    Ana səhifə


yükləyin