Societatis iesv, segoviensis
Yüklə 14,73 Mb.
|
|
cùm in eo magni profectò momenti negotium verteretur. Et quod de non Mendicantibus ad- ditum est, stante communicatione dictâ, nullius ferè vtilitatis fuisset: cùm ignorare Pontifex ne- queat communicationem ferè omnibus Religio- nibus esse communem. In summa: Ordines non Mendicantes, etsi in priuilegiis communi- cent, Mendicantes non sunt: illis hæc specialis negatur communicationis gratia: ergo ad ipsos nequit extendi. Si Mendicantes esse dicas per æquiualentiam, limitatio talis in caussâ est, vt illa ad intentum concessionis nullius sit momen- ti, quandoquidem eo pacto nulla ferè resultat ad Catholicam expeditionem vtilitas quod postu- lantis & concedentis intentioni videtur aduersari: nequit ergo talis modus dicendi sustineri. Su- mant ergo inter hæc opinionum incerta non Mendicantes Bullam: sic enim in tuto conscien- tiæ nauiculam collocabunt. gratiâ exceptionis præfatæ frui possunt, quo & viri. Si ex Mendicantibus sint Ordinibus, eadem<-P> @@0@ @@1@ ex non Mendicantibus, vt nuper explicatum. Sic communiter tenent Auctores, quos adducit & sequitur P. Mendus Disput. 29. Cap. 8. & præ- cipuè Trullench suprà. num. 5. ex quo ille præ- cipuam vim probationum exprompsit. De quo & videndus P. Quintana suprà Dub. 12. num. 9.
sertio de illis, quæ verę Religiosę sunt, vnde Ter- tiariæ, quia tales non sunt, licet quædam vota emittant, fauore dicto non fruuntur: quidquid de nonnullis asserat Fr. Emmanuel §. 12 num. 8. & videntur probare Trullench suprà. num. 6. & P. Mendus num. 57. non ex eo quòd Religiosę sint, sed ratione communicationis. Verùm com- municationis titulus incertior hîc est, quàm in Ordinibus non Mendicantibus communicatio- nem habentibus; quia absolutè Ordines Mendi- cantes non sunt, & etiam non Mendicantes: vnde Bullam sumant oportet, si volunt Tertiarij, & si- miles, securum hac in parte habere processum. Quoad Nouitias idem quod de viris dictum, as- serendum. tias, quæ fidelibus omnibus generaliter conce- duntur non videntur Religiosi Bullæ opus ha- bere. Sic Ludouicus à Cruce in Bullam Disp. 1. Cap. 9. Dub. 1. num. 13. quod & fundare ex plu- ribus adductis conatur P. Quintana in Appendice citatâ. Dub. 12. à num. 2. & probatur Primò ex tenore Bullæ, iuxta quam suspensio Commissarij procedit: in eâ enim, vt vidimus num. 274. sus- penduntur Indulgentiæ concessæ Ecclesiis, Mo- nasteriis, Vniuersitatibus &c. in regnis Hispaniæ, & aliis, in quibus potest publicari: ergo non com- prehenduntur Indulgentiæ omnibus fidelibus concessæ. Secundò, quia Bulla pro dictis re- gnis concessa rationem gratiæ insignis habet: er- go ratione eius non debent fideles, & multò po- tiùs Religiosi regnorum talium, peioris conditio- nis esse aliis, ad quos Bullæ gratia minimè propa- gatur; aliàs gratia in præiudicium verteretur, con- tra iuris dispositiones diuersis in locis, & certam regulam in 6. Quod ob gratiam alicuius conceditur,
Pontificis responso, de quo testimonium per- hibent grauissimi Recentiores, vt affirmat Ludo- uicus à Cruce suprà. num. 14. Sic enim scripsit Cardinalis Paciecus Archiepiscopus Burgensis ex Vrbe affirmans, non esse voluntatis Summi Pontificis reuocare vel suspendere per Bullam dictas Indulgentias. sed sanè non conuincunt. Ad Primum enim dici potest Pontificem Commissario concedere fa- cultatem suspendendi Indulgentias similes iis, quæ in Bullâ conceduntur: cùm ergo prædictæ similes sint, suspendi possunt: vel si dissimiles velit quispiam, etiam pro illis facultas suffraga- tur. Suspendi autem illas praxis ostendit, dum in earum trāsumptis subscribitur eas lucraturos Bul- lam Cruciatæ habituros. Ad Secundum, nimiùm probare; aliàs nullius gratiæ suspensio esset ad- mittenda, quia ex eo Bullæ beneficium redditur onerosum, & gratia in dispendium retorquetur. Sed certè non sic accidit, sed vna gratia suspen- ditur, vt pro opere eleëmosynæ redeat illa, &<-P>@@
leëmosyna quidem rarus erit qui careat facultate: cuius incommodum ingenti aliorum commodo, & publicæ vtilitati non debet præiudicium gene- rare. Quamquàm & dici possit absolutè inuali- dos ad eleëmosynæ largitionem communi In- dulgentiarum fructu non priuari. Sic enim te- nent multi, vt videri potest apud P. Quintanam suprà. num. 3. Ad Tertium, de tali responso non plenè constare, & vt Pontifex tunc viuens ita censuerit, de aliorum mente non simili, notitiam non haberi, & ita praxi standum, de quâ dictum. Non ergo firmum habent Religiosi præsidium hac in caussâ, cùm Indulgentiæ tales ipsis non concedantur sub eâ formâ, quæ in Bullâ expri- mitur, Superioribus inquam quoad Fratres. quas Religiosi solis sæcularibus concedere pos- sunt, per Cruciatam suspenduntur, vt patet ex tenore Bullæ, & suspensionis: Quoad eorum Fra- tres tantùm. Sed quia hæc Indulgentia non est, sed gratia, de illâ dicendum §. sequenti. Dico septimò. Si in Ecclesiâ Regularium sit altare priuilegiatum, in quo scilicet qui celebrat Religiosus, animam è Purgatorio liberare potest, incertum est an Bullâ indigeat, & ita circa hoc diuersimodè loquuntur Auctores. Aliqui gene- raliter dicunt gratiam huiusmodi non suspendi, sicut neque aliæ pro defunctis concessæ suspen- duntur. Sic Trullench cum aliis. §. citato. Dub. 4. P. Quintana in Appendice Tract. 1. Dub. 15. num. 7. & 8. Lezana Tomo 3. v. Altare. num. 16. Dia- na mutans sententiam Parte 9. Tract. 2. Resolut. 22. Quorum fundamentum est. Primò. Quia gratiæ suspenduntur, quæ & reualidantur pro iis, qui Bullam accipiunt: reualidatio autem pro viuis est, & non pro Defunctis. Secundò. Quia Indul- gentiæ tales non suspenduntur per Iubilæum Anni Sancti; & tamen suspensio est generalis.
non suspenderentur, tam pium opus impedire- tur, vt ex verbis suspensionis ipsius constat: quod tamen respectu Indulgentiæ huius non accidit, cùm fideles, etiamsi non suspendantur, eodem modo Bullam sint accepturi, cùm pro ipsis adeò ingentes vtilitates eius beneficio constet adueni- re. Quartò. Quia Indulgentiæ tales sub nullo clausulæ suspensiuæ verbo continentur, vt patet discurrenti per singula; neque animæ Purgatorij sunt personæ secundùm communem compella- tionem, sicut neque secundùm exactam Philo- sophiam. Quibus addi potest de Pontificum pie- tate non posse præsumi, vt concessione Bullæ a- nimas Purgatorij velint concessis aliàs beneficiis spoliare. Quòd si fauores ampliandi sunt, iuxta sæpiùs dicta, hîc maximè id locum videtur ha- bere, circa quod Christiana pietas adeò est soli- cita, & Pontificum benignitas elucescit; vnde in omnibus Canonicis Horis aliquod pro illis suf- fragium admiscetur. In casu autem quòd altaris priuilegium cesset, ait Trullench Bullam requiri in celebrante, & non in stipendium tribuente. P. Escobar. Examine 17. num. 130. §. Suspendi-
tenent Emmanuel Rodericus, Villalobos, Mo- ure, quos adducit & sequitur Diana Tract. 11. ci-<-P> @@0@ @@1@ æquè probabile iudicat oppositum, & tandem id quod vidimus num. præced. determinat. Ludoui- cus à Cruce uprà. Dub. 2. num. 11. P. Mendus Disput. 29. Cap. 4. & alij. Quorum ratio est: quia in suspensione à Commissario factâ iuxta Pon- tificiam concessionem exprimuntur Ecclesiæ, Monasteria, & pia loca: priuilegium autem al- taris, Ecclesiæ, Monasterij, aut pij est loci, cùm sit pars eius, & parua Ecclesia. Quibus addi po- test dubium non esse Indulgentias pro Defun- ctis suspendi conuenienter posse, sicut conue- nienter ad certum tempus conceduntur, quo e- lapso cessant; vnde & concedi sub quibusdam conditionibus solent, præsertim quæ ad altaria priuilegiata spectant: ergo quemadmodum si inter conditiones dictas Bullæ acceptio ponere- tur, nihil in tali concessione absurdum appare- ret, similiter in suspensione dicendum, quæ ad magnum ordinatur Ecclesiæ bonum, & reuali- dari facili negotio potest. Pro Religiosis autem ratio est non semel inculcata ex Bullæ verbis de- sumpta; quòd scilicet Indulgentia hæc non sit concessa Superioribus quoad eorum Fratres, vbi de viuis est sermo, qui ad solos Ordines Mendi- cantes spectant: mortui enim iam Ordinum Mẽ- dicantium non sunt, nec eorum res agunt Supe- riores.
diuntur viâ, dicentes Religiosum celebrantem pro anima Religiosi non indigere Bullâ, secus autem si pro animâ sæcularis. Et vt consequenter hæc sententia procedat, non de animâ cuiuslibet Re- ligiosi debet procedere, sed eius, qui viuus pos- set sine Bulla Indulgentias obtinere in eadem Re- ligione, Fratrum nomine comprehensus. Ita Trullench suprà. Cap. 3. num. 10. sine distinctio- ne tamen vlla inter Religiosos & minimè sibi consonus, vt patet ex dictis. num. 291. & ratio esse potest iam indicata, quia nomine Fratrum venire possunt & viui & Defuncti, & ita verè di- cere possumus multos Fratres Ordinis SS. Do- minici & Francisci esse in cœlo. S. Agatha soro- rem suam vocauit S. Luciam, S. Basiliscus Fra- trem D. Ioannem Chrysostomum; & quod plus est, Christus post resurrectionem Fratres vocauit Apostolos Ioan. 20. v. 17. Vado ad Fratres meos &c. Cùm ergo sæcularis defunctus frater nō sit, quia nec viuus id habuit, non videtur pro eo locum habere Indulgentia, nisi & ipse Bullam habuerit, & tempus publicationis duret: non quòd vir- tute illius liberari à pœnis queat, quia fuit Bulla viuorum, sed quia viuens abstulit impedimentum sumptione Bullæ, quod obstare posset, ne pro se defuncto Religiosus posset Indulgentiam appli- care. Certiùs autem hoc obtinebitur, si Religio- sus Bullam sumat, tunc enim nihil obstat sæcu- laris liberationi. pugnat P. Mendus suprà. num. 71. illudque con- tra illam inconueniens obiicit, dici etiam posse Regularem non valere Indulgentiam vllam ex concessis suo Ordini lucrari, applicando illam pro animâ Defuncti sæcularis, nisi Bullam acce- perit; quod inauditum est, nec videtur probabi- le. Sed meminisse eum oportuit sententiam, quæ asserit Religiosorum Indulgentias suspendi per<-P>@@
esse probabilem, nec leue ipsius fundamentum in suspensionis forma contineri: vnde & non esse inauditum constat. Si autem loquatur suppositâ communi sententiâ, iuxta quam Bulla non est ad lucrandas Indulgentias necessaria in Religiosis Mendicantibus, in huiusmodi quæstionibus con- ditionalibus magna latitudo est, & dum funda- mentum non leue apparet, non est præcipiti censurâ hic aut aliter sentiens feriendus. Funda- mentum autem pro sententia dicta esse potest, quod iam vidimus, Indulgentias scilicet pro Fra- tribus tantùm concedi. Video responderi posse concedi quidem pro Fratribus, sed non vt neces- sariò debeant illas pro Fratribus applicare. Quæ responsio est optima: sed responsiones etiam congruas habent argumenta probabilium opi- nionum; aliàs opiniones non essent, sed demon- strationes. Cùm ergo res ista adeò incerta sit, acceptione Bullæ securitas conquirenda. sitantibus quinque Ecclesias, aut alta- ria, & ibidem orantibus, iuxta for- mam in Bulla præscriptam. Bulla concedit, magnæ æstimationis sit, cùm sit plenaria, iuxta communem senten- tiam; immò & multas plenarias continens, de quo inferiùs, & pro quo Trullench Lib. 1. §. 6.
eamdem consequi, quia sic omnibus est à Pau- lo V. in Indulgentiarum reductione concessum: ita enim habet septima in ordine: Iidem Reli- giosi intra claustra viuentes, qui suam Ecclesiam deuo- tè visitauerint, &; vt præfertur, orauerint, consequen- tur easdem Indulgentias, quas visitando Ecclesias Vrbis, & extra eam, diebus Stationum consequuntur in om- nibus diebus: perinde ac si ipsas Vrbis Ecclesias visitas- sent. Sic Pontifex. Quod autem ait, Vt præfertur orauerint, iuxta tenorem tertiæ Indulgentiæ ac- cipiendum, in qua orandum decernitur pro Chri- stianorum Principum concordia, hæresum extirpatione, Romani Pontificis salute, ac S. Matris Ecclesiæ exalta- tione. Cùm ergo pro Indulgentia ista non quin- que Ecclesiarum, aut altarium, sed solius Ec- clesiæ Religiosorum visitatio requiratur, illius profectò est consecutio facilior. Et prætereà est illa, attentâ caussæ grauitate, certissima. Funda- tur enim in mundi abrenuntiatione, ac Religio- sæ vitæ professione, in qua est heroicorum ope- rum concatenatio mirabilis, nihil vt præter Mar- tyrium maius illis esse possit. Indulgentiam Cruciatæ, difficultas, an scilicet quotidie obtineri possit. Et quotidianam esse nonnulli existimant, quod facilè deuoti arripiũt, fauente attestatione Commissarij, post Summa- rium Indulgentiarum, quæ certis diebus obti- neri possunt; sic enim subdit: Todos los demas dias del año se ganan las Indulgencias, que en Roma, por auer cada dia Estacion en ella. Sed oppositum mihi<-P> @@0@ @@1@ ducit Trullench suprà, num. 7. & tenet etiam P. Mendus Disput. 20. cap. 3. qui ad Commissarij at- testationem respondent, loqui illum de Indulgen- tiis non plenariis. Iuxta omnes ergo quotidie Indulgentiæ obtineri queunt, sed non plenariæ: vnde visitatio Ecclesię aut altarium proderit quo- tidie frequentata. Sed certè clausula dicta Com- missarij iam non apponitur, & ita ex eo argui potest pro contraria positione: sublata enim est, quia pro illâ solidum non extabat fundamentum. Habet autem concessio Religiosis facta maius probabilitatis pondus quoad hanc partem, quàm habeat concessio Cruciatæ. Nam in ista desi- gnantur dies certi stationum, non ita in illâ: vnde si quotidie stationes sunt, aut pluribus certè diebus, quàm ij sunt, qui designantur in Bullâ; certius est Religiosis in hoc ampliùs in- dulgeri. an sit plenaria: & non esse plenariam, quæ in Cruciata conceditur, tenent Sorbus, Ludouicus à Cruce, & P. Henriquez apud Trullench suprà
Indulgentia plenaria: & quando non exprimi- tur, non venit generali illa collectione, propter specialem difficultatem, quæ esse solet in plenariæ Indulgentiæ concessione, vt ait P. Suarius Tomo 4. in 3. p. Disput. 52. sect. 8. num. 12. cum præfatis sentiens, & eum citans Iulius Lauorius de Indul-
2. in 3. p. Controu. 12. Tractat. 6. Disput. 2. num. 4. & 7. P. Quintana in Appendice, Tract. 6. Dub. vltim. n. 5. adducens Nauarrum, Alfonsum à Leone, & P. Ildefonsum Rodericum. Contrarium tamen tenent Fr. Emmanuel, Ludouicus Lopez, Villa- lobos, Garnica, Diana eos adducens Parte 5. Tractat. 12. Resolut. 2. Machadus, Leander, Basi- lius Legionensis, citati cum aliis à P. Mendo Disput. 20. num. 1. quos & ipse sequitur, sicut & Trullench suprà. Ratio videtur aperta: nam in diebus stationum verę sunt Indulgentiæ plenariæ pro visitantibus vrbis Ecclesias: atqui Pontifex easdem concedit in adductis concessionibus, & in Bullâ Cruciatæ terminos distributiuos addit, di- cens: Omnes & singulos: ergo non videtur de eo posse dubitari. Licèt autem in concessione pro Religiosis non inueniantur præfati termini, sunt tamen æquiualentes, dum dicitur, consequuntur easdem Indulgentias. Quod verificari nequit, si tantùm partialem aliquam consequantur. Pro Cruciatâ autem habetur insuper Commissarij auctoritas, qui ita planè fatetur in summario In- dulgentiarum, plenariam Indulgentiam pro om- nibus diebus stationum proponens. Quod qui- dem non videtur vti temerè appositum reprehen- di posse, nisi à temerè prolocuto. sarium opinionem probabilem hac in parte secu- tum; sicut secuti, qui stationes pro omnibus anni diebus assignarunt. Verùm sicut hoc; quia incertum, sublatum est, ita & prius illud sublatum pariter fuisset. Credendum ergo est de mente constare Pontificum ipsis, ne absurdum sequatur in materiâ adeò graui minimè tolerandum, vt scilicet pro certis incerta venditentur. Quibus non obstantibus, cùm tot Doctorum ex aduerso<-P>@@ <-P>consistat auctoritas, res non habetur penitus ex- plorata, & pro ita sentientibus instari potest ex concessione alia, quæ in Bullâ habetur, in quâ sic dicitur: Item erogantes prædicti, qui diebus ieiunio non suppositis, ad implorandum diuinum auxilium pro vnione & victoria prædictis, voluntarium ieiunium, vel, si ieiunare legitimè impediti fuerint, aliud opus pium, arbitrio eorum Confessoris, vel Parochi assumpse- rint; & simul preces ad Deum pro vnione & victoria prædictis fuderint, toties quoties id fecerint, dicto anno durante, quindecim annos, & totidem quadragenas, de iniunctis eis, & quomodolibet debitis pœnitentijs, miseri- corditer in Domino relaxantur: & insuper omnium precum, eleëmosynarum, peregrinationum, etiam Iero- solymitanæ, & aliorum omnium operum, quæ in vni- uersali Militante Ecclesia, & singulis eius membris fiunt, participes redduntur. Sic Pontifices: ex quibus ap- paret ieiunio cum precibus, quod sanè opus ma- ioris laboris & meriti est quàm visitatio dicta, Indulgentiam plenariam non concedi. Quomo- do ergo concedi visitationi credibile possit habe- ri? Aut ergo non conceditur; vel si conceditur, minùs apparet certa, quia opus minùs proportio- Yüklə 14,73 Mb. Dostları ilə paylaş:
|