Sokağa çıkma yasakları
Yüklə 28,59 Kb.
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- “Savaş, ölüm, acı, gözyaşı ve yıkımdır!”
- Bugün hizmet üretmiyoruz. Çünkü
- Bugüne kadar kayıtsız kalmadık. Bundan sonra da kalmayacağız.
- Daha kaç kez söylememiz gerekecekse, bıkmadan, usanmadan tekrar tekrar söyleyeceğiz
- Akan Kan Ve Gözyaşlarını Durdurmanın Tek Çaresi, Halklara Karşı Açılan Bu Savaşı Derhal Durdurmaktır!
- KİMSENİN ÖLMESİNİ İSTEMİYORUZ! BİZ BARIŞIN TARAFINDAYIZ!
- Çözümün ne olduğunu herkes biliyor. Çözüm
- Kısaca çözüm, Türkiye’nin gerçek bir demokrasiye kavuşmasıdır.
- Savaş isteyenler, katliam ve cinayetleri yaygınlaştıranlar şunu çok iyi bilsinler ki, bizler KARDEŞLERİMİZİN ELİNİ SIMSIKI TUTACAK, her koşulda birlikte olacak, birlikte mücadele edeceğiz.
- “içeride ve dışarıda savaş!”
- Biz bugün SAVAŞA KARŞI BARIŞ İÇİN üretimden gelen gücümüzü kullanarak hizmet üretmiyoruz. İşyerlerimizde, alanlarda savaşa karşı barışın dilini haykırıyoruz.
|
29.12.2015 Memleketin bir bölgesinde halk aylardır süren “sokağa çıkma yasakları” adı altında sıkıyönetim koşullarına terk ediliyor. Yoksullaştırılmış halk çocukları mahallerden ilçelere, kentlere yayılan, adı konmamış bu savaşta bir kez daha karşı karşıya getiriliyor. Tam 7 il, 17 ilçede yaşayan halkı günlerce evlerine kapatanlar, öğretmenleri gönderip eğitimi tatil ettikleri okullara keskin nişancıları yerleştirenler, hastaneleri karargah olarak kullanıp sokakları zırhlı araçlarla dolduranlar, halkları karşı karşıya getirmek için ellerinden geleni yapıyor. Okullar, hastaneler ve devlet daireleri karargâhlara dönüştürülüyor. İlçeler, şehirler abluka altına alınıp boşaltılırken yüzlerce insan evlerinden alınarak kapalı spor salonlarına hapsediliyor. On bin kişilik ordularla ilçelerin kuşatıldığı, mahalleri tank ve topla döven operasyonlarda hayatını kaybedenler resmi kayıtlara, haber bültenlerine “etkisiz hale getirilen terörist sayısı” olarak yansıtılıyor. Ülkenin her yanından ağıtlar yükseliyor, kentler, yaşam alanları kuşatılarak çatışma ve katliamlarla, ülke adım adım iç savaşa sürükleniyor. Tekçi, milliyetçi, şoven bir iktidarın faşizan politikalarının, bir kişinin bitmez tükenmez başkanlık hayallerinin bedeli asker, polis, genç, yaşlı, çocuk demeden insanlarımıza ödetiliyor. Son beş ayda 45’i çocuk, yüzlerce sivil yurttaşın hayatını kaybettiği, cenazelerin sokak ortasında çürümeye, yaralıların kan kaybından ölüme terk edildiği vahşet tablosuna sessiz kalmamızı istiyorlar. Bize, 3 bin 800 öğretmenin ‘hizmet içi eğitim’ adı altında ilçelerden çıkarılarak 40 bin öğrencinin kaderlerine terk edilmesini, sağlık emekçilerini hastanelere hapsedilmesini, tüm kamu hizmetlerinin savaş düzenine göre yeniden dizayn edilmesini ‘görmezden gelin’ diyorlar. Bölgede belediye eş başkanlarının tutuklanmasına, tarihi eserlerin tahrip edilmesine elektriksiz, susuz bırakılan halkın açlık tehlikesiyle burun buruna gelmesine ‘ses çıkarmayın’ diyorlar. Evleri kurşunlanan, bombalanan, keskin nişancıların hedefi olan insanların çığlığına‘ses vermeyin’ diyorlar. Yaşanan vahşet tablosu karşısında susmayanları, barış ve kardeşlik için sesini yükseltenleri “Beyaz Toros”larının yerini alan“Siyah-Beyaz Ranger”ları ile tüm illere yayılan gözaltı ve tutuklama operasyonlarıyla dize getirmeye, baskı ve zora dayalı iktidarlarına biat ettirmeye çalışıyorlar. Tüm bu vahşet halkın diğer kesimlerinin zihinlerinde açılan, yalanlarla, düşmanlaştırma politikaları ile doldurulan hendeklere sığınılarak sürdürülüyor. Ülkenin bir bölümü kan ağlarken diğer bölümleri yeni korkular yaratma ve apolitikleştirip bölme siyaseti ile duyarsızlaştırılıyor. Bir yandan ‘bin yıldır kardeşiz’ nutukları atılıyor diğer taraftan kardeşlerimizin yaşadığı acılara, vahşete duyarsız kalmamız bekleniyor. Biz daha önce defalarca siyasi iktidarın, savaş politikalarını tırmandırarak ülkemizi sürüklediği “uçuruma” dikkat çektik. İnsanlarımızın yıllarca unutamayacakları acılar yaşayacakları ve iki halkın bir arada yaşama umudunun gittikçe tükendiği bir savaşa ne içeride ne de dışarıda asla razı olmadığımızı her alanda dile getirdik. Endişelerimizi, taleplerimizi ve çözüm önerilerimizi her fırsatta ve her zeminde kamuoyu ile paylaştık. Ancak bu ülkede savaş isteyenleri baş tacı edenler bizim barış ve kardeşlik talebimize ya kulaklarını tıkadı ya da yeni katliamlara davetiye çıkardılar. Halkın barış isteğini haykırmak için 10 Ekim’de Ankara’da yapmaya çalıştığımız uyarı mitingi kana bulandı.100 arkadaşımız, kardeşimiz, canımız katledildi, onlarcası yaralandı. Buna rağmen bu alçakça saldırıyı açığa çıkartmak yerine 10 Ekim Katliamı protestolarıyla ilgili olarak bizlere soruşturma açıldı. Bugün bir kez daha, “Savaş, ölüm, acı, gözyaşı ve yıkımdır!” demek buna karşı “İnadına barış!” demek için buradayız. Gençlerin, yoksulların kanının aktığı, analarımızın gözyaşının kurumadığı, halklarımızı geri dönülmez biçimde kaosa sürükleyen bu gelişmelere seyirci kalmadığımızı göstermek için bugün üretimden gelen gücümüzü kullanıyoruz. Bugün hizmet üretmiyoruz. Çünkü
Bugüne kadar kayıtsız kalmadık. Bundan sonra da kalmayacağız. Türkiye’de savaşa tapanlar, barış düşmanları birleşmiş durumdalar. Bizler savaştan hiçbir çıkarı olmayan, aksine savaşların bedelini canları ile işsizlikle, yoksullukla ödeyen ezici çoğunluk olarak birleşmediğimiz, yaşanan katliamların hesabı sormadığımız sürece barış olmayacaktır. Daha kaç kez söylememiz gerekecekse, bıkmadan, usanmadan tekrar tekrar söyleyeceğiz:
Akan Kan Ve Gözyaşlarını Durdurmanın Tek Çaresi, Halklara Karşı Açılan Bu Savaşı Derhal Durdurmaktır! Barış ve kardeşlik çağrımıza AKP hükümetinin olumlu karşılık vermesini beklemiyoruz. Zira onlar SAVAŞ İSTİYOR! Çağrımız iktidarın, sermayenin, ırkçı milliyetçilerin çıkar sağladığı bu savaşa evlatlarını feda etmek zorunda bırakılanlaradır. Duymayan kulaklara, görmeyen gözlere sesleniyoruz: Biz bu topraklarda KİMSENİN ÖLMESİNİ İSTEMİYORUZ! BİZ BARIŞIN TARAFINDAYIZ! Görevimiz, insanlarımızın öldürülmesine seyirci kalmak değil, insanları yaşatmaktır! Yok etmek, yok sayarak, kırarak, ezerek, dökerek sorunları bitirmek, muhalefeti sindirmek çözüm değildir. Çözümün ne olduğunu herkes biliyor. Çözüm, evrensel bir hak olan insan haklarının tanınması, temel sorunlarda demokratik çözüm için acil adımlar atılmasıdır. Çözüm, herkesin diline, kültürüne, doğasına özgürce sahip olmasıdır. Bunun bahşedilen bir lütuf değil, bir ülkenin zenginliğinin açığa çıkması olduğunun herkesçe anlaşılmasıdır çözüm. Kısaca çözüm, Türkiye’nin gerçek bir demokrasiye kavuşmasıdır. Hükümetlerin, IŞİD ve benzeri cihatçı örgütleri besleyen politikalarının bedelini tüm insanlık ödemektedir. Ege denizinde can veren Aylan bebeklerden, Lübnan’da, Nijerya’da, Kobane’de, Reyhanlı’da, Suruç’ta, Şengal’de, Lazkiye’de, Ankara’da, Paris’te katledilen yüzlerce insanın vebali bu insanlıktan çıkmış vahşi politikaları uygulayan egemenlerin üzerindedir. Bizim ülkemizdeki vebali ise, iktidarını tahkim etmek ve baskıcı/otoriter bir rejim kurmak için savaş ve çatışmalardan medet uman, içeride ve dışarıda savaş konseptini tırmandırmaya devam eden AKP iktidarının boynunadır. İktidarın gücüne biat ederek onların suç ortaklığını yapanlar da en az onlar kadar suçludur!
Gün, yaşananları seyretme günü değil, “içeride ve dışarıda savaş!” çığlıkları atanlara karşı yüksek sesle ve cesaretle “ÖLDÜRÜLENLER BİZİM ÇOCUKLARIMIZ!.. YAŞASIN HALKLARIN KARDEŞLİĞİ!..” diye haykırma günüdür. Gün, SAVAŞI DURDURMA, BARIŞI İNŞA ETME Günüdür. Bu nedenle diyoruz ki: YAŞATMAK İÇİN BARIŞA SES VER!
Biz bugün SAVAŞA KARŞI BARIŞ İÇİN üretimden gelen gücümüzü kullanarak hizmet üretmiyoruz. İşyerlerimizde, alanlarda savaşa karşı barışın dilini haykırıyoruz. Emek ve demokrasi güçleri başta olmak üzere bütün halkları bir kez daha savaşa karşı kardeşliği ve barışı inşa etmeye davet ediyoruz. Yüklə 28,59 Kb. Dostları ilə paylaş:
|