K r i t o n. Düz deyirsən.
S o k r a t. Belə çıxır, əyriliyin qarşısına əyriliklə çıxmamalıyıq, adamlardan hansı yamanlığı görməyimizdən asılı olmayaraq, onlara yamanlıq etməməliyik. Ancaq, Kriton, bunu da unutma, sən bu deyilənlərlə anlaşanda çoxluğun baxışlarını danmış olursan, kim də olmasa mən bilirəm, çox az adamlar bu indi dediyim baxışları bölüşür. Bu da var, biriləri bir, o biriləri başqa sayaq düşünəndə, ellikcə anlaşma baş tutmur, hamı biri-birinə başqa sayaq düşüncə yiyəsi olduğuna görə, yanakı baxmağa başlayır. Eləcə də sən, bu deyilənlərə dərindən yanaş, mənim dediklərimi bölüşürsənmi, mənim doğru saydıqlarım sənin üçün də doğrudurmu, yəni bu gənəşiyimizi ondan başlaya bilərikmi,- düzgünlüyü pozmaq, əyriliyə qarşı əyrilik etmək, uğraşdığımız yamanlığın qarşısına yamanlıqla çıxmaq, hansı durumda baş verməsinə baxmayaraq, düzgünlük sayıla bilməz? Yoxsa, sən geri çəkilib, bu ilkin anlaşmamazı pozursan? Mənə gəlincə, qabaqlarda bunu necə anlayırdımsa indi də eləcədir, sənin baxışların ayrıdırsa, onda buyur: danış da, öyrət də. Yox, anlaşmamızı pozmursansa, onda ardına qulaq as.
K r i t o n. Mən anlaşmamızın üstündə dururam, sən sözünü danış.
S o k r a t. Belədirsə, onda səndən soruşmaq istəyirəm: düzgün saydığın işi, gecikdirmədən, sonraya saxlamadan, elə o andaca yerinə yetirməyi gərəkli sayırsanmı?
Dostları ilə paylaş: |
