Sovyet Sonrası Orta Asya

1988, No: 11, s. 172.

2 A. Baytursın, “Bastavış Mektep”, Qazaq, 1914, No. 61.

3 T. Kakişev, “Qazaq Ziyalıları Haqında”, Kazakstan Kommunisi, 1991, No. 7, s. 61.

4 Kazak SSR Tarihi, Cilt-3, Almatı, 1982, s. 208-209.

5 Edward J. Lazzerini, “Volga Tatars in Central Asia, 18th-20th Centuries”, Beatrice F. Manz (Edit.), Central Asia in Historical Perspective, (Boulder-San Francisco-Oxford, 1994), s. 88.

6 A. Baytursın, “Bastavış Mektep”, Qazaq, 1914, No. 61.

7 G. Kendirbaeva, “We re Children of Alash”, Central Asian Survey, C. 18, No. 1, March, 1999, s. 17.

8 Kazakstan Tarihi (Oçerkter), Almatı, 1994, s. 248.

9 G. Kendirbaeva, a.g.m., s. 18.

10 Z. V. Togan, Türkili (Türkistan) ve Yakın Tarihi, İstanbul, 1942-1947, s. 265.

11 M. Beysenbayev, “Ibray Altınsarın-Arhiv Cazbalarında”, Kazakstan Mektebi, 1988, No. 10, s. 47.

12 Kazakstan Tarihi (Oçerkter), Almatı, 1994, s. 248-249.

13 Kazak SSR Tarihi, Cilt-3, Almatı, 1982, s. 346.

14 A.g.e., s. 117.

15 Kazakstan Tarihi, “Köne Zamannan Bugünge Deyin”, Almatı, 1998, s. 596-597.

16 Aynı yerde.

17 W. Radloff, Sibirya’dan I, (Aus Sibirien), Çev. A. Temir, İstanbul, 1956, s. 480.

18 M. B. Olcott, The Kazakhs, Stanford, 1987, s. 47-48.

19 E. J. Lazzerini, a.g.e., s. 87-88.

20 Z. V. Togan, a.g.e., s. 248.

21 E. J. Lazzerini, a.g.e., s. 88.

22 A. Bennigsen ve C. L. Quelquejay, Sultangaliyev Üçüncü Dünyacı Devrimin Babası, Çev. E. Akbulut ve T. A. Şensılay, İstanbul, 1995, s. 22.

23 Z. V. Togan, a.g.e., s. 248.

24 E. J. Lazzerini, a.g.e., s. 88.

25 Aynı yerde.

26 Z. V. Togan, a.g.e., s. 331-332.

27 A. Bennigsen ve S. E. Wimbush, Soviet Empire, London, 1986, s. 70.

28 E. J. Lazzerini, a.g.e., s. 87-88.

29 S. Atavov, “Arazdıqtı Arandatpa Agayın”, Kazakstan Kommunisi, 1991, No. 10, s. 44-45.

30 A. Bennigsen ve C. L. Quelquejay, a.g.e., s. 22.

31 A. Konıratbayev, Kazak Adebiyetinin Tarihi, Almatı, 1994, s. 123.

32 Z. V. Togan, a.g.e., s. 534-535.

33 Cırav (= Yıragu), Doğu Türkçesinde hikmetli sözler söyleyen ve sözleri halk arasında yaşayıp kalan halk şairlerine verilen addır.

34 M. B. Olcott, a.g.e., s. 108.

35 M. B. Olcott, a.g.e., s. 108-109.

36 G. Hambly, Zentral Asien, (Fischer Weltgeschichte, Band 16), Frankfurt, 1966, s. 209.

37 M. B. Olcott, a.g.e., s. 105.

38 A. Konıratbayev, a.g.e., s. 116-117.

39 Z. V. Togan, a.g.e., s. 544-545.

40 A. Konıratbayev, a.g.e., s. 120.

41 Z. V. Togan, a.g.e., s. 545.

42 R. Berdibayev, “Suvsındap Ösken Töl Mura”, Bilim cane Enbek, 1985, No. 11, s. 17-18.

43 S. Asipov, “Tanıs ta Beytanıs Ulı Ustaz”, Kazakstan Kommunisi, 1991, No. 10, s. 63-65.

44 I. Kreindler, “Ibrahim Altısarin, Nikolai İl’minskii and the Kazakh National Awakening”, Central Asian Survey, C. 2, No. 3, November 1983, s. 113.

45 H. Carrere d’Encausse, “The Stirring of National Feeling”, E. Allworth (Edit.), Central Asia A Century of Russian Rule, (New York-London, 1967), s. 175.

46 M. Koygeldiyev, Alaş Kozgalısı, Almatı, 1995, s. 152-153.

47 A. Bökeyhan, “Alaştın Talaptı Azamatına”, Qazaq, 1917, No. 234.

48 A. Bökeyhan, “Eki Col”, Qazaq, 1915, No. 100, 101.

49 D. Aşimhanov, Bes Arıs, Almatı, 1992, s. 212-214.

50 A. Oktay, Türkistan’da Türkçülük ve Halkçılık, II. Bölüm, Istanbul, 1954, s. 27-28.

51 M. Dulat, Oyan Qazaq!, Ufa, Şark Matbaası, 1909.

52 A. Oktay, a.g.e., s. 27.

53 O. Caroe, Soviet Empire, New York, 1967, s. 227-229.

54 M. Cumabay, Culdız, No. 10, 1990, s. 117.

55 Magcan Cumabay, Şıgarmalar, Almatı, 1989, s. 54-55.

56 Magcan Cumabay, a.g.e., s. 173-176.

57 S. Kıyrabayev, Adebiyetimizdin Aqtandaq Betteri, Almatı, 1995, s. 135.

58 Kazak Sovet Entsiklopediyası, Cilt-11, Almatı, 1977, s. 228.

59 U. Subhanberdina, Dala Velayatının Gazeti 1884-1894, Almatı, 1989, s. 5-28.

60 M. B. Olcott, a.g.e., s. 115.

61 A. Bennigsen ve C. Lemercier-Quelquejay, “The History of the Kazakh Press 1900-1920”, Central Asian Review, London, 1966, C. XIV, No. 2, s. 156-157.

62 Sancar Aspendiyarov, Kazakstan Tarihinin Oçerkteri, Almatı, 1994, s. 101-102.

63 M. B. Olcott, a.g.e., s. 117-118.

64 G. Wheeler, The People of Soviet Central Asia, Chester Springs, Pennsylvania, 1966, s. 42.

65 Kazak Sovet Entsiklopediyası, Cilt-4, Almatı, 1974, s. 208.

66 A. Bennigsen ve C. Lemercier-Quelquejay, a.g.m., s. 160; Kazak Sovaet Entsiklopediyası, Cilt-1, Almatı, 1972, s. 248;.

67 A. Bennigsen ve C. Lemercier-Quelquejay, a.g.m., s. 161.

68 Mustafa Chokay, Turkestan pod vlast’iu Sovetov (Turkestan Under Soviet Power), Oxford, 1986, s. 7.

69 Kazak Sovet Entsiklopediyası, Cilt-11, Almatı, 1977, s. 438-439.

Kırgızistan: Geçmişte,

Bugün ve Gelecekte

Askar Akayev

Kırgızistan Cumhuriyeti Cumhurbaşkanı / Kırgızistan

arihî hatıraların diriltilmesi (ihya edilmesi), hayatın emri olup sadece geçmişin değil geleceğin de çağrısıdır. Dolayısıyla her şahıs için de geçerli olduğu gibi, toplumun her yöndeki ilerlemesinin birinci şartı kendi kendini tanımasıdır.

Bugün, tarihî ilişkilerin hatırlanması, herhangi bir halk için önemli olduğu gibi, Kırgızistan halkı için de büyük önem taşımaktadır. Genelde, kendi kendini tanıma süreci mutlaka 3 sosyal zamanın -geçmiş, bugün ve gelecek- 3 safhasının birleştirilmesini öngörmektedir. Geçmişe geriye bakılamaz gidiş, hiç de geleceğe gidişten iyi değil. İkisi de “ortasının kaybedilmesi” anlamına gelmektedir; yani hayat sürecinin tek gerçek merkezini oluşturan şimdiki zamanın kaybı demektir.

Dünya tarihine tüm halklar, her zaman girmemektedirler. Her biri, kendi ilkelerine göre, kendi zamanı geldiğinde ortaya çıkar.

Kırgız devlet bünyesi en derin köklere sahiptir. O, tüm Türklere has devlet bünyesi tarihi ile koparılamayacak tarzda bağlantılı ve aynı zamanda onun bölünmez bir kısmıdır; Kırgız halkı ise başka Türk halklarla beraber, yanı sıra tüm Türklere has eski devlet kavramlarının (hükümdar seçimliliği, “EL” adlı zadegan kuruluşu, özgün vergi sistemi, dışarıdan tehlike geldiği takdirde birlikte karşı çıkma vs.) yaratıcısı ve koruyucusu olarak bilinmektedir. Kırgızlar, tüm Türklere has devlet bünyesinin kökünde durarak aktif bir şekilde söz konusu devlet bünyesini yaratıyorlardı.

Asya kıtasında Kırgızlar, Çinlilerle beraber en eski halktır. Kırgızlar hakkında ilk tarihî bilgiler, “Şi Tzi” (Tarihî Yazılar) adlı ilk Çin kaynakçasında yer almıştı. Onlar, kendi devlet bünyesini oluşturan halklar arasında ilk sıralarda yer alarak VI-VII. asırlarda Yenisey kıyısında fevkalade büyük başarıları elde etmişlerdi. O zamanları Bizans, Çin, Arap ve Pers tarihçileri, Kırgızlar hakkında saygılı tarzda yazıyorlardı. Kırgızların Yenisey Devleti ekonomi olarak çok hızlı gelişiyordu. Ulu İpek Yolu’nun Transasya hattından bu tarafa Kırgız Yolu olarak bilinen bir kol ayrılıyordu. Bu devletin ekonomik refahı, iyi bir devlet yönetimi (yönetiminin başında aco veya sonradan kağan unvanına sahip olan hükümdarlar vardı), yetişmiş memurlar, güçlü asker ve profesyonel diplomatik hizmeti sayesinde sağlanmıştı. Kırgız aco büyükelçilerini, saygı ve hürmetle Çin imparatorları ve Türk kağanları kabul ediyorlardı. Uzmanlar tarafından “Orhunyenisey yazısı” olarak tanınan Kırgızların kendi yazısının yaratılması, Kırgız kültürünün Yenisey’deki en yüksek başarısı olarak bilinmektedir.

Sonradan Kırgız Devleti Tyan-Şan’da devam ediyordu. Tarihçiler, bu çağdaş Kırgız Devleti’nin eski Türk uygarlığının merkezi olduğunu ifade ediyorlar. VII. asırdan XIII. asra kadar Kırgızistan, her birinin yerini alan Türk devletlerinin-Batı Türk, Türgeş, Karluk ve Karahanid kağanlıklarının- siyasî-idarî sahası idi.

Çağdaş insanlar, bunları en kültürel Türk devletleri olarak nitelendiriyorlardı. Tyan-Şan’daki eski Türk devleti bünyesi, Cengizhan askerleri tarafından yıkılmıştı.

1293’te Mongol askerleri, Kırgız askerini yenmişlerdi. Yönetimi yürüten üst tabaka Kırgızlar yok edilmiş olup, Yenisey Kırgızların devleti tamamen yıkılmıştı, kendileri ise başka Türk soylara dağılmışlardı. X. asırda Altay Kırgızların bir kısmı Tyan-Şan’a (şimdiki Kuzey Kırgızistan) taşınıp burada tamamen yerleşmişlerdi. Onlar, çok sayıdaki yerli urukları özümleyerek Kırgız halkın yeni etnik yapısını teşkil ettiler. Bu tarihi olay XV. asrın sonunda-XVI. asrın başında gerçekleşmişti. Kırgızların bir sonraki devlete olan yolu son derece zor ve uzundu.
Bilindiği gibi, zaman, acımasız ve mutlak bir kudrete sahiptir. O, her şeyi mahvediyor ve yeniden yaratıyor; manzaraları ve etnosları, devletleri ve kültürleri, zamanında VIII. asrın mükemmel Türk yazarı Yollık-Tegin bunu anlayıp şöyle bir kehanette bulundu: “Gelecek nesillerin en önemli vazifesi atalarını, olayların unutulmasından korumak ve ancak o zaman hayatımızın ipi kopmayacak.”

Bizim atalarımız ise mert ve özgürlüksever insanlar idi, asırlar üzerinden kendi aklımızda ve kalbimizde onlar hakkında anılarımızı saklayıp, “Türk ruhu” diyebileceğimiz her şeyi korumamızı onlar hakettiler.

Sovyet döneminde Kırgızlar için yeni devir başladı ve Kırgız Devleti’nin oluşturulması için mücadele eden Kırgız halkının genç, becerikli ve akıllı oğulları cumhuriyetin siyasî hayatında ortaya çıktılar. Bu 1920’lerin sonu-1930’ların başlangıcı idi.

Bugünkü sınırlar çerçevesinde Egemen Kırgız Devleti’nin oluşturulması için formal olanakların temeli, 1924 yılının Ekim ayında atılmıştı. O zaman Rusya Federasyonu içerisinde Kara-Kırgız özerk bölgesi kurulmuştu. Sonra 1926’nın Şubat ayında Kırgız Özerk Sovyet Sosyalist Cumhuriyeti olarak, daha sonra da 1936’da ise Kırgız Sovyet Sosyalist Cumhuriyeti ilan edildi, yani SSCB içerisindeki cumhuriyetlerindan biri oldu.

Tarihten belli ki, Rusya’ya gönüllü girerek (1863) Kırgızistan dış düşmanların yayılcılığından kurtulmuştu. Kırgızistan’ın ekonomik potansiyelinin kalkınmasında Sovyetler Birliği’nin rolünün büyük olduğu şüphesizdir. Yanı sıra şehirler ve fabrikalar kurulmuştu, madencilik, sağlık ve eğitim sektörlerine büyük yatırımlar yapılmıştı. Kırgızistan’ın ekonomisinde anahtar dal olarak bilinen enerji potansiyeli hızlı bir şekilde geliştirilmişti.

Bağımsızlığımızın ilk günlerinden (31 Ağustos 1991) itibaren biz, sabit “kendi yolumuzu” seçtik-demokratik ilerleme, söz ve düşünce özgürlüğü. İnsan haklarında uzman olan uluslararası kuruluşların eksperlerine göre, insan haklarının sağlanması konusunda Kırgızistan, Almanya ve Finlandiya gibi devletler aynı sıradadır.

Devletçiliği edindikten sonra Kırgız Cumhuriyeti ilk defa kendisi uluslararası arenaya çıkarak dünya camiasının bütün haklara sahip olan üyesi olarak bağımsız dış politika istikametini gerçekleştirme hakkına sahip oldu. Her egemen devlet gibi, şimdi Kırgızistan da, kendi ulusal çıkarlarına, amaçlarına, ilkelerine sahiptir ve bununla beraber “emniyet” kemerinin oluşturulması, komşu ülkelerle karşılıklı iyi niyet komşuluk ilişkilerinin oluşturulması ve istikrarlı, hızlı sosyal-ekonomik ilerlemenin sağlanması için gerekli dış şartları içeren yürütülmekte olan dış politika temel önceliklerine sahip oldu.

Bizim ilk adımlarımız, Kırgız Cumhuriyeti’nin hukukî alt yapısının oluşturulmasına yöneltilmişti. Devlet yapısını ve yeni piyasa ekonomik ilkelerini tespit eden kanunlar hazırlanmıştı. Bağımsızlığının ilk iki yılı içerisinde Kırgızistan 87 ülke tarafından kabul edilmişti, stratejik bakımdan önem taşıyan partnerlerle -ABD, Japonya, Almanya, Türkiye, İsviçre, Malezya, Çin, Hindistan ve Pakistan ile- ikili ilişkiler sağlanmıştı. Bunların hepsi genç cumhuriyetimiz için sağlam bir temel olup ekonomik reformların gerçekleştirilmesine yol açtı.

Başarılı bir bağımsız ekonomik politika gerçekleştirmek için bizim tek stratejik varyantımız vardı: Karşılaştığımız sorunlardan bağımsız olarak kendi çözüm yolumuzu seçmemiz gerekiyordu. İşte bunu esas alarak BDT ülkeleri arasında birinci olarak kendi millî para birimimiz olan Kırgız Som’u uyguladık. Bu olay Mayıs 1993’te gerçekleşmiş olup neticede Kırgız Som’u bugün itibarıyla sadece bölgede değil BDT çerçevesinde de istikrarlı dövizlerden biridir.

Ekonomik reformların son üç yılı içerisinde biz iki esas sorunu çözdük; biz, ekonomik ilerlemeye yol açacak seviyeye kadar enflasyon hızını düşürerek makroekonomik istikrarı elde ettik. Bu da, uluslararası finansman kuruluşlar ve dost kredi veren ülkeler tarafından gösterilen teknik ve finansal yardımları sayesinde elde edildi. Ancak yalnız makroekonomik politikanın gerçekleştirilmesiyle yetinmedik. Bunun dışında ekonominin geniş çaplı yapısal rekonstrüksiyonun gerçekleştirilmesi, rantable olmayan eski ekonomi yapısının değiştirilmesi ve onun idarî sisteminin yeni piyasa mekanizmalarıyla değiştirilmesi gerekirdi. Böylece devlet mülkiyetlerinin geniş çaplı özelleştirilmesi, işadamları ve girişimciler sınıfının oluşturulması, bu sürecin başlangıcı oldu. Tarafımızdan zirai reformlar başlatılmış olup oldukça başarılı şekilde gerçekleştirmektedir. Rantable olmayan ve büyük hacimli olan “kolhoz-sovhoz” sistemlerin yerine özel çiftlik işletmeler kuruldu. Ülkemizde toprak piyasası oluşturulmuş olup geliştirilmektedir. Bununla beraber tüm çaplı sanayi tesislerin reorganizasyon süreci de başlatıldı.

Şimdi, yani istikrarlı ekonomik sistemin kuvvetli alt yapısı atıldıktan sonra, artık diyebiliriz ki ekonomik reformların birinci merhalesi tamamlandı. Ve bu çerçevede geçen 1996 yılını, katı değişiklik dönemeç yılı olarak nitelendirebiliriz.

Şüphesiz ki gayrisafî millî hâsılada %5.6 olumlu artışın elde edilmesi, 1996 yılının ana başarısı olarak nitelendirilmektedir.

Yanı sıra yeni işletmeler faaliyete geçirilmiştir. Tabii ki bunların en büyüğü Türk “Enka” şirketinin de katkı

larıyla inşa edilen Kumtör altın maden tesisidir. Bunun dışında Djalal-Abad petrol rafine işletme tesisi ve çocuk besleme ürünleri tesisi inşa edildi.

Türk şirketlerin aktif çalışmaları nezdinde “Koka-Kola” üreten Bişkek fabrikası ve çay fabrikası faaliyet göstermektedir. Bu projelerin gerçekleştirilmesinde “Anadolu Şirketler Grubu” ve “Beta-Çay” gibi Türk şirketleri yer almışlardır. Başka bir Türk şirketi olan “Entes”, Kırgızistan’ın güney ve kuzey bölgelerini bağlayan ana ulaşım yolu rekonstrüksiyonu ihalesini aldı.

Ülkemizin enerji programı projelerinin hayata geçirilmesinde “Barmek Holding” direkt katkıda bulunmuştur. Gelecekte ise Türk iş dünyasının devleri olarak bilinen “Yaşar Holding”, “Kombassan Holding” ve “STFA Holding” gibi şirketlerle işbirliği oluşmak üzeredir.

Bunun dışında, yanı sıra çaplı projelerin hayata geçirilme çabaları hızla sürdürülmektedir. Bunların arasında “Manas” dış hatlar havaalanının modernizasyonu, yüksek voltajlı elektrik hatları inşaatı ve bütün dünya ile enformasyon alış-verişini sağlayacak telekomünikasyon sisteminin son teknoloji ile donatılması ile ilgili çalışmalar mevcuttur. Son yılların en önemli projesi olarak nitelendirilen Kumtör tesisin işletilmesiyle ilgili büyük umutlarımız vardır. “Kumtöraltın” projesinin gerçekleştirilmesi, Kırgızistan’a yılda 15 tona kadar saf altın sağlayacaktır, yani cumhuriyetimizin altın-döviz rezervlerin artmasını sağlayacaktır ki bu, cumhuriyetimizin ekonomik bağımsızlığının sağlanması, para sisteminin pekiştirilmesi ve devlet bütçesi kaynağı açısından çok önemlidir.

Dünya standartları ürünlerini üretebilecek (sonra da bölgesel ve dünya piyasalarında satılacak) malî-istihsal oluşturulması, Kırgızistan’ın öncelikli hedeflerinden biridir.

Kırgızistan, Dünya Ticaret Teşkilatı’na üye olma çalışmalarının son safhasındadır. Kırgızistan’ın DTT’ye üye olmasının, yeni ufuklar, yeni piyasalar açacağına inanıyorum.

Olumlu gelişmeler politikada da yer almıştır. Bağımsızlığa kavuştuktan sonra Kırgızistan, BM, AGİK vb. gibi uluslararası teşkilatların bütün haklarına sahip üyesi oldu.

Demokratik gelişmeye tercihlerini vererek ve dünya süreçlerinin değerlerinin farkında olarak Kırgızistan bağımsızlığının ilk günlerinden itibaren barıştırıcı faaliyetlere aktif şekilde katılmıştır. Örneğin, Kırgızistan’ın girişimleri nezdinde kan dökülmesine son veren Dağlı Karabah meselesinin tanzimi konusundaki barış görüşmeleri başlatılmıştı.

Mayıs 1997’de yakın komşumuz olan Tacikistan’da yer alan silahlı ihtilafın çözümü konusundaki barış görüşmeleri Kırgızistan’ın başkenti Bişkek’te gerçekleşmişti.

Kendi küçük boyutlarına rağmen politik veya ekonomik reformları aktif bir şekilde sürdüren Kırgızistan,

bağımsızlık yılları içerisinde yeni bir şekil alma yolunda önemli mesafe kat etmiştir. Bizim toplumumuz, yani Kırgızistan halkının geçirdiği değişikliklerinin vasfının geri dönülmez olduğunu artık söyleyebiliriz.

Tabi ki, yapılanların hepsi daha yapılacak olanların ufak bir kısmını teşkil etmektedir. Önümüzdeki yol hiç de basit değildir, aksine büksül ve inişli yokuşludur. Dünyadaki hiçbir ülkede ve hiçbir zaman reformların uygulanması kolay olmadı. Buna her zaman zorluklar, tam olarak anlamama, tehlikeler ve hatta mukavemet refakat etmiştir.

Gitmek üzere olan XX. yüzyıl, esnasında nükleer silahlanma ve ideolojiler yarışması hakim olan sarsıntılı ve olaylı bir yüzyıl oldu. Gelecek olan yüzyıl da yarışma yüzyılı olabilir, ama bu yarışmanın intelek, eğitim, yeni teknoloji ve bilgi alanında bir yarışma olması gerekir. Bağımsız Kırgızistan, bu yarışmada kendine layık yer alabilir ve almalıdır.

İnanıyorum ki 5 yıl önce keşfettiğimiz demokrasi çağı, daha sonra vatanımızın refah ve mutluluk devrine dönecektir. Ben iyimserim ve yeni nesillerin geleceğinin açık olacağına inanıyorum.

Kırgızistan Cumhuriyeti

Prof. Dr. TInçtIkbek ÇOROTEkİN

Kırgız Millî Üniversitesi Tarih Fakültesi / Kırgızistan

ırgızistan (diğer resmî adı-Kırgız Cumhuriyeti) Orta Asya’nın büyük iki dağ sistemlerinin Tanrı Dağı (Tiyen-şan) ve Pamir arasında bulunmaktadır. Kırgızistan’ın bu bölgesine Kırgızlar “Ala-Too” (Buz tepeli büyük dağlar) da diyorlar. Ülkenin toprağı 199,9 km ve doğudan batıya 900 km, kuzeyden güneye 425 km’dir. Ayrıca, Kırgızlar ülkesinin yüzölçümü Hollanda, Belçika, İsviçre ve Portekiz’in yüzölçümlerinin toplamına eşittir denilmektedir. Kırgızistan’ın en kuzey noktası Roma ile, en güney noktası ise Sicilya adası ile aynı enlemdedir.

Kırgızistan’ın dört ülkeyle ortak sınırı vardır: Çin’le güney ve güneydoğuda, Kazakistan’la kuzeyde, Özbekistan’la batıda, Tacikistan’la güneybatıdadır. Rus sömürgeciliği ve Sovyet devleti dönemlerinden kalan Çin-Kırgız sınırı anlaşmazlıkları genel olarak XX. yy.’ın 90’lı yılların sonlarında iki tarafın da rızasıyla çözüme kavuşturulmuştur. Söz konusu meselenin çözümündeki önemli unsurlarından birisi, Kırgızistan’ın Doğu Türkistan’ın (Sincan-Uygur Özerk Bölgesinin) Çin’den ayrılmasını ve bağımsızlığını isteyen ayrılıkçı Uygur göçmenleri ve diğer güçlerin tüm siyasî partilerinin ve diğer örgütlerinin faaliyetlerinin Kırgızistan tarafından yasaklanması idi. Kırgızistan ve Özbekistan, ayrıca Kırgızistan ile Tacikistan arasında bazı sınır bölgeleri hâlâ tartışılır durumda, çünkü SSCB döneminde cumhuriyetler arasıdaki sınırlar idarî ve iktisadî bölünmenin formalite unsurları olarak değerlendirmekte idi. Günümüzde Kırgızistan, Tacikistan ve Özbekistan arasıdaki sınırların belirlenmesi görüşmeleri halen devam etmektedir. Kırgız-Kazak sınırları konusu hemen hemen çözülmüş bulunmaktadır.

Başkenti Bişkek şehri (nüfusu 756 bin), 1825 yılında Hokand Hanlığı’nın Bişkek bölgesindeki kalesi olarak kurulmuştur. 1922 yılında Dağlık vilâyetinin merkezi, 1924 yılında Kırgız Özerk vilâyetinin başkenti olmuştur. 1926 yılından itibaren şehrin adı Frunze olarak değiştirilmiştir (Bolşevik ordu komutanı Mihail Frunze adını almıştı). 1991 yılında şehre tarihî ismi geri iade edilmiştir.

Ekim 2000’den itibaren Oş şehri (nüfusu 214,7 bin) ülkenin güney başkentidir. 2000 yılında Oş şehrinin 3000. yıldönümü kutlanmıştı. Şehrin ortasında meşhur Taht-ı Süleyman (Sulayman-Too) dağı bulunmaktadır. M.S. I. asırda Oş şehrinin yerinde Fergana’daki Parkana (Dayuan) Devleti’nin tarihî büyük şehirlerinden birisi olan eski bir şehir bulunuyordu.

Kırgızistan idarî yönden 7 vilâyetten oluşmaktadır: Bunlar, Batken (merkezi Batken şehri), Celal-Abad (merkezi Celal-Abad şehri), Narın (merkezi Narın şehri), Oş (merkezi Oş şehri), Talas (merkezi Talas şehri), Çu (merkezi Bişkek şehri), Isık-Göl vilâyetlerinden (merkezi Karakol şehri) ve başkent Bişkek. Vilâyetler ilçelerden oluşmaktadır. Toplam 40 ilçe ve 22 şehir bulunmaktadır.

Devlet Rejimi

5 Mayıs 1993 yılında kabul edilen Sovyet dönemi sonrası Anayasası dahil olmak üzere 1990-1998 yılları arasında kabul edilen yasalara göre Kırgız Cumhuriyeti (Kırgızistan), egemen üniter demokratik bir cumhuriyettir. Kuvvetler ayrılığı ilkeleri ilân edilmiş ve yasama, yürütme ve yargı bir birinden ayrı olduğu ilân edilmiştir. 1993 Anayasası tek kanatlı parlamentonun Cumhurbaşkanı ve yürütme üzerinde güçlü bir etki imkanını elinde bulunduran Parlamenter Başkanlık, Cumhuriyetinin temellerini attıysa da 1994 yılında yürütme yanlısı milletvekillerinin tarafından organize edilen sunî parlamento işleyişinin tıkanması durumunda yapılan yeni değişiklikler ve yenilikler, iki kanatlı yasama organının (parlamento-Cogorku Keñeş) hayata girmesine vesile olmakla kalmayıp Cumhuriyet yönetiminden Başkanlık sistemine geçilmesine vesile olmuştur. Ve sonraki 1996 ve 1998 yılları referandumları ile Cumhurbaşkanı konumu önemli ölçüde daha da güçlendirilmişti. Cumhurbaşkanı, yargı kuvveti mensuplarını atamaya başladı. Önceden parlamento yürütme kanadı, kurumlarının malî meselelerini kontrol edebilen bir Denetleme Odasını kurmuş, artık günümüzde bu odanın adı Hesap odası olarak değiştirilmiş ve bu odanın üyelerini atama yetkisi Cumhurbaşkanına geçmiş bulunmaktadır. Takip eden sonraki Anayasa değişiklikleri önemli ölçüde Cumhurbaşkanının konumunu daha da güçlendirdi ve bu da otoriter bir rejime dönüşme tehlikesini ortaya çıkarmış bulunmaktadır. Muhalif basında sıkça “iki başlı ejderha” olarak tanımlanan parlamento ise fiilen yürütmenin kontrolü altında bulunmaktadır. Çünkü çalışmalarını sürekli değil de sadece birleşmelerde (oturum) yerine getiren üst kanat Halk Temsilcileri Meclisi (45 kişi), çoğunlukla milletvekilliği görevlerini kendi makam görevleri ile birlikte yürüten yüksek düzeydeki bürokratlar ve bazen de yerel yürütme organlarına bağlı olan iş adamlarından oluşmaktadır. Alt kanat Yasama Meclisi (60 kişi), sürekli olarak çalışmaktadır. Son zamanlarda tek kanatlı parlamentoya geri dönme çağrıları yapılmaktadır.

Kırgız Cumhuriyeti’nin Cumhurbaşkanı Askar Akayev’dir (28 Ekim 1990’dan itibaren). Cumhurbaşkanı devletin başıdır ve Kırgız Cumhuriyeti vatandaşları tarafından 5 yılda bir genel eşit doğrudan ve gizli oy ile seçilir. 2000 yılında seçimler tarihinde ilk defa tüm cumhurbaşkanı adayları, Devlet (Kırgız) dilinden sınava girmeyi taahhüt etmişlerdir.

Kırgız Cumhuriyetinin Başbakanı Kurmanbek Bakiyev’dir (21 Aralık 2000’den itibaren).

Cogorku Keñeş’in Halk Temsilcileri Meclisi’nin Başkanı Bilimler Akademisi üyesi Altay Borubayev’dir (18 Nisan 2000’den itibaren).

Cogorku Keñeş’in Yasam Meclisini Başkanı Bilimler Akademisi’nin üyesi Abdıganı Erkebayev’dir (14 Nisan 2000’den itibaren).

Kırgızistan’ın yargı organı Anayasa Mahkemesi, Yüksek Mahkeme, Yüksek Temyiz Mahkemesi ve Yerel Mahkemelerden (vilâyet, şehir, ilçe mahkemeleri, vilâyet ve Bişkek şehri Temyiz Mahkemeleri, Askerî Mahkemelerden) oluşmaktadır. Yerel Mahkemelerin yargıçları Cumhurbaşkanı tarafından atanmaktadır. Anayasa Mahkemesi üyeleri (Cumhurbaşkanının teklifi üzerine) parlamentonun iki kanadı tarafından 15 yıllık bir süre için seçilmekte, Yüksek Mahkeme yargıçları ve Yüksek Temyiz Mahkemesi yargıçları (Cumhurbaşkanının teklifi üzerine) Halk Temsilcileri Meclisi tarafından 10 yıllık bir süre için seçilmektedir.