Strictly for open minded only : Every story has its protagonist a damsel in distress

KINABUKASAN : day 7 at the resort 

 

 

*yaaawwn! 

 

at nag inat inat ako ng katawan ko

 

woow! naka one week na pala kami dito? 

 

em so happeee ^___^ 

 

pero uuwi na din kami bukas :( boring naman

 

anu naman kaya gagawin namin ngaun? 

 

 

 

as always. i did my morning rituals kasama na paliligo (paulet ulet?)

 

at lumabas na ko sa kwarto. 

 

at nakita ko sila dun sa living room like.

 

si iynna busy mag laptop

 

si bey busy mag cellphone at ngi-ngiti ngiti pa -__-

 

si luis ayun may binabasang book

 

si james nainom ng kape habang nka kunot noo

 

si lance ayun. natutulog sa sofa

 

then mickael

 

ayun sakto.

 

kakalabas lang nya from his room. 

 

kka ligo lang neto. basa kasi buhok nya e

 

'' morning '' sabi nya sabay halik sa pisngi ko

 

'' good morning '' i replied 

 

 

ganun lang nangyari.. medyo boring nung morning

 

pero nung nag gabi na ok lang . i think ?

 

 

its 9:00pm na sa wrist watch ko

 

nandito lang kami sa bonfire. dito sa white sand

 

kami nalang ni mickael, bey at ako ang nandito

 

excited umuwi ung iba eh, may gagawin daw ? sus.

 

'' makatulog na nga -__- boring na dito '' bey

 

'' sige bey. goodnight '' ako

 

tpos yun umalis si bey

 

ako nalang naiwan at si mickael

 

bigla ko na-alala nsa short ko pala yun couple necklace na bibigay ko sa kanya

 

nakasuot na kasi ung aken ^__^

 

kaya kinuha ko yun 

 

'' uhmm mickael.. '' ako

 

'' bket '' sabi nya habang nka tingin sakin .. ngumiti sya.  but i think its a painful smile.

 

binaliwala ko lang yun. baka mali lang ako ^^ 

 

'' i want you to wear this. until you fall out of love with me '' sabi ko sabay abot sa kanya ng necklace

 

ngumiti lang sya at sinuot yun.

 

after nun natahimik na kami

 

tumingala nalang ako

 

ang ganda ng buwan

 

madami ding stars

 

'' michelle.. '' 

 

'' uhmm ? '' ako

 

'' im sorry '' - sya

 

 napatingin ako sa kanya, nakayuko lang sya

 

ngumiti ako '' ok na diba. ok lang kahit di ka nakapunta dun. '' sagot ko

 

ok naman na talaga sakin yun eh.

 

'' not about that.. '' sya

 

'' hmm. eh para san? '' ako

 

'' sorry.. because i lied '' sya

 

parang bigla ako kinabahan

 

'' lied? huh? saan naman '' - ako

 

'' i lied... sorry dahil hindi kita minahal. '' sya

 

and his last word breaked my heart into pieces 

 

'' ha-ha-ha anu ba naman to mickael naman eh. ang pangit ng jokes mo '' - sabi ko habang natawa

 

but ofcourse its a fake laugh

 

'' im serious.. '' sabi nya

 

niyuyugyog ko na sya 

 

'' no! your lying! mickael stop your nonsense joke! NOW! '' sabi ko habang nagpipigil ako ng iyak

 

'' just let go.. sorry  hindi talaga kita mahal '' sya

 

'' why.. why did you treat me that way... lalo mo lang ako pinahirapan '' sabi ko

 

'' im sorry. '' sya

 

'' sh*t mickael! anu magagawa ng walang kwenta mong sorry! p*nyeta naman oh!

ang sakit kasi eh! sana hindi...  hindi ka nalang naging sweet! pinaasa mo ko! alam mo yon?

masakit kasi eh. sana nung una palang sinabi mo na! sana hindi mo na ko pina-asa! nakakainis

ka! pero bat ganun.? bakit kahit sinabi mo sakin na hindi mo na ko mahal eh naasa parin ako?

nakakainis ka! bwiset ka! bwiset... bwiset na puso to... bat sayo pa... '' sabi ko habang naiyak

 

niyakap nya ko... hindi naman ako umangal.. umiiral nanaman tong bwiset kong puso! 

 

'' b-bakit hindi mo ko ginawang mahalin? '' tanong ko

 

'' sorry.. mahal ko kasi sya. '' sagot nya at bumitaw sa pagkayakap sakin

 

at umalis na..

 

as he walk away. 

 

parang may matulis na bagay na tumutusok sa puso ko.

 

at ang sakit..

 

umiyak lang ako ng umiyak. hanggang sa napagod nadin ako ..