DJsputare De fide dubitando de veri=
tate fidei/peccatum est mor
tale: quia dubius in fide infidelis est. Ad confu
tandos vero errores/nisi rationabilis causa sub
sit/vel gratia exercitij, coram simplicibus pecca
tum est imprudentie: quia periculosum est ne in vacillationem
inducantur ex hocipso ꝙ audiunt aliquid apparens contra ea
que sunt fidei. Et laicis nihilominus pctm̃ est disputare de fide
publice vel occulte: ca. quicũ. de here. li. vi. Et quia cōtrafaciẽs
excōicari mandatur, pctm̃ mortale esset/ si laicus sciens sibi sub
tali tanta censura illicitam redditam disputationem hmōi/
nihilominus presumeret de fide disputare.
DJscordia Qua quis voluntati alterius
de bono diuino aut hũano
cui debet consentire / scienter & ex intentione
contrariatur, pctm̃ est mortale ex suo gñe: quia
contra charitatis concordiā directe est. Notāter
autem dicitur cui debet consentire: quia discordie completum
peccatum/tollit concordiā non quācun sed debitā, que scilicet<-P>
@@0@
@@1@Dispensatio. 50
<-P>ex debito est aut esse debet inter proximũ & se aut aliũ. Si. n.
nolit concordare cũ proximo ad bonũ supererogationis (puta
ad ingrediendũ simul religionẽ) nō ꝑtinet ad discordie vitiũ:
quia nō tene{t$} cōsentire ad tale bonũ. Inueni{t$} tamen discordie
pctm̃ veniale propter imꝑfectionẽ actus. vel ex ꝑte volentis: vt
in primo motu discordie. Vel ex ꝑte materie: vt si tollat concor
diā in minimis. Minima aũt in proposito sunt/ quecũ nō sunt
necessaria ad salutem: vt si discordet aliquis a volũtate dicendi
veritatẽ pure officiosam, hoc est cuius mendaciũ esset peccatũ
veniale. & sic de alijs. Inuenitur rursus discordia per accñs,
hoc est non ex intentione: hoc est quum quis discordat quidem
ab altero / sed non vt discordet, sed vt non minus recte aut vt
rectius velit seu operetur. Interuenit siquidẽ tunc solummodo
discordia materialiter: quia formaliter vter tendit ad bonum.
Et tunc aut non est peccatum / si vter prudenter se habet.
Aut contingit pctm̃: vel ex parte volentis quantũ ad modum, si
nimis inheret proprie sententie. Vel ex parte materie/ si errare{t$}
in his que sunt de necessitate salutis. Et in vtro casu tantum
culpe vel excusationis iudica / quantum culpe vel excusationis
habet induratio in primo/aut error in secundo. si enim pertina=
cia illa est venialis, non nisi peccatum incurritur veniale. Et
similiter si error ille excusabilis est propter ignorantiam excusa
tam (puta quia nō tenebatur illud scire) excusata erit discor=
dia huiusmodi. Cōsiderandum demum est in his que sunt per
accidens / damnum seu nocumentum consequens (sicut de de=
tractione materialiter dictum est) anteꝗ̈ iudicium feratur de
mortali peccato.
DJspensare In lege siue voto & simi
libus abs rationabili cā/
peccatum est: quia actus est voluntarius disso
nus rationi recte. Est autem veniale hmōi pec=
catũ in paruis. In his aũt que notabilia sunt/<-P>
@@0@
@@1@Diuinatio.
<-P>considerandum est si aliquid interuenit contra diuina precepta
seu bonos mores vel non: & sic iudicandum est de mortali vel
non mortali. Verbi gratia si abs rationabili causa dispensetur
quis vt habeat multas ecclesias/ & patet aut creditur vel proba
biliter dubitatur inde prouenire ꝙ ecclesie priuan{t$} debitis curis
animarum, peccatum mortale proculdubio incurritur: quia con
tra diuinum ius est vt priuetur ecclesia debita cura animarum.
Et similiter si abs rationabili causa dispensaretur vt multa ec=
clesiastica beneficia cum excessiuis prouentibus vnus haberet,
peccatum mortale est: quia contra naturale ius est vt cōmunia
bona (qualia sunt beneficia ecclesiastica) ita inique distri
buantur vt vnus ebrius sit & infiniti esuriant. Idem autem
est iudicium de dispensatione in voto seu iuramento: quia ex
diuino iure obligant. Nec est tutus in cōscientia quo ad deum/
qui dispẽsatur in istis sine rationabili causa etiam a papa motu
proprio & certa scientia & de plenitudine potestatis: quia papa
non habet potestatem in destructionem / sed edificationem cor
poris christi.
Dostları ilə paylaş: |
