Summa caietana de pctis Et noui testamẽti iẽtacula
Yüklə 5,7 Mb.
|
tera℟ nr̃a℟ / ad nos vel ad fo℟ ecclesiasticũ recurrentes super cāis que ad idem fo℟ de iure vel de antiqua consuetudi ne ꝑtinere noscun{t$} / ꝑ se vel ꝑ aliũ ad desisten dum vel in foro seculari de questionibus hmōi litigandum, per eorundem iudicũ ecclesiasticorũ vel impetrantiũ aut litigantiũ seu volentiũ litigare/aut propinquo℟ ipso℟ seu re℟ illorum seu ecclesia℟ sua℟ etiā captionem/modisue alijs quibuscun cōpel lat seu cōpelli faciat vel procuret: nec per se aliosue impediat, quo minus coram iudicibus ecclesiasticisdelegatis seu ordinarijs querelantes de causis que (vt premissum est) ad cognitionem pertinent eorundem/possint libere iustitiam obtinere: nec ad pre missa facienda det auxiliũ/consiliũ vel fauorem. Siquis vero contra presumpserit, se ip̃o facto excōicationi nouerit subiacere. A qua nisi tam iudici cuius cognitio fuerit impedita vel iuris= dictio vsurpata/ꝗ̈ ꝑti que in prosequutione sui iuris turbata fue rit, de iniuria/damnis/expensis & interesse / prius per eundem fuerit integre satisfactum/nullatenus absoluatur. Bonifa. extra de immu. ecc. quoniam. li. vi. libertas ecclesiastica quo ad opus iudiciale.<-P> @@0@ @@1@ ¶ In grauantes illos qui in ipsos aut alios sententiam excōi cationis/suspensionis vel interdicti ꝓtulerũt etc. Ca. xxxvi. pes & barones/ nobiles et balliuos vel quoslibet ministros eorũ aut quos= cũ alios, excōis/ suspensionis siue interdictisen tentia fuerit promulgata, licentiā alicui dederint occidendi/capiendi seu alias in personis aut in bonis suis velsuo rum grauandi eos qui tales sententias protulerunt/siue quorum sunt occasione prolate / vel easdem sententias obseruantes/seu taliter excōicatis cōicare nolentes: nisi licentiam ipsam re integra reuocauerint, vel si ad bono℟ captionem occasione ipsius licen tie sit processum/nisi bona ipsa fuerint in fra septem die℟ spatiũ restituta/aut satisfactio pro ipsis impensa: eoipso snĩam excōmu nicationis incurrāt. Eadem quo sint snĩa innodati omnes qui ausi fuerint p̃dicta lnĩa data vti, vel aliquid p̃missorum ad que committenda dari licentiam prohibuimus / alias cōmittere suo motu. Qui autem in eadem sententia permanserint duorum mensium spatio, ex tunc ab ea non possint/nisi per sedẽ aposto licam absolutionis bñficium obtinere. Gre. x. de sen. excom. qui cun. li. vi. @@0@ @@1@ ¶ Vbi pro clariori perceptione nota primo, ꝙ canon iste primo punit dantes alicui lñiam occidendi/vel capiendi/ vel grauandi quattuor gña ꝑsona℟ (.s. vel iudices/vel ꝑtẽ/ vel obseq̃ntes/vel vitantes) nisi alte℟ duo℟ faciāt: hoc est vel ꝙ re integra lñiam reuocent, vel si res non est integra quo ad captionẽ bonorũ / ꝙ restō aut satisfactio bono℟ in fra septẽ die℟ spatiũ subsequatur. Vnde seꝗtur ꝙ ꝗ̈diu res est integra, nunꝗ̈ qui lñiam hanc dedit est excōicatus: quia adhuc pendet tẽpus reuocandi, & pōt reuo cando re integra/p̃seruare se ab excōicatione immunẽ. Oportet ergo licentiam hr̃e effectũ/vt sit locus canoni. & quo ad vnũ effectũ (.s. captionẽ bono℟) benignitas huius canonis ꝓrogat adhuc tempus septẽ dierum post dictum effectum, in quo possit restituendo vel satisfaciendo preseruare se ab excōicatione. In ceteris vero effectibus ipso facto est excōicatus qui dedit lñiam qñ effectus est subsequutus: puta qñ capta vel occisa est ꝑsona propter licentiā datā. Nota secũdo ꝙ nullus proprie in ꝑsona vel bonis suis vel suo℟ graua{t$} qui iuste pati{t$}: ac ꝑ hoc graua men iniustũ oportet esse si grauamen est. Nota tertio / ꝙ quia canon iste fauorahilis est, ideo appellatione suorum omnes qui quomōlibet vt sui grauati sunt veniunt, quacũ relatione remo tissima sintsui. Ne. n. debet minor esse protectio huius canonis ꝗ̈ extendatur impietas offendentium. Et est in fra duos menses ep̃alis, postea papalis: vt in litera dicitur. @@0@ @@1@ ¶ In dominos temporales/suis subditis ne personis ecclesia sticis vendant/emant/coquant/molant/aut alia obsequia ex hibeant interdicentes. Ca. xxxvij. Yüklə 5,7 Mb. Dostları ilə paylaş:
|