MVlte contra simoniacam prauitatem iam
olim facte sunt con stitutiones / qui=
bus morbus ille non potuit extirpari. volentes
igitur de cetero vt possumus attentius prouide=
re/sacro approbante concilio declaramus, ꝙ or
dinati simoniace / ab exequutione suorum ordinum sint eoipso
suspensi. Electiones autem postulationes/cōfirmationes / et que
uis ꝓuisiones simoniace ecclesia℟/monasterio℟/dignitatũ/ꝑso=
natuũ/officiorũ/ et beneficiorum quorumcun deinceps facte<-P>
@@0@
@@1@Excōmunicatio.
<-P>nulle sint ipso iure/nullum per illas ius cuiꝗ̈ acquiratur: nec
promoti/confirmati ac prouisi faciant fructus suos, sed ad illo=
rum restitutionem tanꝗ̈ inique ablato℟ teneantur percipientes.
Statuentes insuper ꝙ dantes & recipientes/ipso facto sententiā
excōicationis incurrant, etiam si pontificali aut cardinalatus p̃=
fulgeant dignitate. Martinus. v. in conci. constantien.
Canonis istius materia est simonia. Et est quo ad per=
sonas vniuersalis. Quantum ad actiones ve
ro/duas excōicat: scilicet dare & recipere. ita ꝙ tam dantes ꝗ̈ re
cipientes in simonia ordinis vel beneficij/sunt excōicati. Et ter=
tiam addidit paulus secundus in extrauaganti quum detestabile:
scilicet contra illos qui vt hmōi simonia fiat mediatores extite=
rint vel ꝓcurauerint. Vbi nota ꝙ licet huiusmodi extrauagātes
videantur prima facie ad omnes simoniacos se extendere ꝓpter
quedam verba lata ibi contenta: quia tamen materia de qua agi
tur est sola simonia in ordine aut beneficio (vt patet in tractatu
& contextu earundem) ideo communiter dicitur et rationabili
ter ꝙ soli & omnes simoniaci in ordine aut beneficio/ sunt ex=
cōmunicati. Excōicati aũt simoniaci ꝓ ingressu monasterij, sub
his non comprehendun{t$} / sed suo loco relinquuntur. Appella
tione autem beneficij intellige non solum illud quo aliquis di=
citur habere beneficium, sed ẽt prioratũ/guardianatum/& simi
lia quouis nomine vocentur/que sunt prelationes & officia pa=
storalia apud mendicantes: quoniam monasteriorum seu con=
uentuum sunt electiones/confirmationes seu prouisiones hmōi,
ꝗ̈uis nō computentur inter ecclesiastica beneficia. Et est papalis.
¶ In singulares ꝑsonas aliquid ex pacto dātes aut recipien
tes pro ingressu religionis. Cap. lxxiii.
VNiuersis & singulis abbatibus/ priori=
bus/decanis/prepositis & ma
gistris, necnon abbatissis & priorissis/alijs p̃latis
quouis nomine nuncupatis & eo℟officialibus (quaruncun ẽt<-P>
@@0@
@@1@Excōmunicatio. 110
<-P>ecclesiarum/monasteriorum/prioratuum/domorum & locorũ
quarumlibet religionum/ordinum ẽt militarium tam exempto/
rum ꝗ̈ nō exemptorum/quocũ nomine censeantur) ac capitu
lis & conuentibus & singularibus personis eorum tenore pre=
sentium authoritate apostolica / ꝗ̈uis sit eis a iure inhibitum/di=
strictius inhibemus: ne tam a maribus ꝗ̈ a mulieribus religionẽ
eorum ingredi volẽtibus/ecclesias/monasteria/prioratus/domos
seu loca, in earundem personarum receptione aut ante vel post
illam, quoscun pastus/prandia seu cenas/pecunias/iocalia/aut
res alias/etiam ad ecclesiasticum seu quemuis pium vsum aliũ
deputata vel deputanda, de cetero directe vel indirecte petere vł
exigere quouis modo presumant. sed eas potius cum omnimo=
da pietate recipiāt, ac in victu & vestitu sicut alias personas ec
clesiarum suarum/monasteriorum/prioratuum/domorum alio
rum locorum syncera charitate pertractent: illa duntaxat que
ipse persone ingredientes pure acsponte & plena liberalitate om
ni pactione cessante dare vel offerre ecclesiis/monasterijs/ prio
ratibus /domibus & locis hmōi voluerint, cum gratiarũactiōe
licite recepturi. Nos enim qui secus egerint si singulares perso=
ne sint / tam dantes ꝗ̈ recipientes hmōi excōis, sivero capitulum
seu conuentus fuerit/suspẽsionis sententijs eo facto decernimus
subiacere. A quibus (p̃terꝗ̈ in mortis articulo) absolui nequeāt
abs sedis apostolice licentiaspeciali. Vrbanus. v. in extraua. sa=
ne ne in vinea.
Canonis istius materia est simonia pro ingressu mona
steriorum. Et quo ad personas / comprehẽdit
oẽs. Quo ad actiones vero/duas: scilicet dare vel accipere.
¶ Vbi nota/ꝙ sicut in ceteris simonijs ab ecclesia punitis requi=
ritur pactio, ita & in ista. Ita ꝙ ex pacto dantes vel accipientes
sunt excōicati. Si autem sine pacto darent vel acciperent/ non
essent excōicati, quantumcun intentio dātium & accipientiũ
esset peruersa: sicut in ceteris simonijs cōtingit. Aduerte quo<-P>
@@0@
@@1@Excōmunicatio.
<-P>decretalem hanc pluries repetere edita iura cōtra huiusmodi pe
titiones/cōsuetudines & exactiones: quoniam hinc elici potest/
ꝙ si aliqua petuntur vel exiguntur nō contra alia iura edita/ ex
empta sunt ab hac excōicatione, que adiuncta est prioribus iuri
bus: vt ipse cōditor canonis testatur. Et ex hoc capite excusan{t$}
omnes putantes se pie agere pro consuetudinibus antiquis seruā
dis/non vendentes ingressum religionis/sed exigẽtes seruari lau=
dabiles consuetudines. excusantur autem tātum ab ista cẽsura/
quantum excusantur a transgressione cōis iuris. Quāuis ex alio
capite videantur excusari. s. ex cōmuni vt videtur cōsuetudine:
ex qua decretalis hec aut nunꝗ̈ videtur recepta/ aut sic interpre=
tāda. Non desunt quo verba decretalis huius ex alio capite ex
cusantia. s. ex presumptione: quoniā presumptione affectas sup=
ponit huiusmodi petitiones. Et propterea qui nō presumunt / sed
imitantur predecessorum vestigia/bona intentione, nō incurrũt
huiusmodi censuras. Quocirca moniales petentes solitas ibidẽ
dari dotes/& lectisternia/vestes et huiusmodi, & instantes ad
hoc vt parentes puelle faciāt sicut alij (siue monasterium egeat
siue non) non sunt excōicate: quum nulla hic interueniat pactio
sed instantia vt faciāt sicut alij. Si vero monasterium egeat/ ita
vt non possit sustentare recipiendam abs penuria, possunt licite
pacisci/vt portet secum quod necesse est ad sui sustentationem:
quoniam hoc nature ius exigit. Et est papalis.
¶ In religiosos qui ex ordinibus mendicantium quorum=
cun ad aliquem monasticum ordinem / carthusiensium
excepto/ abs sedis apostolice licentia speciali conuolant:
& eos qui ipsos recipiunt. Cap. lxxiiij.
Dostları ilə paylaş: |
