siquis expectans tẽpus future solutionis/vendit pluris iuxta veri
simile mediũ seu dubiũ p̃ciũ tꝑe solutionis futurũ, excusa{t$}:
vt
si piper nũc valet sex/& in iulio credi{t$} valiturũ octo aut plus
vel minus, si vendo nunc pro solutione ad iuliũ pro octo/excu=
sor a decretali. ca. in ciuitate. tanꝗ̈ emptio nō consummata intel=
ligatur vs ad iulium/quo emptio erit in opere que nunc est in
solo contractu:
quasi venditio cum correspondente sibi emptiōe
nũc inchoe{t$} & in iulio consummetur.
Secundus casus est. Siquis emit minoris pijssimo precio pro
eo ꝙ nunc soluit, vsura est:
quia ex tempore pecunie solute plus
habet ꝗ̈ pecunia valeat.
Tertius casus est. Siquis debitor alicuius ad annum / minus
soluit nunc quia anticipat solutionem (
vt si debet centum/det
nunc octoginta pro tota summa)
sine dubio vsura est:
quia
ex tempore solutionis anticipato lucrum reportat.
Quartus casus est. Siquis emendo frumentum assignandum
sibi tempore collcttionis frugum/quia prius dat pecunias mino
ris emit ꝗ̈ estimetur honestum precium tempore assignationis
frugum, vsura est manifesta ex supradicta radice.
@@0@
@@1@Vsuraexterior.
Quintus casus est. Siquis emit minoris iusto precio cũ pacto
de retrouendendo/interim quasi locās venditori & recipiens ad
rōnem quin pro centũ precij dati, vsura est:
ꝗa nō est ibi vera
emptio, sed mutuũ palliatũ sub dictis contractibus. quod patet
ex eo ꝙ emitur longe minoris ꝗ̈ sit iustũ preciũ. Secus aũt esset
si super domo vel agro constitueretur perpetuus census ad rōnẽ
tot pro centenario iuxta patrie morem/cum pacto ꝙ possit debi=
tor census se liberare:
quoniam contractus iste determinatus est
licitus per sedem apostolicam pluries.
Sextus casus est. Siquis pecunias suas dat artifici seu numula
rio/volens capitale saluũ/& tantũ lucri absolute aut si lucratur/
etiam si verisimile aut quasi pro certo habeatur ꝙ numularius
seu artifex multo plus inde lucrabitur, vsura est/non societas/
nec innominatus contractus:
quia & capitali saluo statur lucro
& non damno, & quasi ex mutuo lucrum expectatur.
Septimus. Siquis emit rem nō extantem tanꝗ̈ extantem (puta
agrum/domum aut armentum)
& locat venditori vt det quasi
precium locationis seu censum singulis annis tot aureos, vsura
est:
quum sint contractus ficti ad palliationem mutui & vsure.
Octauus similis antedicto est. Siquis egens rome pecunijs
accipit a numulario mille aureos ad rationẽ cambij pro lugdu=
no/& tamen rome reddendi sunt, vsura est:
quia cambium
est fictum ad palliandum mutuum sub vsura.
Decimus similis est. Siꝗs cum egente pecunijs palliat multos
contractus simultaneos (
puta dicit se vendere tot pannos mille
aureis reddendis octauo mense/ & se emere illos ab eodem pro
octingentis aureis nunc soluendis, & sic dat nunc octingentos/
& fit cōtractus pro mille hinc ad octo menses)
vsura est pal=
liata sub multis cōtractibus. N
ec excusa{t$} ex eo ꝙ ipse nō est de
terioris condōnis ꝗ̈ alter qui emeret illos pannos pro octingentis.
tum quia interuenit pactum de retrouendendo sibi perdendo
ducentos, quod non interuenit cum alio. tum quia iste in veri=
tate non venderet illi nisi propter hoc lucrum.
@@0@
@@1@Vsura mentalis. 240
Dementali aũt vsura duo dicẽda occurrunt: scilicet
pctm̃ & restitutio. Et peccatũ quidem
consistit in hoc ꝙ speratur ex mutuo lucrum abs cōuentione
aliqua implicite vel explicite. Vbi diligẽtissime distingue inter
speratum seu desideratũ lucrum vel ex mutuo vel ex vera gra=
titudine animi. Nam siquis mutuat sub spe ꝙ ex mutuo aliquid
lucrabitur/vsure crimen incurrit, & restituere tenetur quicꝗd
lucri ex mutuo sibi ꝓuenit. Si vero mutuat quis sub spe ꝙ ille
cui mutuat erit gratus/ita ꝙ iure grati animi de suscepto mutui
bñficio gratuito mittet munera aliqua, non est vsura. nec tene{t$}
ad aliquam restitutionem huiusmodi munerum: quia non ex
mutuo sed ex gratuiti beneficij collati recōpensatione / ad quam
beneficiatus ex morali debito tenetur/lucrum reportat.
¶ Verum quia qñ animi non cōcordant hinc & inde/oportet
discernere distinguendo. ꝙ si vtrius (
scilicet mutuantis & mu
tuũ accipientis ac aliquid plus dantis)
intentio est pia / ita ꝙ nec
mutuās sperat ex mutuo nec dans dat ex mutuo sed sponte gra
tus de bñficio recepto, nulla est vsura/nulla est opus restitutione.
Si vero vtrius intentio tendit ad mutuũ (hoc est ꝙ mutuās
sperat ex mutuo lucrum, & dans aliquid plus dat male liben=
ter quasi patiens vsuram seu redimens vexationem suam)
mutuans vsurarius mentalis est. & tenetur restituere quicquid
sic lucratus est:
quia vsurarium lucrum est.
Si autem clau=
dicat intentio tantũ ex parte accipientis mutuum (
quia scilicet
qui accepit mutuum/dat quasi inuitus quasi soluens vsurā aut
redimens suam vexationem, mutuans tamen optima intentione
mutuauit/& accepit munera bona fide credens ex gratitudine
sibi dari)
nullum interuenit vsure peccatum. Ad restitutio/
nem tamen tenetur quando scit non libere sibi hec donata/si ex
illis factus est locupletior:
alioquin non tenetur ad restitutionẽ:
quia bona fide ad omnia se habuit, & sibi imputet qui mala
opinione concepta dedit.
@@0@
@@1@Ad vsuraʒ accipere.
Si autem claudicat intentio tantum ex parte mutuantis (ita
ꝙ mutuans corrupta intentione mutuat & accipit aliquid plus,
sed qui accepit mutuum/gratiose donat ex animi gratitudine &
beneuolentia ignota ipsi mutuanti)
mutuans inuoluitur pctō
mentalis vsure. Et non potest retinere quod turpiter ex partesua
accepit, sed quantum est ex parte sue conscientie teneretur resti
tuere illi qui dedit. Verum si postea nouit gratiose sibi donatũ/
potest acceptare vt donatum:
nec tenetur restituere sed peniten=
tiam agere de suo peccato.
¶ Aduerte quo circa mentalem vsuram ex parte mutuantis/
ꝙ siquis nō vult mutuare alicui quem putat aut nouit ingratũ/
& libenter mutuat alicui quẽ videt gratũ, nō ꝑꝑea inuoluitur
pctō vsure mentalis:
sed sequitur naturalẽ inclinationẽ qua actio
nes nr̃as ad eos qui digni sunt dirigimus.
Et similiter ex parte
accipientis mutuum/ siquis est gratus & multa impendit obse=
quia ac munera alicui vt ille ad ampliora beneficia mutui exhi
bendi gratiose ac beneuole prouocetur, ad nullum peccatum
prouocat mutuantem.
Ad vsuram Accipere / nullum peccatum secundũ
se est:
quia nihil aliud est ꝗ̈ ad mutuũ
accipiendum agere/& ad vsuram patiendam:
quorum neutrũ
habet mali culpe rationem. Pōt tñ pctm̃ esse:
vt si abs rōnabili
cā ꝗs subeat hoc damnũ & alterius vta{t$} iniquitate. Nō est tñ
mortale pctm̃ sed veniale abs rōnabili cā hoc facere.
Esto tñ hic cautus lector & penetrator dictorum: qm̃ aliud est
loqui de accipiendo sub vsura / & aliud de inducendo hominẽ
ad faciendā vsurā. Primũ. n. nullum sonat peccatum / vt dictũ
est. & iō ex causa rōnabili licet. S
ecundum autem semper est
pctm̃ mortale. ita ꝙ nulla necessitate excusa{t$} aliquis a pctō mor
tali quum inducit per se (
hoc est ex intentione)
aliquem ad
peccandũ mortaliter:
dicente apostolo. digni sunt morte nō solũ
qui faciunt, sed etiam qui consentiunt facientibus. minus aũt est
consentire ꝗ̈ inducere. Et ꝑꝑea dr̃ & bñ, ꝙ licitũ est mutuum<-P>
@@0@
@@1@Jn vsuris mediatores ⁊ participes. 241
<-P>acciꝑe sub vsura a parato vsurā facere/ nō aũt ab imparato: ꝙa
nō licet inducere ad faciendā vsuram/ sed vti iniquitate parati.
Hoc est/licet mihi petere ab homine mutuum/& pati ꝙ ille ex
hac mea petitione accipiat occasionem apponendi suā malam
voluntatem vsurariam. S
ic. n. nec ego induco illũ ad vsuram
nec cōsentio ipsius male volũtati:
sed induco illũ ad mutuādũ/
& consentio mee passioni qua patior vsuras.
¶ De mediatoribus quo idem est iudicium: scilicet ꝙ nō licet
illis/inducere aliquẽ ad faciendũ vsuram, nec etiam esse quasi
negocij vsurariorum gestores:
puta inquirendo egentes pecunijs
sub vsuris:
aut prouocando vt accipiant a suo feneratore. qm̃
tunc quis esset velut minister vsurarij, & participaret in cri=
mine & vinculo restitutionis.
¶ Circa participantes autem cum vsurarijs in vsu rerum vsu=
rarij distinctione opus est. Primo an res illa in seipsa sit aliena:
quia tunc idem esset iudiciũ sicut de participantibus in re rapta
aut furto ablata. quam cōstat nullo titulo posse contrectari licite
ab alio:
quia res aliena est.
Si aũt res ipsa aliena nō est, subdi=
stinguendũ est an ex illo vsu efficia{t$} vsurarius impotẽs ad resti
tuẽdas vsuras. Nā si nō effici{t$} inde impotẽs ad restituendũ/sed
eque potẽs remanet ad restituendũ vsuras quas lucratus est, pōt
licite hō cũ vsurario negociari/& dona ab eo accipere & dotẽ/
& breuiter qũolibet cōtrahere. Si vero efficere{t$} minor ad resti
tuendũ vsuras/nō liceret cōtractus hmōi cum vsurario inire. Et
in promptu ratio est:
quia cum periculo iacture proximi nego=
ciaretur, dum fieret ꝙ vsurarius ꝗ̈uis nunc pertinax/si cras redi
ret ad cor / non posset satisfacere quibus teneretur. Vnde ab
huiusmodi vsurario non liceret accipere dona nec dotem / aut
aliquid simile:
quia per hec efficeretur impotens ad restituendũ.
Quāuis licitum esset illi vendere/& ab eodem emere:
quia per
hec non redderetur impotentior ad restituendum:
quoniā tantũ
dem recipit ab alio quantũ dat de suo.
@@0@
@@1@Mons genuensis.
Et iuxta hanc distinctionem regulandi sunt casus qui occur=
runt de victu vxoris & filiorum ac familie vsurarij. Si. n. hinc
fit non soluendo (
puta quia nihil habet nisi vsuras/nihil lu=
cra{t$} nisi vsurarie)
consequens est vt non liceat illis inde victũ
sumere. Et hoc regulariter loquendo intellige. Nam per accidẽs
posset esse licitum:
puta si essent in necessitate extrema, aut si
vtiliter agerent negocium creditorum. vel spiritualiter (
puta
suadendo restitutionẽ)
aut corporaliter, puta bonificando eorũ
bona pignorata. Vide de hac materia diffusius scripta superius
in verbo restitutio.
¶ De dominis quo temporalibus accipientibus ab vsurarijs
componentibus cum eisdem vt vsuras impune facere possint,
non solum idem est iudicium quantum ad res quas ab eis acci
piunt/sed peius si illicita concedunt.
Cogor Hoc in loco respondere querentibus an sit vsura
emere pagas certas montis genuẽsis hinc ad trien
nium recipiendas. Ita ꝙ casus est iste. Ioannes habet in monte
genuensi loca decem/ex quibus iam computatum est ꝙ deben
tur ei centũ libre, sed quia nōsunt ipsi exoluende ante trienniũ/
ĩdeo vocan{t$} acerbe page/& tertio anno vocabun{t$} mature, &
ĩoānes eget nũc pecũia/vẽdit istas decẽ pagas acerbas ꝓseptua
ginta libris nũc hñdis:
nunquid si ego sic emo/cōmitto vsurā?
¶ Rñdeo omissis disputationibus/ꝙ hinc ulla interuenit vsura:
quia est cōtractus nō palliati aut impliciti mutui, sed emptionis
& venditionis:
qm̃ ioānes vẽdit ius suũ quod hẽt suꝑ illas decẽ
pagas, & nō vendit ipsas pagas / nec aliquod mutuum accipit.
Declaro singula. Quod non vendan{t$} page sed ius paga℟/ex
eo patet ꝙ ioānes non tene{t$} mihi assignare pagas, sed ius suum
quod hẽt suꝑ pagas illas. Q nullũ accipiat ioānes mutuũ/ex
eo patet:
quia ad nihil restituendũ obligatus est, sed solũ ad assi=
gnandũ mihi ius paga℟. Et rursus quia quicquid ꝑiculi hic est/
a pud me ementẽ restat:
q est cōtra naturā mutui. Est igi{t$} hic<-P>