Summa caietana de pctis Et noui testamẽti iẽtacula

EOs Qui temporale dominium obtinentes,

suis subditis ne prelatis aut clericis seu

personis ecclesiasticis quicꝗ̈ vendant aut emant

aliquid ab eisdẽ/ne ipsis bladũ molant/coquant

panem/aut alia obsequia exhibere presumāt ali

qua ndo interdicunt, cum talia in derogationem ecclesiastice li/

bertatis presumantur/eoipso excommunicationis sententie decer

nimus subiacere. Bonifa. viij. de immu. ec. ca. libertatis. li. vi.

Canonis Istius materia est sacrilegium quo ecclesia=

stica libertas offenditur in libera venditione/

emptione/ obsequijs &c. Et quo ad ꝑsonas particularis est: nam

ligat solos illos ꝗ tꝑale dñium obtinent. Quo ad actiones vero

vnā punit: scilicet interdiceresubditis suis ne ecclesiasticisꝑsonis

vendant/emant/molant/coquant/obsequia exhibeant.  Et nota

ꝙ nō requiri{t$} ꝙ de hoc faciant statutũ aut sub penis inhibeāt:

sed sufficit ꝙ inhibeant subditis suis.  Et nota/ꝙ ista non sunt

proprie contra libertatem ecclesiasticam, sed contra humanam

societatem: verum quia in odiũ ecclesie fiũt, presumũtur (vt in

litera dicitur) fieri contra libertatem ecclesiasticam.

¶ In offendentes libertatem ecclesiasticam in ecclefiarum

vacantium bonis. Ca. xxxviij.

VNniuersos Et singulos, qui regalia/custo=

diam siue guardiā/ aduocatiōis

seu defensionis titulũ in ecclesiis/monasterijs siue qui

buslibet alijs pijs locis vacantibus / de nouo vsurpare conantes,

bona ecclesiarũ/monasterio℟ aut loco℟ ipso℟ vacātiũ occupare

p̃sumũt: clericos ecclesia℟/monachos monasterio℟/& ꝑsonas

ceteras loco℟ eorũdem que hoc fieri ꝓcurant, eoipso excōis sen

tentie decernimus subiacere. Bonifa. de elec. gñali. li. vi.

@@0@

@@1@Excōmunicatio.


Canonis Istius materia est sacrilegium quo offendi{t$}

libertas ecclesiastica in ecclesiarũ vacantiũ

bonis. Et quo ad personas est in parte vniuersalis: quia ligat vni

uersos & singulos. In secũda autem parte est particularis: quia

ligat solas personas illorum locorum vacantium. Quo ad actio

nes vero in prima parte punit duas actiones simul. Prima est

de nouo conari vsurpare aliquod horum quin: vel regalia/vel

custodiam/vel guardiam/vel titulum aduocationis/vel titulum

defensionis in vacātibus ecclesiis/monasterijs aut alijs pijs locis.

Secunda est occupare bona dictorum locorum. Ita ꝙ ad incur

rendum huius canonis censurā / nec sufficit vsurpare aliquem

dictorum titulorum sine occupatione bonorũ/nec sufficit occu=

pare bona sine conatu ad vsurpandum aliquem dictorum titu=

lorũ: sed oportet vtrun concurrere ad hoc vt incurratur huius

canonis sententia. In secunda autem parte vna actio punitur:

scilicet procurare hoc fieri. Et intellige cum effectu subsequuto:

quoniam vt accessoria actio ad tale fieri punitur. Et est ep̃alis.

 Et aduerte/ꝙ glo. exponit de nouo. i. a quadraginta ānis citra:

quia in hoc eodem canone quasi distinguendo contra nouos/

subditur. qui autem ex fundatione vel ex antiqua cōsuetudine

iura sibi huiusmodi vendicant.

¶ In offendentes ecclesiasticam libertatem quantum ad

exemptionem a pedagijs & guidagijs. Ca. xxxix.

COnstitutionem Fe. re. alexandri

pape. iiij. prede=

cessoris nostri/qui statuit ecclesias & personas

ecclesiasticas ad pedagia & guidagia penitus

non teneri/nec ad exhibendum vel soluendum

talia pro rebus suis proprijs quas nō cā negociandi deferunt vel

deferri faciũt seu transmittunt: volentes propter multorũ insolẽ

tiā & abusum pene adminiculo adiuuare, adijcimus districtius<-P>

@@0@

@@1@Excōmunicatio. 87

<-P>inhibendo (contraria consuetudine quorũcun non obstāte)

vt nec collegium nec vniuersitas nec aliqua etiam singularis

persona a prefatis personis seu ecclesijs pro personis ipsis aut re=

bus predictis talia exigat vel extorqueat / per se vel per alium/

suo nomine vel etiam alieno / aut eas ad huiusmodi persoluen

da compellat. Qui vero contrafecerint, si persone fuerint singu

lares/excommunicationis: si autem collegium vel vniuersitas

ciuitatis/castri/seu loci alterius cuiuscun, ipsa ciuitas/castrum

vel locus/interdicti sententiam ipso facto incurrant. Nec ab ex

communicatione huiusmodi absolutionem vel interdicti relaxa

tionem obtineāt, donec exacta plenarie restituerint/& de trans/

gressione satisfecerint competenter. extra de cen. ca. ꝗ̈ꝗ̈. li. vi.

Canonis Istius materia est sacrilegium quo offendi{t$}

ecclesiastica libertas quantum ad exemptio=

nem a pedagijs & guidagijs. Et quo ad personas est vniuersa

lis. Quo ad actiones / vnam videtur comprehendere tripliciter

nominatam: scilicet exigere / extorquere / compellere per se vel

alium / proprio vel alieno nomine / siue ecclesias siue personas

ecclesiasticas / ad soluendum vel pro personis suis aut rebus suis

quas non causa negociationis deferunt vel deferri faciunt vel

transmittunt.  Vbi nota ꝙ pedagia proprie vocantur vectiga

lia pro transitu seu passu. Guidagia vero pro guida, non que a

volente conducitur, sed quam velis nolis oportet te soluere/siue

velis habere ducentem te siue non. Et quia exigere importat

coactionem, ideo si nullo modo cogit / non incurrit: sed satis

cogit/qui clericum requirit non rogando / sed vt a debitore pe

tendo vt soluat, iubendo vt sistantur res &c. sicut petit a laicis.

rarus est enim aut nullus qui sponte soluat. Et est ep̃alis/p̃missa

restōne ac satisfactione: vt in litera dicitur.

@@0@

@@1@Excōmunicatio.

¶ In offendentes ecclesiasticā libertatẽ quantum ad immu

nitatẽ a collectis ac exactionibus: & vsurpantes iurisdictio=

nem prelatorum. Ca. xl.