|
|
səhifə | 5/100 | tarix | 14.08.2018 | ölçüsü | 5,7 Mb. | | #70988 |
| ADuocati & ꝓcuratoris iniquitates sunt octo.
Prima est/assumere cām iniustā defendendā,
ita ꝙ nouit esse iniustā. Nec excusatur si nō ad
vincendum, sed autad differendũ/ aut ad cōcor
dandũ/ seu pacta aliqua ineunda/hoc facit: qm̃
hec oĩa cōstat esse iniqua. Et similiter nō excusa{t$}, si iniquā cām
in principali hñs vexat aduersarium assumendo aliquod caput
iustũ/vt sub hac iustitia gradiẽdo principale iustũ impediat aut<-P>
@@0@
@@1@Alchimia. 11
<-P>differat/aut etiā ꝑuertat: oportet. n. nō solum mediũ sed finem
esse nō iniquum. Sed heu apud mũdanos/bonus aduocatus est
qui de mala cā facit bonā. Scđa est/ nolle aut negligere scru
tari merita cāe assumende, sed qualiscũ sit assumere illā tuen
dā: quia hoc est nō curare an id q facit/sit iustũ vel iniustũ:
q est manifeste cōtra charitatem. Tertia est/ ꝓsequi cām in
ĩustā quā a principio putauit iustā: quia hmōi ꝓsequutio iniqua
est, vtpote iniuriā inferens aduersario: debet. n. deserere cām/ &
monere ꝑtem vt cedat seu ꝓuideat sibi. Quarta est/ neglige
re studere siue scrutari merita cāe/ & adhibere debita remedia.
ĩgnorātia. n. tũc tm̃ ip̃m excusat/qñ & q potuit & q debuit
nō omisit. Quinta est/tacere iniꝗtatẽ ꝓposite cāe suo clientulo
ꝗ putat se rōem fouere. Semꝑ āt credendũ est putare clientulũ
se fouere iustā cām nisi cōstet oppositũ: ꝗa ꝗlibet p̃sumi{t$} bonus
&c. Hmōi. n. taciturnitas/dolosa est/ & iniuriosa clientulo &
aduersario. Sexta est/docere clientem ꝓponere aut dicere fal
sum/aut dolose/ & hmōi. Septĩa est/exigere a clientulo plus ꝗ̈
debet. Et in his oĩbus casibus ĩteruenit pctm̃ mortale maniseste:
quia cōtra iustitiā charitatem fit, nisi imꝑfectio actus seu no
cumenti excuset a mortali: sicut in mortalibus ceteris imꝑfectio
excusare a mortali nō dubita{t$}. Octaua est/nolle aut neglige
re aduocare in cā iusta pauꝑis, quũ ip̃e aduocatus possit/nec ap
pareat alius qui aduocet/ & sine ip̃ius adiutorio pauper opprimi
credi{t$}. In hmōi. n. casu tenetur ipse aduocare seu ꝓcurare: sicut
medicus medicare/si in simili periculo esset pauperis sanitas.
ALchimistarũ ars / non est illicita sine
fraude: quia nihil repu
gnās recte rōi hʒ {secundum} se. licet multi abutātur ea / aut
imprudenter nouis cōpōnibus se occupent / aut fat$unclearue$unclear facultates
in fumũ cōuertāt. Nec pctm̃ est/ vendere $uncleariam
factā pro re q̃ est: sicut ceteras res quocũ artificio factas / lici
tũ est vendere ꝓ his q̃ in veritatesunt. Iniquũ aũt esset vendere
illā pro re que appet & nō est: qm̃ hoc est decipere proximũ.
@@0@
@@1@Ambitio. Apostasia.
AMbitio (hoc est inordinatus appetitus
honoris) est manifeste pctm̃.
Nō est aũt mortale pctm̃, nisi vel ex ꝑte rei in
qua appeti{t$} honor: puta siꝗs vult honorari ob
crimẽ aliq. Vel ex ꝑte finis: vt si cōstitua{t$} in
honore vltimus finis: puta si ob cōsequendũ honorẽ nō curat ꝗs
offendere deũ mortaliter: puta quia vult hr̃i vt deus, vel p̃ferri
alijs quibus non est preferendus in distributione cōium dignita
tum. vel vult ob honorem quodcũ aliud mortale. vel econtra
honor desidera{t$} ad scelus aliquod ꝑpetrādũ: puta ad tyrānidẽ.
APostasia Est triplex. a fide/ a religiōe/ ab
ordine. Et prima ꝗdẽ manifeste
peior est heresi: vtpote excedẽs ip̃am/totałr tollẽdo
fidẽ. Et iō subdun{t$} ꝓculdubio apostate a fide / excōicationi &
reliꝗs penis hr̃tico℟. Apostate aũt a religione/ & excōicati sunt
ob habitus dimissionẽ, & in dānationis statu ꝑseuerāt/ etiā si ab
excōicatione absoluan{t$}, donec ad religionẽ regredian{t$}: qm̃ talis
status directe cōtraria{t$} religionis statui: ad quẽ cōstat de necessi
tate salutis teneri religiosum ex suo solẽni voto. Tertia vero
apostasia tunc proprie ineurri{t$} / quũ ab ordine sacro quis retro=
cedit/ad secularẽ rediens statũ. quod cōstat sine mortali pctō nō
fieri/ob cōtemptũ iuris. canonici & voti, & ipsius ordinis sacri/
ex suo noĩe manifeste mancipantis hominem ad sacri ministerij
statũ. Quum aũt aliꝗs nō ex cōtemptu/ a minoribus ordinibus
seu prima tonsura recedit/abijciens vitā & habitũ clericalem,
non proprie apostata dr̃: ꝗa nō est apostata: quia nō retrocedit a
statu firmiter mācipāte diuinis, sed quasi ambulatorio / ex indul
gẽtia canonũ. Et si ex rōnabili cā id facit (puta quia cogi{t$} du
cere viduā in vxorẽ/vel aliquid repugnans clericatui ꝑficere)
nō peccat: quia nullus errat dũ rectā rōnem sequitur. Si vero ex
humana fragilitate id facit, veniale pctm̃ incurrit ꝑꝑ suā in=
constantiā. Nec hmōi pctm̃ efficitur mortale / ex eo ꝙ deseritur
ecclesiasticum bñficium simul cum minoribus ordinibus: quia<-P>
@@0@
@@1@Arrogantia Assassinus 12
<-P> nec ex canonici iuris/nec ex voti alicuius vinculo nec ex natura
operis hẽt hmōi retrocessio vñ sit ꝑniciosa. Iura siquidẽ hoc per
mittũt {secumdum} indulgẽtiā/votũ nullũ est. Et si ex natura oꝑis actus
esset cōtra charitatem/nunꝗ̈ posset quis licite a clericatu & bñfi
cio recedere: sicut nunꝗ̈ licet mentiri. ĩmo plus sequitur / ꝙ non
posset hoc abs offensa dei mortali fieri: vt de se pater.
Dostları ilə paylaş: |
|
|