ALiqui Officium & potestatem romani
pont. quam non ab homine sed a
deo recepit / sub suo arbitrio redire molientes,
legatos ipsius nisi ab eis petiti fuerint / vel de
beneplacito eorum transmissi / sibi terras sub=<-P>
@@0@
@@1@Excōmunicatio. 114
<-P>iectas (dicentes hoc sibi de consuetudine competere) ingredi
non permittunt. Nos huiusmodi consuetudinem authoritate
apostolica penitus reprobantes, legatos ipsos ab omnibus cuius=
cun preeminentie conditionis aut status fuerint / debere ad=
mitti decernimus: nec eos pretextu cuiusuis consuetudinis impe
diri posse a quoꝗ̈ christiano nominegloriante, quo minus regna/
prouincias/terras quaslibet ad que ipsos destinari contigerit / in=
grediantur libere/ac commisse sibi legationis officium exerceāt
in eisdem. Qui vero decetero super p̃dictis dictos legatos aut
etiam nuncios quos ad quascun partes pro causis quibuslibet
sedes ipsa transmiserit / presumpserint impedire, eoipso senten=
tiam excommunicationis incurrant. Io. xxij. in extra. ca. super
gentes.
Canonis Istius materia est sacrilegium in apostolicā
authoritatem. Quo ad personas est vniuer=
salis. Quo ad actiones, vna prohibetur: scilicet impedire legatos
seu nuncios apostolicos, ne recipiantur & faciāt ea ad que missi
sunt. Et est ep̃alis/quantum est ex hoc canone.
¶ In vocatos ad dirigendum moniales in electionibus, non
abstinentes ab his vnde oriri vel nutriri possit discordia in
ipsis electionibus faciendis. Ca. lxxx.
HJ Quos ad dirigendas in electionibus mo=
niales deinceps contigerit euocari: ab his
prorsus abstineant per queinter eas super fa=
ciendis ipsis electionibus oriri possit discordia/
vel exorta nutriri: alias eoipso excommunica=
tionis snĩe se nouerint subiacere. De elec. ca. indẽnitatibus. li. vi.
Canonis Istius materia est discordie occasio in electio
ne. Et quantum ad personas/ cōprehendit oẽs
& solos vocatos ad dirigẽdũ moniales in electionibus faciẽdis.
Quātũ ad actiōes/duas cōprehẽdit. Prima ẽ nō abstinere ab his<-P>
@@0@
@@1@Excōmunicatio.
<-P>vnde possit oriri discordia in faciendis dictis electionibus. Sca
est non abstinere ab his vnde possit nutriri discordia exorta suꝑ
dictis electionibus faciendis. Ex quibus bene cōsideratis/clare
liquet ꝙ non vocati ad dirigendas &c. quantũcun seminent
discordias & diabolice agant, exempti sunt ab hoc canone. Et
similiter illi qui discordias seminant super electionibus factis/
etiam si sunt de numero vocatorum: quoniam pene non exten=
duntur vltra casus suos. Et est ep̃alis.
¶ In eos qui ordini predicatorum aut minorum contume
liam seu iniuriam in septem casibus inferunt. Ca. lxxxi.
INtrantes Monasteria monialiũ pre=
dicatorum (siue seculares
siue ecclesiastice persone sint) in casu non con
cesso a constitutionibus earum/ vel sine licentia
magistri ordinis / aut alterius ab ipso magistro
habentis super hoc potestatem, sunt ipso facto excommunicati.
A qua excōmunicatione non possunt absolui (preterꝗ̈ in mor=
tis articulo) nisi a papa vel a magistro ordinis / vel ab alio ha=
bente super hoc specialem authoritatem ab aliquo predictorũ.
Et ista sententia est lata etiam per papam in bulla ordinis.
Intrantes monasteria sancte clare seu monialium ordinis mi
norum/in casibus non concessis in regula ipsarũ/vel sine licen=
tia eorum qui dare possunt, sunt ipso facto excommunicati. Et
pape reseruatur absolutio/vel generali ipsius ordinis.
¶ Quicun libellos famosos in vulgari vel literali sermone/
necnon cantilenas vel rithmos edere vel detinere vel publicare
presumunt/in infamtam status ordinis predicatorum vel mino
rum, sunt excommunicati. A qua excommunicatione non pñt
absolui/nisi personaliter sedi apostolice se presentent. Alexander
in priuilegio ex alto. & in alio/non sine multa.
¶ Quicun predicare / docere vel defensare presumunt ꝙ<-P>
@@0@
@@1@Excōmunicatio. 115
<-P>predicatores vel minores non sint in statu perfectionis / & ꝙ
non liceat eis de elemosinis viuere/& ꝙ non liceat eis predica=
re vel confessiones audire de licentia summi pont. aliorum pre=
latorum inferiorum & rectorum ecclesiarum aut sacerdotum
parochialium consensu minime requisito, sunt excommunicati.
A qua sententia non possunt absolui / nisi personaliter sedi apo=
stolice se presentent. Alexander vbi supra. Idem bonifa. ix. in
priuilegio/sacre religionis. Vbi etiam excōmunicantur omnes
qui impediunt eosdem fratres ne possint in suis ecclesiis celebra
re/recipere elemosinas/vel predicare.
¶ Quicun presumunt in loca fratrum predicatorum violen
tiam damnabilem exercere, eoipso sententiam excōis incurrunt.
A qua absolui nequeunt, nisi per sedem apostolicam / vel per
conseruatores ordini predicatorum deputatos. Clemens in qui=
busdam locis/& in alto.
¶ Quicun in monasterio vel ecclesiis suis detinent apostatas
or. predicatorum/nisi eos eiecerint postꝗ̈ eis per fratres dicti ordi
nis ne eos detineant fuerit denunciatum, sunt excommunicati.
Bonifa. in priuilegio/virtute.
Item fratres minores qui presumunt recipere fratres or. p̃dica
to℟ ꝓfessos sine licẽtia summi pont. faciẽte exp̃ssam de indulto
hmōi mentionẽ/vel nisi prius suo℟ priorũ licentia fuerit petita
& obtenta, sunt excōmunicati. Clemens ad minores. quos nos.
Idem de heremitanis. alexander ad heremitas. vestram.
¶ Magistri/rectores artista℟ & scolares studij parisieñ. qui pu
blice vel occulte fratres p̃dicatores vel minores/ a consortio vni
uersitatis parisieñ. excludere moliun{t$}, sunt ipso facto excōicati.
A qua excōmunicatione absolui nequeunt/nisi personaliter sedi
apostolice se presentent. Alexander/ex alto.
Circa Hos septem canones relatos a sancto anthonino in
tertia parte sue summe/aduerte ꝙ primus (scilicet
de ingressu monasteriorum) dolum seu presumptionẽ reꝗrit.<-P>
@@0@
@@1@Excōmunicatio.
<-P>Ita ꝙ nō solũ excusantur ingredientes ex ignorātia quasi inuin
cibili (puta ꝗa cōsueuerunt monasteria alicubi liberum habere
ingressum/& nihil scitur de excōmunicatione) sed etiam scien
tes excommunicationem & existentes in locis vbi seruatur / si
ingrediũtur in aliquo casu putantes sibi licere, excusantur: quia
non presumunt. & in decretali prohibente ingressum in mona=
steria or. predicatorum/ponitur verbum presumat.
In Secũdo quo canone nota/ꝙ nō sunt excōicati detrahẽtes
hmōi religiosis/sed detrahentes statui: vt lr̃a clare dicit.
PReter Has aũt excōicationes inueniuntur
multe alie/in tria distincte genera.
Earũ nā alique ꝗ̈uis sint note, non tñ sunt con=
sensu vtentiũ cōprobate: quales sunt oẽs cōtra nō
reuelantes simoniā/& contra dantes pro habenda
gratia vel iustitia in curia romana. Alie sunt cōiter ignote: qua
les sunt multe que dñr. Io. xxij. Que non pñt esse vtentium con
sensu firmate, ex quo vt ignote aut incerte fuerunt & sunt.
Vidit forte quispiā vnam copiam & scripsit: quod ea facilitate
reijcitur qua proponitur. Has ego non retuli: ꝗa nolo esse doctor
similium. Et hec duo genera non ligant: quia leges infirme seu
abrogate sunt.
¶ Alie sunt note quidem/sed quia noue & nescio an sint rece
pte, ideo ambiguus sum: vt sunt ille que in concilio lateraneñ.
vltimo sub iulio secundo & leone decimo continentur. quas
glosare presumere excommunicatum ibi est. Et vna est contra
cardinales ro. ecclesie/reuelantes aliquid in consistorio vetitum
a papa: alia est contra impressores librorum: alia contra predica
tores miraculorum. Quarum tenor est.
Dostları ilə paylaş: |