sAgittarii Ars seu officiũ/ꝗ̈uis secun=
dum se non minus liceat ꝗ̈
aliorum armorum vsus, quia tamen ab ecclesia
prohibetur contra christianos (vt patet in ca.
artem extra de sagit.) sub pena excommuni=
cationis/inter prohibita computatur. Sed quia glosatur inhibitio
hec/& restringitur ad bellum iniustum contra christianos, pro
miscue pro nihilo haberi videtur canon iste/dum quilibet bellũ
suum vt iustum habet.
SAtisfactio Sacramentalis (que scili=
cet est tertia parssacramen
ti penitentie quum distinguitur in tres partes,
scilicet contritionem/ confessionem & satisfactio
nem) que vulgariter vocatur penitẽtia iniuncta
a confessore, consideranda est primo a confessore si imponenda
est/& que/quanta/qualis/& quando.
@@0@
@@1@Satisfactio sacramentalis. 209
¶ Regulariter siquidem in omni cōfessione sacramentali impo
nenda est satisfactio aliqua/vt sacr̃m penitentie oẽs materiales
suas partes habeat. Dico autem regulariter: quoniam in tribus
casibus omitti potest.
Primus est si constaret penitentem satisfecisse integre. nam
tunc nulla esset satisfactio iniungenda: quia sacerdos debet dei
iudicium imitari / vtpote christi minister: ac per hoc peniten=
tem / coram deo non amplius obligatum ad satisfaciendũ pro
confessis peccatis/debet non ligare ad satisfaciendum pro pecca
tis illis. Secundus est quando impotentia penitentis excusat:
vtpote quia in extremis constitutus tantam non potestsatisfactio
nem exoluere. Potest enim tunc absolui, & satisfactio indicari
tali infirmo/& diuino relinqui iudicio/adiuuanda tamensuffra
gijs ecclesie: vt habetur. xxvi. q. vij. ab infirmis. Tertius est in
dispositio penitentis, quia nullam vult penitentiā hic peragere/
sed offert se in purgatorio subiturum. Talis enim videtur absol
uendus & relinquendus purgatorio ad satisfaciendum/si casus
sit possibilis: quia saltem semel signare se signo crucis / nullus
refutaret.
¶ Quid autem imponendum sit/constat: scilicet vel ieiunium
vel oratio vel elemosyna, extenso ieiunij nomine ad omnes cor=
porales exercitationes propter deum &c.
¶ Quanta autem & qualis debet esse/ considerandũ est vt sit
cōmensurata tribus: scilicet peccatori/pctō & fini, hoc est sani=
tati anime: sicut medicina debet eẽ ꝓportionata primo infirmo/
secũdo infirmitati/& tertio sanitati. Opʒ. n. videre fortẽ vel debi
lem infirmũ secundũ animā/& qualiter dispositus seu prōptus
est ad satisfaciendũ. nā sicut infirmo secundũ corpus forti &
bñ disposito pōt dari fortis medicina/debili aũt minime, ita peni
tenti bñ preparati & robusti animi satisfactio quā mere{t$} impo=
nenda est/debiliter aũt dispositis detur satisfactio paruula iuxta
debilitatẽ sui animi: & paruulus ignis foueatur apposita palea/<-P>
@@0@
@@1@Satisfactio sacramentalis.
<-P>& non suffocetur appositis magnis lignis desuper. Similiter con
siderandum est quali morbo labora{t$}: nā luxuria ieiunio/ auari
eia elemosyna/blasphemia diuinis laudibus &c. curatur. Opor=
tet & plurimũ aduertere vt sanitas anime cōserue{t$} / iniungẽdo
penitenti vt excidan{t$} cāe pctō℟: puta tollere talẽ conuersationẽ/
manere in tali domo/& sic de alijs.
¶ Qñ demũ imponenda est, nihil refert imponere ipsam añ vel
post absolutionẽ: sufficit siquidẽ preparatio penitentis ad illam.
Caueat aũt cōfessor, ne illo℟ vsum secte{t$} qui dant pro sacr̃ali
pñia semel pr̃ nr̃/aut aliquid pa℟ tunc tunc implendũ / vt pñia
fiat in gr̃a, & nihilominus multa imponunt pro satisfactione.
Nociua est hec cautela penitẽtibus: ꝗa tota illa reliqua satisfactio
imposita nō est sacr̃alis, ac ꝑ hoc non tm̃ valet sicut si esset ab=
solute imposita. Timetur quo plus ꝗ̈ oportet: quia non oportet
iterare cōfessionem/vt isti forte putant aut dubitant si penitentia
quecũ facta est in pctō mortali: vt alibi declaratum est.
Estet Secũdo satisfactio exequẽda a penitẽte necessario/in
charitate/tota/qñ/vbi / et sicut ĩposita ac acceptata ẽ.
¶ Vbi scito ꝙ regułr exequutio pñie seusatisfactionis fructuose/
oẽs dictas condōnes reꝗrit. Et licet varia videa{t$} opinio circa hec
(vt diffuse scripsimus in fine cōmentario℟ super tertia parte)
cōclusio tñ ẽ ꝗ̈tũ ad necessitatẽ/ ꝙ omittere satisfactionẽ ẽ pctm̃/
sed nō mortale/si desit cōtemptus: quia nō omitti{t$} aliꝗd necessa
riũ ad salutẽ: quiasatisfactio est solutio pene tꝑalis amice debite,
que si hic non soluatur/in purgatorio soluetur.
Quantũ vero ad charitatẽ/ꝙ si nō fit in charitate licet valeat
in foro ecclesie sicut valent hore canonice dicte in pctō mortali
a sacerdote, nō tñ tunc valet ad expiationem pene debite coram
deo pro peccatis: quia sine charitate nihil mihi prodest inquit
apostolus. Valebit tamen quo ad hoc qñ redibit pctōr ad cor:
quia sacramentalis pars est/sicut cōfessio informis & baptismus
informis incipit valere postea. Vide ibi si vis.
@@0@
@@1@Scandalum. 210
Quantum vero ad integritatem/tempus/locum &c. nulla est
ambiguitas. Si tamen debito tempore penitens non impleuit ora
tionem aut ieiunium/impleat post: quoniam principale in satis=
factione est ipsum opus/non circunstantia temporis.
Potest Demũ satisfactiosacr̃alis exolui per aliũ ad hoc
volũtariũ: siue ille alter a confessore sibi imponi
acceptet/siue acceptatā a penitente suscipiat in se, de consensu tñ
confessoris qui imposuit vel alterius / vt mutatio sententie quātũ
ad personā satisfactricem a iudice fiat. Posset tamen in articulo
necessitatis sub ratihabitione hoc fieri.
¶ Exigun{t$} aũt ad fructuosam satisfactionem vnius pro alio/
duo. s. charitas/qua oꝑa vnius cōican{t$} alteri & cōputantur vt
vnum in chr̃o, & cā rōnabilis: qm̃ declinare a bono ad minus
bonũ non debet quis abs cā rationabili. satisfactio aũt per alte
rum est minus bona penitenti: quia non est nisi pene solutio: si
autem ipse per seipsum satisfaceret, esset & pene solutio/& sibi
ipsi meritum/& remedium seu medicina.
Dostları ilə paylaş: |