T. C. Bayindirlik ve iskan bakanliği belediye Teknik Hizmetleri Genel Müdürlüğü ankara

T.C.

BAYINDIRLIK VE İSKAN BAKANLIĞI

Teknik Araştırma ve Uygulama Genel Müdürlüğü

ANKARA

SAYI	:	B.09.0.TAU.0.17.00.00/ 1046-12203		23 Haziran 1993
KONU	:	Turistik Tesis ve Tercihli Kullanım Alanları

Bakanlığımızca, 3830 sayılı Kanunla değişik 3621 sayılı Kıyı Kanunu'nun uygulanmasına yönelik işlemlere ışık tutmak, yürürlükteki çevre düzeni planları ile getirilen arazi kullanım kararları doğrultusunda yapılaşmış alanları belirlemek, çevre düzeni planlarının kararların irdelemek amacıyla, turizm ve tercihli kullanım alanlarının gerçekleşme durumuna ait bazı bilgilere ihtiyaç duyulmaktadır.

Bu çerçevede;

a- Belediye ve mücavir alan sınırları içinde ve dışında, ekli tabloda yer alan bilgilerin derlenerek tabloya işlenmesi,

b) Sayısal bilginin yürürlükteki bir takım çevre düzeni planı üzerine, yapılaşmış alanlardaki doluluk oranları ve kullanım şekli de belirlenerek işlenmesi, suretiyle, en geç 4 ay içinde Bakanlığımıza 1 tablo ve İliniz dahilindeki yürürlükteki çevre düzeni planlarından 1'er takım olarak düzenlenerek gönderilmesi hususunda gereğinin teminini ve bilgilerinizi arz ve rica ederim.

Onur KUMBARACIBAŞI

Bakan

EK : 1 Tablo

DAĞITIM:

Gereği: Bilgi:

Çevre Düzeni Planı Turizm Bakanlığına

Bulunan Valilikler Çevre Bakanlığına

İller Bankası Genel Müdürlüğüne

KULLANIM BİÇİMİ	BELEDİYE VE MÜCAVİR ALANI SINIRLARI DIŞINDA		BELEDİYE VE MÜCAVİR ALANI SINIRLARI İÇİNDE		TOPLAM
	Alan (ha)	Yapı Adedi	Alan (ha)	Yapı Adedi	Alan (ha)	Yapı Adedi
Çevre düzeni planında ayrılmış
Çevre düzeni planında ayrılmış kullanım alanı
Gerçekleşmiş ve/veya Uygulama imar planı onaylanmış turistik tesis alanı
Gerçekleşmiş ve/veya uygulama imar planı onaylanmış ikinci konut alanı
Köy yerleşik alanlarında uygulama imar planı onaylanmış ikinci konut alanı
Belediyenin yerleşme ve gelişme alanlarında uygulama imar planı onaylanmış ikinci konut alanı
İskan dişi alanda uygulama imar planı onaylanmış ikinci konut alanı
Tablo ve planları hazırlayan

ONAY

Valilik :

Adı Soyadı :

Görevi :

Tarih :

İmza :

T.C.

BAYINDIRLIK VE İSKAN BAKANLIĞI

Teknik Araştırma ve Uygulama Genel Müdürlüğü

ANKARA

SAYI	:	B.09.0. TAU.0.15.00.07/ 000096062-16523		17 Ağustos 1993
KONU	:	Kıyı Kanunu

Bakanlığımıza yapılan başvurulardan 3621/3830 sayılı Kanunla ilgili bazı tereddütlere açıklık getirmeye gerek duyulmuştur.

Bilindiği gibi kıyıda yapılabilecek yapılar Kanunun 6. maddesi ile Kanuna İlişkin Uygulama Yönetmeliğinin 13. maddesinde açıklanmaktadır.

Buna göre kıyıda onaylı uygulama imar planları ve çevre kirliliğinin önlenmesine ilişkin tüm önlemler alınmak koşulu ile;

a) Kıyının kamu yararına kullanımına ve kıyıyı korumak amacına yönelik iskele, liman, barınak, yanaşma yeri, rıhtım, dalgakıran, köprü, menfez, istinat duvarı, fener, çekek yeri, kayıkhane, tuzla, dalyan, tasfiye ve pompaj istasyonları.

b) Faaliyetlerinin özelliği gereği kıyıdan başka yerde yapılmaları mümkün olmayan tersane, gemi söküm yeri, su ürünlerini üretim ve yetiştirme tesisleri yapılabilir.

Kıyılarda ayrıca uygulama imar planı yapılmadan sabit olmayan duş, gölgelik, soyunma kabini, 6 m²'yi geçmeyen büfe ve kirletici etkisi olmayan fosseptik yapımını gerektirmeyen seyyar tuvalet ve ahşap iskeleler yapılması mümkündür.

Bu tür yapı ve tesislerin dışında yukarıda (a) ve (b) bentlerde sayılan yapı ve tesis alanlarında, bu kullanımların tamamlayıcısı niteliğinde ve yapılması zorunlu alt ve üst yapı ve tesisleri yapılabilir. Ancak (a) ve (b) bentlerde sayılan alt yapı ve yapıların hizmet verebilmesi için zorunlu olan tesislerin plan kapsamında düşünülerek değerlendirilmesi gerekir.

Örneğin kıyının kamu yararına kullanımına ve kıyıyı korumak amacına yönelik alt yapı ve tesisler kapsamında kalan liman veya marinanın ancak onaylı uygulama imar planı kararları ile yapılması mümkün olup, planlama aşamasında da elektrik ve su bağlantıları, gümrük, pasaport, sağlık ve diğer işlemler için gerekli kapalı alan, wc, gerekli görülen hallerde duş, soyunma kabini gibi liman için zorunlu tesis kapsamında kalan hacimlerin düşünülmesi ve plan kapsamına alınması mümkündür.

11 Temmuz 1992 tarihinde yürürlüğe giren 3830 sayılı Kanun ile sahil şeritleri kıyı kenar çizgisinden itibaren kara yönünde yatay olarak en az 100 metre olarak belirlenmiş olup bu şerit iki bölümden oluşmaktadır.

Sahil şeridinin birinci bölümü kıyı kenar çizgisinden itibaren kara yönünde yatay olarak 50 metre genişliğindeki bölüm olup, bu bölüm yeşil alan, çocuk bahçesi, gezinti alanları, dinlenme ve rekreaktif alanlardan oluşmaktadır.

İkinci bölüm ise, birinci bölümden sonra kara yönünde yatay olarak en az 50 metre genişliğindeki bölüm olup, bu bölümde konaklama içermeyen toplumun yararlanmasına açık günübirlik turizm yapı ve tesisleri, taşıt yolları, açık otoparklar ve arıtma tesisleri yapılabilir. Ayrıca, bu bölümde lunapark, su oyunları parkı ve golf alanları yapılması ve eğlence merkezi ve golf alanlarının bu tanıma uyan kesimlerinin yer alması mümkündür.

İmar planlarında turizm tesis planlarına ayrılan yerlerde emsal hesabının nasıl yapılacağı hususunda da tereddütler oluştuğu Bakanlığımıza iletilen konulardan anlaşılmaktadır.

İmar planlarında turizm tesis alanı olarak ayrılan ve sahil şeridinin birinci bölümünü de içeren parsellerde inşaat emsalinin parselin tümü üzerinden alınarak düzenleme yapılması söz konusu değildir. Bu tür parsellerde; parselin sahil şeridinin birinci bölümünde kalan kısmının açık alan olarak kamu eline geçişinin sağlanması ve emsal hesabının parselin kalan kısmı üzerinden yapılması; Ancak, parselin sahil şeridinin ikinci bölümünde kalan kısmında bu kısmın en fazla 0.20'lik yapılanma hakkının kullanılması ve kalan yapılanma hakkının bundan sonra (100 m.den sonra) kullanılması gerekmektedir. (Ekli örnekte konu ayrıca açıklanmaktadır.)

Bilgilerinizi, gereğini, Genelgenin İliniz dahilindeki tüm belediyelere de duyurularak, uygulamalarda bu esaslara uyulmasının teminini rica ederim.

Onur KUMBARACIBAŞI

Bakan

EK: Kroki

DAĞITIM:

Valiliklere

Turizm Bakanlığına

İçişleri Bakanlığına

Maliye Bakanlığına

Ulaştırma Bakanlığına

ÖRNEK:

EMSAL 0.40

100 m.

Emsal

hesabına En fazla

konu 5000 m²

olan yapı inşaat alanı

alan kullanılacak alan

En fazla

50 m. 1000 m² Sahil şeridinin yapı inşaat alanı 2. bölümü

kullanılacak alan

Sahil şeridinin

Kamuya terk edilecek alan 1. bölümü

Kıyı kenar çizgisi

50 m.

100 m.

İnşaat emsali 0.40 olarak verilen yukarıdaki parselde kıyı kenar çizgisinden itibaren kara yönündeki ilk 50 m.lik alanın kamuya terk edilmesi ve bu alanın emsal hesabı dışında tutulması gerekir.

150 m X 100 m=15.000 m² (Emsal hesabına konu alan)

15.000 m² X 0.40=6.000 m² (Toplam yapı inşaat alanı)

50 m X 100 m=5.000 m² (Parselin sahil şeridinde kalan 2. bölümün alanı)

5.000 m² X 0.20=1.000 m² (Sahil şeridinin 2. bölümünde yapılabilecek en fazla yapı inşaat alanı)

6.000 m² - 1.000 m² = 5.000 m² (Parselin sahil şeridi dışında kalan kısmında yapılabilecek yapı inşaat alanı)

T.C.

BAYINDIRLIK VE İSKAN BAKANLIĞI

Teknik Araştırma ve Uygulama Genel Müdürlüğü

ANKARA

SAYI	:	B.09.0.TAU.0.15.00.08/70-921-C-44-A-16524		17 Ağustos 1993
KONU	:	Otopark Yönetmeliği

3194 sayılı İmar Kanunu'nun 37 ve 44. maddelerine dayanılarak hazırlanan Otopark Yönetmeliği 1 Temmuz 1993 tarih ve 21624 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe girmiştir.

Söz konusu Yönetmeliğin 2. maddesi ile;

- 3030 sayılı Kanun kapsamında kalan belediyeler,

- Son nüfus sayımına göre nüfusu 10.000 ve daha fazla olan yerleşmeler,

- İmar planında Otopark Yönetmeliği hükümlerinin uygulanacağına dair hüküm bulunan yerleşmeler,

- Yukarıda sayılan yerleşmeler dışında kalmakla birlikte belediye meclis kararı veya il idare kurulu kararı ile kapsama alınan yerleşmeler,

- Yönetmeliğin 13. maddesi ile daha önce yürürlükteki mevzuata göre Bakanlıkça Otopark Yönetmeliği kapsamına alınan yerleşmeler,

de dahil, Yönetmelik kapsamında bulunan tüm yerleşmelerde bu Yönetmelik hükümlerinin uygulanacağı hükme bağlanmıştır.

Yönetmeliğin 4/h bendi ile otopark ihtiyacının parselinde karşılanması mümkün olmayan durumlara ilişkin ilkelerin 4/h bendi ile otoparkların düzenlenmesine ilişkin hususların, 5/b bendi ile (a) bendinde sayılan kullanımların alt türleri ve bunlarla ilgili otopark miktarlarının, 10. maddesi ile otopark bedellerinin tahakkuk ve tahsil esaslarının belediyelerce belirleneceği, geçici 5. maddesinde de belediyelerin bu yönetmelik ile kendilerine tespit yetkisi verilen konular ile ilgili esasları, yönetmeliğin yayımı tarihinden itibaren en geç 3 ay içinde düzenlemekle yükümlü oldukları, bu süre içerisinde bu yükümlüğün belediyelerce yerine getirilmemesi halinde Bakanlığın çıkaracağı tebliğ esasları doğrultusunda uygulama yapılacağı, 14. madde ile de, 20.3.1991 tarih ve 20820 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan ve bu gün için yürürlükte bulunan Otopark Yönetmeliğinin bu yönetmeliğin yayımı tarihinden itibaren 3 ay sonra yürürlükten kalkacağı hüküm altına alınmıştır.

Yukarıda yer alan açıklamalardan da anlaşılacağı üzere Otopark Yönetmeliği kapsamında kalan tüm belediyeler 1.7.1993 tarihinden itibaren 3 ay içinde Yönetmeliğin 4, 5 ve 10. maddeleri ile ilgili esasları belirlemekle yükümlüdür.

Bu nedenle halen yürürlükte bulunan Otopark Yönetmeliği 1.7.1993 tarihinden itibaren yani 1.10.1993 tarihinde yürürlükten kalkacağından yasal bir boşluk doğmaması için kapsamda kalan belediyelerin bu süre içinde yönetmelikte öngörülen esasları belirlemesi ve Bakanlığımıza göndermesi gerekmektedir.

Zira, 3 ay içinde bu esasların belirlenmemesi veya belirlenen bu esasların Bakanlığımıza bildirilmemesi halinde bu belediyeler, Bakanlığımızca Resmi Gazetede yayımlanacak olan tebliğ esaslarına göre uygulama yapmak zorunda kalacaklardır.

Bu nedenle, Bakanlığımızca yayımlanacak tebliğe göre uygulama yapmak zorunda olan belediyelerin tespit edilebilmesi için Otopark Yönetmeliği kapsamında kalan tüm belediyelerin belirledikleri esasları 10.9.1993 tarihine kadar Bakanlığımıza bildirmeleri gerekli ve zorunlu görülmektedir.

Bilgi alınmasını, bu Genelgenin İliniz dahilinde olup da yönetmelik kapsamında kalan tüm belediyelere duyurulmasını, bu Genelgede belirlenen süre içerisinde gerekli düzenlemenin yapılması için tüm önlemlerin alınması hususunda gereğini önemle rica ederim.

Onur KUMBARACIBAŞI

Bakan
DAĞITIM:

Gereği: Bilgi:

76 İl Valiliğine İçişleri Bakanlığına

Büyükşehir Belediye Başkanlıklarına
T.C.

BAYINDIRLIK VE İSKAN BAKANLIĞI

Teknik Araştırma ve Uygulama Genel Müdürlüğü

ANKARA

SAYI	:	B.09.0.TAU.0.15.00.00 2568 18200 70-921-C-44-A		6 Eylül 1993
KONU	:	Otopark Yönetmeliği

İLGİ : 17.8.1993 tarih, 16524 sayılı genelge.

Bilindiği gibi ilgide kayıtlı Genelge ile; 1 Temmuz 1993 tarih, 21624 sayılı Resmi Gazete'de yayınlanan Otopark Yönetmeliği kapsamında kalan tüm belediyelerin, bu Yönetmeliğin 4, 5 ve 10. maddeleri uyarınca belirledikleri esasları 10.9.1993 tarihine kadar Bakanlığımıza bildirmeleri hususu duyurulmuştu.

Ancak bu güne dek, konu hakkında herhangi bir bilgi alınamamıştır.

Uygulamaların aksamaması ve yasal boşluğa neden olunmaması için iliniz dahilinde olan ve Yönetmelik kapsamında kalan tüm belediyelerin uyarılmasını ve belediye meclis kararı ile düzenledikleri esasları biran önce Bakanlığımıza iletilmesinin sağlanmasını önemle rica ederim.

Ali AĞAOĞLU

Müsteşar Yardımcısı

DAĞITIM:

76 İl Valiliğine

T.C.

BAYINDIRLIK VE İSKAN BAKANLIĞI

Teknik Araştırma ve Uygulama Genel Müdürlüğü

ANKARA

SAYI	:	70-921-C-44-A 2703 18608		15 Eylül 1993
KONU	:	Otopark Yönetmeliği

İLGİ : 17.8.1993 tarih, 16524 sayılı 1993/4 no'lu genelge

Bilindiği gibi 17.8.1993 tarih 21624 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren Otopark Yönetmeliği ile; kapsamda kalan belediyelerce 4, 5 ve 10. maddelere ilişkin esasları yürürlük tarihinden itibaren 3 ay içinde tespit etme yetkisi verilmiş, bu süre içinde esasların belirlenmemesi halinde Bakanlığımızca yayınlanacak tebliğe göre uygulama yapılacağı hüküm altına alınmıştır.

Bu doğrultuda hazırlanan ilgi Genelge, tüm valilik ve Büyükşehir belediye başkanlıklarına gönderilerek, Yönetmelik kapsamında kalan tüm belediyelerin belirledikleri esasları 10.9.1993 tarihine dek Bakanlığımıza bildirmeleri hususunda gereğini yerine getirmeleri istenmişti.

Ancak, Bakanlığımıza iletilen bilgilerden Genelge'nin çoğu valilikçe belediyelere ulaştırılmadığı anlaşılmış, ayrıca bazı belediyelerce de belirlenecek esasların, Ekim ayında yapılacak meclis toplantısında karara bağlanacağı ifade edilmiştir.

Oysa, ilgi Genelgemizde de ayrıntılar ile belirtildiği üzere, Yönetmeliğin geçici 5. maddesine göre, belediye meclis kararına bağlanması gereken hususların en geç 1.10.1993 tarihinde belirlenmiş olması gerekir.

Bu tarihten sonra meclis kararı alınarak uygulamaya konacak olan esasların yasal geçerliliği bulunmamaktadır.

Uygulamalarda gerekli koordinasyonun sağlanması ve aksaklığa meydan verilmemesi amacıyla, Yönetmelik kapsamında kalan yerleşmelerin, Yönetmelik'te öngörülen süre içerisinde kendilerine tespit yetkisi verilen esasları belirleyecekleri veya Bakanlığımızca yayımlanacak tebliğe tabi olacaklarına dair bilginin ivedilikle Bakanlığımıza bildirmelerini önemle rica ederim.

Haluk ALATAN

Müsteşar Yardımcısı

DAĞITIM:

76 İl Valiliğine

495 Belediye Başkanlığına

T.C.

BAYINDIRLIK VE İSKAN BAKANLIĞI

Teknik Araştırma ve Uygulama Genel Müdürlüğü

ANKARA

SAYI	:	B.09.0.TAU.00.00 /000095001-21896		27 Ekim 1993
KONU	:	Fenni Mesuliyet

İLGİ: 28.8.1989 tarih ve 18962 sayılı genelge.

Mimar ve mühendislerin fenni mesuliyet üstlenebilmesi için gerekli olan belgelere ilişkin hususlar ilgi genelgemizde belirtilmişti.

Bakanlığımıza gerek yerel yönetimlerden, gerekse meslek odalarından ve şahıslardan intikal eden yazı ve başvurulardan, 3194 sayılı İmar Kanununun 28. ve 38. maddelerinde yer alan fenni mesuliyete ilişkin hususlarda tereddüte düşüldüğü anlaşıldığından, aşağıdaki açıklamaların yapılmasında yarar görülmüştür.

3194 sayılı İmar Kanunu’nun 28. maddesinde “Yapının fenni mesuliyetini üzerine alan meslek mensupları yapıyı ruhsat ve eklerine uygun olarak yaptırmaya, ruhsat ve eklerine aykırı ve yapılması halinde üç işgünü içinde ruhsatı veren belediyeye veya valiliklere bildirmeye mecburdurlar. Bu ihbar üzerine 32. maddeye göre işlem yapılır.

Yapının nev’ine, ehemmiyetine ve büyüklük derecesine göre proje ve eklerinin tanziminin ve inşaatın kontrolünün 38. maddede belirtilen meslek mensuplarına yaptırılması mecburidir” kuralı yer almakta,

3194 sayılı İmar Kanunu’nun 38. maddesinin 1. fıkrasında; “Halihazır harita ve imar planlarının hazırlanması ve bunların uygulanmasının fenni mesuliyetini; uzmanlık, çalışma konuları ve ilgili kanunlarına göre, mühendisler, mimarlar, şehir plancıları deruhte ederler” denilmekte,

Anılan maddenin 3542 sayılı Kanunla değişik 2. fıkrasında;

“Yapıların, mimari, statik ve her türlü plan, proje, resim ve hesaplarının hazırlanmasını ve bunların uygulanmasıyla ilgili fenni mesuliyetleri, uzmanlık konularına ve ilgili kanunlarına göre mühendisler, mimarlar ile görev, yetki ve sorumlulukları yönetmelikle düzenlenecek olan fen adamları deruhte ederler” kuralı yer almaktadır.

Bu doğrultuda hazırlanan ve 11 Kasım 1989 tarih, 20339 sayılı Resmi Gazete’de yayınlanarak yürürlüğe giren Elektrikle İlgili Fen Adamlarının Yetki, Görev ve Sorumlulukları Hakkındaki Yönetmelik ile bu Yönetmeliğin 4. maddesinde değişiklik yapılmasına dair 3.2.1990 tarih ve 20422 sayılı Resmi Gazete’de yayınlanan Yönetmelikte elektrik ile ilgili fen adamlarının yetki, görev ve sorumlulukları gördükleri mesleki ve teknik öğrenim durumlarına göre gruplandırılmış olup, elektrik iç tesisi plan, proje, resim ve hesaplarının hazırlanması ve imzalanması işleri, elektrik iç tesisi yapım işleri, işletme ve bakım işleri ile muayene ve kabul işlerindeki sınırları belirlenmiştir.

Anılan Yönetmeliğin 5. maddesinde de fen adamlarının, ilgili idarelere karşı Yönetmelikle belirlenen yetkilerine ve ihtisas ve iştigal konularına göre aldıkları işlerin, yürürlükteki Kanuna, imar planına, Yönetmeliğe, ruhsat ve eki projelerine, Türk Standartlarına, Teknik Şartnamelere, İş Güvenliği Tüzüğüne, ilgili tüm mevzuat hükümlerine, fen, sanat ve sağlık kurallarına uygun olarak tamamlanmasından, ayrıca, tesisatın sağlamlığından, niteliklerinden, usulsüz ve tekniğe aykırı yapılmış olmasından doğacak zararlardan yükümlü ve sorumlu oldukları hüküm altına alınmıştır.

Yukarıdaki açıklamalardan anlaşılacağı üzere yapının ruhsat eki projelere uygun olarak bitirilmesini sağlamak için ilgili idareye karşı fenni mesuliyet üstlenecek olan meslek mensubu 20. maddede açıklandığı şekilde yapının nev’i, ehemmiyeti ve büyüklüğü dikkate alınarak mimar yada mühendis olmak üzere bir kişidir.

Mimari projelerin mimarlarca, statik projelerin, inşaat mühendislerince, tesisat projelerinin makina mühendislerince, elektrik projelerinin ise elektrik mühendisleri ile görev, yetki sorumlulukları Yönetmelikle belirlenmiş olan elektrikle ilgili fen adamlarınca hazırlanması ve hazırlanan bu plan ve projelerin sorumluluğunu bu meslek mensuplarına ait olması 38. madde gereği olup, bu meslek mensupları fenni mesule karşı sorumludurlar.

Yapı ruhsatı veren idare, yapının nev’i, ehemmiyeti ve büyüklüğünü dikkate alarak gerekli görmesi halinde, yapı sahibinden fenni mesulün sorumluluğunda, tüm uzmanlık alanları ile mimar ya da mühendis unvanı taşıyan meslek mensuplarının yanı sıra yetki ve sorumlulukları Yönetmelikte belirlenmiş olan elektrik ile ilgili fen adamlarının yeteri kadar bulundurmasını isteyebilir.

Farklı uygulamalara neden olunması için bu konularda yapılacak işlemlerin yukarıda belirtilen esaslar doğrultusunda yerine getirilmesi hususunun İliniz dahilindeki tüm belediyelere ve meslek odalarına duyurulmasını önemle rica ederim.

Onur KUMBARACIBAŞI

Bakan

DAĞITIM:

Gereği:

76 il Valiliğine

Türk Mühendis ve Mimar Odaları Birliğine