147
Yusuf Has Hacib ■
1558 Ey merhametli, insanların seçkini
Kapımı kuru, yerini boş bıraktın
1559 Dirilikte hizmetinle hakkımı ödedin
Bana
üzüldün ölürken, beni düşündün
1560 Ödeyemedim ben senin hakkını
Allah ödesin senin haklarını
1561 Nasıl ki sevinçliyim ben senden bugün
Allah sana bin uğurlu sevinç versin
***
1562 Sözünü kesti hakan gözü yaş saçarak
Kalkıp çıktı Ögdülmiş kedere boğularak
1563
Evine gelip girdi, gönlü düşüktü
Kapısını kapadı kaç gün, üzüntülüydü
***
1564 Ay-Toldı’nın oğlu ölüm yemeği verdi
Yoksula pay etti gümüş ve ipeği
1565 Böylece geçirdi baba kaygısını
İyi insanları kendine yakın kıldı
1566
Baba öğüdü tuttu, doğrudan ayrılmadı
Kutu günden güne arttı, günü parladı
1567 Ne der işit şimdi akıllı kişi
Görmüş geçirmiş, bilir il işini
1568 Baba öğüdünü sen sıkı tut sıkı
Günün gününden kutlu olur, gelir tadı
1569 Hizmetinle sevindir ananı, atanı
On binlerce yarar gelir, hizmetinin cevabı
***
1570 Hakan da o günden sonra sıkı çalıştı
Günden güne iyi yasalar çıkardı
148 ■
Kutadgu Bilig
1571 Zenginleşti
halk hem ilerledi ili
Hakana dua kıldı halkın dili
***
1572 Hakan bir gün yalnız oturuyordu
Bıraktı kitabını uzun uzun baktı
1573 Takıldı aklı bir yere anlayamadı
Soracak birini aradı, bulamadı
1574 Düşündü Ay-Toldı’nın erdemlerini
Dedi: O yaşarken erler eriydi
1575 Kapımın süsüydü, bana iyi bir arkadaştı
Ona düşen işlerde halkın yararını kollardı
1576 Yeri kuru kaldı arkadaşımın
Bu yeri dolduracak yok bir kişim
1577 Sonra düşündü Ögdülmiş’i
Dedi:
Ben unutmuşum bu iyi işi
1578 Ölürken Ay-Toldı bana bıraktı oğlunu
Ben nasıl oldu da unuttum onu
1579 Babası öldüyse, oğlu var diri
Birini yitirdim, tutayım
birini
***
1580 Hemen biriyle çağırttı Ögdülmiş’i
Ve sağlama aldı bu işi
Dostları ilə paylaş: