T. C. Samsun valiLİĞİ İl miLLÎ EĞİTİm müDÜRLÜĞÜ

2.5.4.BİLGİ VE TEKNOLOJİK EĞİLİMLER

Eğitim konusunda Hükümetin başarısızlığı 2009 PISA sonuçlarında da görülebilmektedir. Türkiye, katılan 65 ülke arasından Okuma Becerileri Alanında 39'uncu, Fen Okur Yazarlığı Alanında 42'nci ve Matematik Alanında da 41'inci olabilmiştir. Türkiye, 2009 PISA verilerine göre birçok ülkenin gerisinde kalmıştır. Kamuoyunda 4+4+4 olarak bilinen yasa, Türk Eğitim Sistemi'ni baştan sona değiştiren nitelikte bir yasadır.

Türkiye'de son on yılda seksenin üzerinde yeni üniversite açılmıştır. Ancak üniversiteleşmeye yönelik ülkemizdeki bu gelişim sadece niceliksel kalmakta, açılan üniversitelerin pek çoğu tabela üniversitesi olmaktan öteye gidememektedir. Nitekim YÖK verilerine göre 170 üniversitenin, acil olarak 30 bin akademisyene ihtiyacı bulunmaktadır. En çok eksiklik ise tıp, hukuk ve sosyal bilimler alanlarında olup, yeni üniversite açmak için öğretim üyesi yetiştirme sistemi, ihtiyacı karşılamaktan uzaktır. Yine, vakıf üniversitelerinin kurulması için objektif kriter ve standart bulunmamaktadır. Son dönemde pek çok vakıf üniversitesinin kurulmasında bunun etkisi büyüktür.

Öğretmen açığı ve atanamayan öğretmenler maalesef kanayan bir yara olarak ülkemizin önemli bir sorunu olmaya devam etmektedir. Bugün ülkemizde yaklaşık 270 bin öğretmen atama beklemektedir. Bakanlığın ihtiyacı ise yaklaşık 130 bindir. Bu alanda AB ve OECD ülkelerindeki seviyeye ulaşılarak öğretmen başına düşen öğrenci sayısının 16'ya indirebilmesi için 220 bin öğretmenin daha istihdam edilmesi gerekmektedir. Ülkemizde ilk ve ortaöğretimde öğretmen başına 22 öğrenci düşerken Macaristan'da 11, Yunanistan'da 11, Slovakya'da 19, Portekiz'de 11 öğrenci düşmektedir.

Son yıllarda Türkiye'den yurt dışına ciddi anlamda bir beyin göçü olduğuna, devlet burslarıyla veya kendi imkânlarıyla giden gençlerimizin birçoğunun geri dönmediğine tanık olmaktayız. Yabancı ülkelerin çalışma şartlarının daha iyi olmasının da etkisiyle geri dönmeyen öğrencilerimizi kazanmak için bir takım tedbirler ya da özendirici politikalar uygulamak gerekmektedir. Ülkemizin ihtiyacı, tersine beyin göçünün yaratılmasıdır. Bugün gelişmiş ülkelerin yarattıkları ekonomik mucizelerin altında; hem kendi ülkelerinin insan kaynaklarını çok iyi biçimde kullanmaları, hem de başka ülkelerden eğitime gelmiş insanları ülkelerinde tutarak onların bilgi ve birikimlerinden daha iyi yararlanmaları yatmaktadır. Çin ve Hindistan gibi ülkeler ise yurtdışına okumaya giden öğrencilerinin eğitim dönemlerinin sonunda tekrar ülkelerine geri dönmelerini sağlamak için çok ciddi ve özendirici politikalar uygulamaktadırlar.

AB Müktesebatına Uyum Programı bilgi teknolojilerine yönelik amaçları bu eğilim sonucu oluşan ihtiyaçları karşılamayı amaçlamaktadır.