Tab maravçu: Kəsgin nişançı

- atasını boynuna qadaldı: babasının buynuna sarıldı.
- anzor qadalıb işləydi: anzor didinib çalışır.
- çibinlə qadalıb qaldıla: sinəklər müsəllət oldular.

qadalmaş₁₁ paltarda bulunan çəngəl. qopça.

qadalmış₁₁ qeyrətli. çalışqan. özənli. sübatlı. əzimli.

qadama₁₁ 1. ara dirəği. 2. əngəl. qadağ. 3. sarp. ulaşılması zor. uçurum.

qadamaq₁₁ 1. sıxmaq. sıxıştırmaq. 2. iğnələmək. iğnəylə tutturmaq.
- diş qadamaq: dişlərini sıxmaq.

qadamat₁₁ qıyamət.

qadamaz₁₁ 1. qaptanmaz. fəth olunmaz. 2. sarsılmaz. mətin.

qadaq gəlinin gətirdiği cehiz.

qadaqa çığırtı. bağırışma.

qadaqalıq₁₁ fəlakət. bəla.

qadaqamaq çığırtı etmək. bağırışmaq.

qadaşmaq₁₁ sıxılmaq. sıxışmaq.

qadaus₁₁ arsız. namussuz. - bu qadaus qaçanda işdən sılcırar qayqılıdı: bu namussuz hər zaman iştən qaçma dərdindədir.

qadav noxda₁₁ çənədə sıxıştırılan cilov, yular.

qadav₁₁ 1. böyük çivi. dəmir qapı qolu. həlqərəcə. sürgü. kilit. 2. dərd. bəla. qəza. 3. sağlam. dayanıqlı. sərt.

qadavlamaq₁₁ kitləmək. sıxıca qapatmaq.
- eşik qadavlanıbdı: qapı kilitlənmiş.

qadavus₁₁ 1. kötü. bərbat. iğrənc. 2. lə’nət-li. mel’un.
- qadavus gün: pis gün.

qaddar qamçi. mərhəmətsiz. qatı ürəkli.

qaddarlıq qamçılıq. acımasızlığ.

qadəy₁₁ qırıq tökükük xəmirdən pişirilən kiçik çörəklər.

qadın tişiruv₁₁. yağluqbaş. yavluqbaş₁₁. busqulbaş₁₁.
- qadın şaman: qamma-qırsa₁₁. büyücü.
- yaşlı qadın: əmmə. amma₁₁. nənə. böyük nənə.
- qadın ərin çağırmağa bir sevgi sözü: aquş. ağuş.
- atavul əkəç: eyni soya bağlı qadınlar.
- alçaq qadın: qaymasoq₁₁. alaşa.
- aycam-qadın₁₁: qaraçay mitilojisinə görə yeryüzündə yaratılan ilk qadın.
- cazibəli qadın: aybat tişiruv.
- ərkəklərə düşgün qadın: dayaman₁₁.
- qısa, şişman qadın: dorduq₁₁.
- qısır qadın: betav₁₁. - yaşlı qadın: qurtqa₁₁. cadı.
- qadın cinsəl orqanı: qotta₁₁.
- qadınsı ərkək: qadın qılıqlı. qıstəkə₁₁.

qadınsı - qadınsı ərkək: qanav₁₁.

qadır₁₁ 1. zayıf bayqır. 2. qatır.
- qadır qılıq: inadçılıq.
- qadır qılıqlı: əksi. tərs. kaprisli. xuysuz.
- qadırına minmək: kapris yapmaq. xuysuzluq etmək.

qadıran₁₁ qatran. inad. dirənən.

qadırlanmaq₁₁ qatranmaq. inad etmək. dirənmək.

qadıy₁₁ yalançı. qandırıcı.

qadur₁₁ iğrənc. diksindirici. mənfur. fəna.

qadura₁₁ 1. müşqülpəsənt. bahanaci. 2. sivrik. uyanıq. 3. süt süzmək üçün süzgəç. ağ kimi örgülü böyük kəpçə.

qaduraçı₁₁ yaramazlıq yapan. hırsızlıq yapan it.
- qaduraçı itqə yetməy baqası: hırsız it qədər qiymətli yoq.

qaduv₁₁ kəndinə güvənən.

qafa - dar qafalı: toqal₁₁. - tik qafalı: kirəş₁₁. - qalın qafalı: qayırmıq₁₁. qatqımıq. qatqıq. beyinsiz. - qafa tumaq: qayırılmaq₁₁. difiya keçmək. dirənmək. - ət qafalı: sılqırbaş₁₁. beyinsiz. manqafa.

qafasız suvbaş₁₁. ağılsız. yekəbaş₁₁. axmaq. alıq. budala.

qafsar₁₁ azqın it.

qafu₁₁ qapu. hapisqana. zindan.

qağız₁₁ kağız.
- yoxa qağız: incə qağız.
- qağız yürütmək: məktuplaşmaq.
- qağız tükrəvüç: bağlaç.
- qatı qağız: qarton.
- qöçürçü qağız: qarbon qağızı.
- qum qağız: zubbata.

qağızçı₁₁ kağızçı. katip. sekretər.

qahdan gahdan. hərdən. qayda₁₁. bə’zən

qakil kakil. kəkəl₁₁. çuvqal₁₁. saç pərçəmi.

qala₁₁ qurqaç. istehkam.
- qala pozub gəlgəncə: qala pozmuş kimi. böyük bir işi açmış, həll edmiş kimi havalara girmək.
- qalası oyulmaq: 1. işi axsamaq. işi pozulmaq. 2. güvəndiği kişiın ölməsi.

qalabalıq₁₁ təlaş. vəlvələ. qılan₁₁. gürültü. patırtı.

qalaç₁₁ çörək.

qalacüq₁₁ qarasaban. pulluq.

qalamaq₁₁ üst üstə yığmaq.

qalan başqa. qalqan₁₁. digər.

qalandırmaq₁₁ yığmaq.

qalanqa₁₁ pərdə.

qalap dizdən aşağısı dar, üst tərəfi çox geniş, çizməylə giyilən şalvar. - qalpa qönçək₁₁: külot şalvar.

qalapıs₁₁ sünəpə. uyuşuq. şapşal. pasaqlı. pasaqıl.

qalaq₁₁ 1. havayi. boşun. sərsəri. başı boş.
avara. 2. qanat. pervana qanadı.
- tirmən çarxnı qalaqları: dəğirmənin qanatları. 3. qayıq kürəği. - qalaq tartmaq: kürək çəkmək.
- qalaq aylanmaq: avara dolaşmaq.
- qalaq it: qalaq itləy: başı boş it.
4. yontulmuş parça. qaşığ.
- basta qalaq: taxda qaşığ.
- qars qalaq: qafqas müziğinə tempo tutmaq üçün yapılmış taxda parçası.
- qalaq börk: astraqan qalpaq.
- qalaq tiş: böyük, geniş diş.
- taban qalaqçıq: qaşığ.
- işqoq qalaq: dibçiq.
5. kötü. işə yaramaz. pozuk. 6. pis. kir.
- qalaq bolmaq: işə yaramaz olmaq. ziyan olmaq.
- qalaqlıq salmaq: kötülük etmək.

qalaqlığ zərər. ziyan.
- qalaqlıq salmaq: zərər vermək. yoxedmək.
- qalaqlıq salqan: məhvedici. təhlikəli. zərərlı.
- sabanlaqa qalaqlıq yetdirmək: tarlaların heyvanlar tərəfindən çiğnənməsi.

qalaqur₁₁ sır.
- qalaqur içirmək: sır qaplamaq.

qalaşlı qans₁₁ əbəköməçi.

qalav dışqal. daşqal. aşqal.

qalav₁₁ bir tür çörək. küllük. çaylarin yığdığı topraqlar. yığılı. yığıntı.

qalavur₁₁ gözçü. gözətləyici. qaraqol.

qalay₁₁ tuturuq₁₁. löhüm. bidon. küp. boşqa. nasıl. nəcür. - qalay arı: nə tərəfə.

qalayda₁₁ nərədə. harada.

qalayı₁₁ nərəsi. harası.
- sən görgüzqən yer qalayıdı?: sənin göstərdiğin yer nərəsidir?.

qalayqa₁₁ nərəyə.

qalaytın₁₁ 1. nasıl. nəcür. nə şəkildə. 2. nə yönə.

qalbara₁₁ 1. ağılsız. budala. aylaq. 2. pasaqlı. pasaqıl. qılıqsız. bədəxlaq.

qalça tuppuş. duppuş. qaba ətlər. yansüyək₁₁.
- kalça gəmiği: urçuq₁₁.
- iri qalçalı: səmizquyruq₁₁.

qalca₁₁ yayqara. gürültü patırtı. yığın. kümə.
- qalca edmək: yığmaq. kümələmək.

qalcalamaq₁₁ yığmaq. kümələmək.

qalcar₁₁ heyvan ağılı. geçici olaraq yapılmış sundurma.

qaldı₁₁ çizmə.

qaldırmaq qöltürmək₁₁. qoparmaq₁₁. daşımaq. qötürmək₁₁. turquzmaq₁₁. bıraqmaq. geriyə bıraqmaq. - ortadan qaldırmaq: çıxarmaq. taydırmaq₁₁.gidərmək.

qaldırmay₁₁ qoymadan. hamsını. götürməy. birini belə bıraqmadan. dibdən.

qaldırtmaq göltürtmək₁₁. götürtmək.

qalgər 1. əsgi. 2. paslı bıçaq.

qalı₁₁ 1. məzac. xuy. karakter. 2. eğitim. tərbiyə. 3. hərəkət yolı. görgü. alışqanlıq.

qalıb kəb₁₁.

qalım₁₁ başlıq parası.

qalın₁₁ 1. şişman. səmiz. 2. qoyu. 3. buruq. əkşi. kəkrəmsi. 4. başlıq parası. 5. qalabalıq. sıx.
- qalın kişi: şişman kişi.
- qalın qafalı: qayırmıq₁₁. qatqımıq. qatqıq. beyinsiz.
- qalın bulmaq: bazıqsınmaq₁₁.
- qalın bağırsaq: yavlu içəqi₁₁.
- qalın şay: qoyu çay.
- çiy alma avuznu qalın etədi: çiğ alma ağızı əkşitir.
- qalın bolmaq: çoğalmaq. artıqlaşmaq. artmaq.
- qalın köken: sıx çalılıq.
- çeqetni qalınına girib qözdən daşaydı: ormanın sıx yerinə girib gözdən qayboldu.

qalınlanmaq₁₁ kəsifləşmək. yoğunlaşmaq.

qalınqafa buruş baş. burşaq. tikbaşlı. tərs.

qalıq qalqa₁₁. hava.

qalıt₁₁ qavrulmuş undan yapılan bir yiyəcək.

qalivan₁₁ saçaq. çatının çıxıntısı. sundurma.
- üy qalivan: saçaq.

qalkeçit kalkeçit. qopca.

qallas₁₁ ot yığını.

qallay₁₁ nə. nasıl.
- qallay bir: nə qədər.

qalmaq - gücsüz qalmaq: alqasınmaq₁₁. zayıf düşmək. quvvəttən düşmək.
- quru yurtqa qalmaq: evsiz barqsız ortada qalmaq.
- sürücəmdə qalmaq. gec qalmaq. uzaymaq₁₁. gecikmək. geçmiştə qalmaq. uzaqlaşmaq.

qalmay - köp qalmay: çox geçmədən.

qalmaz elgənməz₁₁. yelgənməz. yılgənməz. cəsur. qorxmaz.

qalməş₁₁ büyü.

qalməşçi₁₁ büyücü.

qalmışdı qalsın. azdan₁₁. az daxi. - yıqılırqa azdan qaldım₁₁: az qalmışdı qalsın düşüyordum.

qalmuq₁₁ - kalmuq şay₁₁: süt, duz, tərəyağı, qarabibər qatılaraq içinlən bir tür çay. - kalmuqlu₁₁: hazar dənizi quzeyində yaşayan bir moğol qəbiləsi.
- qara qalmuqlu: qalmuq moğolları.

qaloş₁₁ çizmənin üzərinə giyilən bir tür ayaqqabı.
- qaloşqa olturmaq: yarışta yenilmək.

qalpaq₁₁ şapqa.

qalqa₁₁ qalıq. hava.

qalqamaq₁₁ havalanmaq.

qalqan₁₁ qalan. digər. başqa.
- qalqan günlərdəcə bolmay bügün gün yuvaqdı: digər günlərin tərsinə bugün hava parraq.
- qalqan-bulqan: töküntü. artıq.

qalqay₁₁ 1. havalı. havlayan it. 2. boşboğaz. gəvəzə.
- qalqayınqı tıy: çənəni qapat.

qalqımaq₁₁ uyuqlamaq.

qalqınmaq₁₁ qalıb gedmək. süzülmək.
- quş kəsin göydə qalqınıb turadı: quş göydə süzür.

qalqmaq durmaq.

qalquraq₁₁ bax > qanquraq.

qalquv₁₁ uyuqlama.
- qalquvqa barmaq: şəkərləmə yapmaq.
- tekə qalquv edmək: uyuqlamaq. şəkərləmə yapmaq.

qalquvsuz₁₁ uyqusuz.

qalsın azdan₁₁. az daxi. - yıqılırqa azdan qaldım₁₁: az qalmışdı qalsın düşüyordum.

qalsız₁₁ 1 dağınıq. düzənsiz. alt üst olmuş. 2. cılız. zayıf. çəlimsiz. 3. halsız. cansız. sal₁₁. uyuşuq.

qalta₁₁ xalta. baltanın tərs qısımı. para kəsəsi. cib.

qaltaq satü₁₁. özün satan. sürtük qadın. fahişə. bayraqta₁₁. əğləncə düşgünü qadın. şıllıq. fahişə. qəhbə. qaltaqbaş₁₁. kibirli. qurumlu. qasıntı. gödü₁₁. fahişə. qəhbə. əxlaqsız.
- kəsin qaltaq edmək: özün tutmaq. burnu qaf dağında olmaq. burnu böyümək.

qaltaqbaş₁₁ kibirli. qasıntı.

qaltas₁₁ balyoz. böyük çəkic.

qaltır₁₁ çöp. süprüntü. aşqal.

qaltıramaq₁₁ titrəmək.

qaltıraşmaq₁₁ titrəşmək.

qaltıratmaq₁₁ titrətmək.

qaltıravuq dəvamlı titrəyən. titrək.
- qaltıravuq almaq: titrəmə tutmaq.

qalüvpela₁₁ çox əsgi devirlər.
- qalüvpeladan qalan: çox əsgi. tarix öncəsi.

qam₁₁ kam₁₁. kip. sıxı sıxıya.
- çəpqən yaşqa qam boldu: paltar gencin üzərinə oturdu.
- eşikni qam etgəndiləmək: qapıyı sıxı sıxıya qapatmaq.
- qunaqa qam qısılıb, yaşırtın üynü maraydı₁₁: duvara sıxı sıxıya yapışıp, gizlicə evi gözlür.
- qam yabılqan tərəzə: sıxı örtülmüş pəncərə.
- qam bolmaq: üzərinə tam oturmaq.

qama qəmə.
- iki yanına kəsgən qəmə: güvənilməz. ikiyüzlü.

qamadav törə₁₁ şamanların hükm verdiği məhkəmə.

qamamaq qamaşmaq.
- yarıq güngə qarab gözləri qamadı: parlaq günəşə baxıb gözləri qamaştı.

qamamaq₁₁ qapamaq. bıqmaq. istəksizləşmək. istəyini itirmək. soğumaq.
- ol işdən qamadım: o iştən soğudum.

qamamaqan₁₁ 1. daynaqlı. iradəli. istəkli. israrlı. 2. utanmaz. həyasız. arsız.

qaman₁₁ kaman. qaytı₁₁. qovuslu. həp. dayima. hər zaman.

qamança kamança - kamança yayı: qıl yaya.

qamanmaq₁₁ korlanmaq. korlaşmaq.
- bıçaqnı avuzu qamaqandı: bıçağın ağızı korlaşmiş.

qamatmaq₁₁ korlaşdırmaq. qamaştırmaq.
- yıltıraqan çıran, gözləri qamatadı: parlayan buzul gözləri qamaştıır.

qamaymaq₁₁ tıqa basa doymaq.

qamaytmaq tıqa basa doyurmaq.

qambur kambur. belqavsırt₁₁. sırtı əğri. tuqur. duqur₁₁. çıxıntılı. qabarıq. şiş. ur. tuquş₁₁. tümsək. hörgüc. çıxıntı. qabartı.

qambur quppur₁₁.

qamcav şaman. büyücü. - qamcav-törə şamanların qarar verdiği məhkəmə.

qamçı çaqı₁₁. yaxı.
- qamçı burnu bilə saylamaq: ən iyilərini seçmək.
- qamçı oynatmaq: dövüşmək. vurmaq. dövmək. savaşmaq.
- qamçı vurmaq: çaqımaq₁₁. çağılamaq. yaxımaq. yaxılamaq.

qamçi qaddar. mərhəmətsiz. qatı ürəkli.

qamçılıq qaddarliq. acımasızlığ.

qamij₁₁ önəmsiz. heç anlamında bir söz.

qamijaq₁₁ böcək.
- ambar qamjaq: buğday biti.
- yıltıravuq qamjaq: od böcəği.
- qacı qamjaq: yer taxdaqurusu.
- qara qamjaq: boq böcəği.
- sarı qamjaq: mayıs böcəği.
- süyümçü qamjaq: uğur böcəği.

qamijlanmaq ortaya çıxmaq. kəndini göstərmək.

qamil₁₁ qapıl. ağactan yapılma fincan. kasa.

qamiş ayaq ağactan yapılma kasa.

qamıt at qoşumunun boyun halqası.
- qamıt salmaq: atın boyun xalqasını taxmaq.

qamma-qırsa₁₁ qadın şaman. büyücü.

qammırsamaq₁₁ dişi heyvanların qızması, əşlənməsi. şəhvət duymaq.

qammırsav₁₁ şəhvət.

qammos₁₁ gəm. heyvanın ağzına geçirilən iptən yapılma gəm. dişindiriq. burunsalıq.

qammoy₁₁ qorvoy. mühafiz.

qammoylanmaq 1. yoldaşlıq etmək. 2. mühafizlik etmək.

qamoj₁₁ bir tür çarıq. keçədən yapılan ayaqqabı.

qampalmaq₁₁ zor duruma düşmək. kötü bir durumda qalmaq.

qampaymaq₁₁ 1. devrilmək. yuvarlanmaq. düşmək. - ayaqım tayıb qampaydım: ayağım qayıb yuvarlandım. - çuyun qampayıb turadı: qazan devrilmiş durur. 2. kötü bir duruma düşmək. zor durumda qalmal. 3. ölmək.

qampaytmaq₁₁ 1. devirmək. yıxmaq. 2. zor durumda bıraqmaq. kötü bir duruma düşürmək. 3. öldürmək.

qampıl₁₁ kəmpil. əğiq. əğilmiş.
- qampıl bolmaq: əğilmək. bükülmək.
- qampirləri tüşmək: morali pozulmaq.
- qampirlərin tüşürmək: moralini pozmaq.

qampıq əğri. bir yana əğrilmiş.

qamqot₁₁ 1. çənə. ağız çevrəsi. üz. 2. çıxıntılı sarp qaya.

qamsıx₁₁ yaramaz. afacan. haylaz.
- qamsıx bolmaq: haylazlıq yapmaq.
- qamsıx ösgən: şırmaq. sırmaşıq.

qamsıxlanmaq₁₁ yaramazlıq yapmaq.

qamu₁₁ çarıq. ayaqqabı.

qan₁₁ kan. baylıq. bəylik. xəzinə.
- söz baylıq: söz xəzinəsi.
- qan uyuqan: bərə. morluq.
- qanı qartıqa sıyınma: çox qızmaq. müthiş öfgələnmək. - qan saban: qan parası qarşılığı verilən tarla.
- qan almaq₁₁: intiqam almaq.
- qan bahası bermək₁₁: çox para ödəmək.
- qan baqası₁₁: diyə. öldürülən üçün ödənən qan parası. qan aqçası.
- qan bilə irinni qatışdırmaq₁₁: insanları birbirinə qışqırtmaq.
- qan-can salmaq₁₁: çabalamaq. qeyrət etmək.
- qan yavmaq₁₁: böyük bir fəlakətə uğramaq.
- qan çəriv: əsgidən xan yada pirənsin eldən vergi toplayan əsgəri.
- qan əmcək₁₁: əsgi qaraçay’da barışma amacıyla. öldürülənin evindən qaçırılıb öldürülənin ailəsi tərəfindən yetiştirilən, geri verilən cocuq.
- qan ırqım: çürük.
- qan qaynatqan zaman: dəliqanlılıq çağı.
- qan qasavat edmək: uğraşıb didinmək. böyük qeyrət göstərmək.
- qan töləmək: intiqam almaq.
- qan töləv: qan davası. qan borcu.
- qan düğümcək: qan pıhtısı. trombüs.
- qan urquc: nəştər.
- qan usta: 1. bir işi yapmada yetənəkli. 2. həkim. doqtor.
- qanqa boyalmaq: kişi öldürmək.
- qanından gəlmək: zor yapmaq.
- qannı qan bilə yuvmaq: kötülüğü kötülüklə dəfətmək. kötülükə kötülüklə qarşılıq vermək.

qanal qobu₁₁. kopu. kovpu. kovuk. oluq.

qanar₁₁ çuval. torba.

qanat qalaq₁₁. - tirmən çarxnı qalaqları: dəğirmənin qanatları.

qanat qol.
- qanat bit: çox sevinmək. havalara uçmaq.
- qanat qaqmaq: qanat çırpmaq.
- qanatları qatımaq: böyümək. gəlişmək. güclənmək.

qanatlı qaylı₁₁. quş.

qanav₁₁ qadınsı ərkək.
- qanav xəbər₁₁: yalan.

qanavat parlaq qumaş.

qanay₁₁ canım, əzizim kimi, böyüklərin kiçikləri çağırma söyləşi.

qanazır 1. qabadayı. kibirli. 2. iğrənc. pis.

qan-bura₁₁ ayı qanı. əsrədən. sərxoş edici. alkollu içgi.

qanbuz₁₁ ağır canlı.

qanca irqaq₁₁. çəngəl.

qancal₁₁ 1. dayanıqlı. sağlam. 2. cidamlı. səbirli. 3. tənəkə. sac.
- qancal taba: sac.
- qancalbaş üy: çatısı sac lövhə ilə qapalı ev.

qançav₁₁ boyunda, qoltuq altında çıxan bir tür çiban.

qançı qurt₁₁ sülük.

qancılık₁₁ alçaq. namussuz.

qancıq₁₁ 1. qurt, it kimi heyvanların dişisi. 2. şəhvətli. utanmaz.

qancıqa₁₁ yəhər tərkisi. yəhər qaşının dış tərəfi.
- qancıqa bağ: tərkiyə eşya bağlamaq üçün ip.

qancıqalamaq₁₁ yəhərə bağlamaq.

qandala 1. qandaqa₁₁. taxdaqurusu. 2. hamamböcəği. tarakan.

qandaqay₁₁ 1. təkə. yabanı ərkək dağ geçisi. 2. sağlam yapılı. quvvətli.

qandırac qandırıcı. aldavuq₁₁. hiləkar.

qandırıcı qadıy₁₁. yalançı. qandırac. aldavuq₁₁. hiləkar.