Tab maravçu: Kəsgin nişançı

qəzüv kəzüv₁₁. kərüv. sıra. zaman.

qibar kibar. uşaqıvlu₁₁. gözəl. xoş.

qibir gibir₁₁. kibir₁₁. 1. zayıf. cılız. sısqa. 2. qışın qarın üzərinin donub altının yumuşaq qalması.
- gibirinə₁₁ girmək₁₁: büzülmək.

qibir götən₁₁.

qibirləndirmək qoşaqlandırmaq. nazlandırmaq.

qibirlənmək qoşaqlanmaq₁₁. öqtəmlənmək₁₁. qururlanmaq. böbürlənmək. nazlanmaq. cilvələnmək.

qibirli çalımlı₁₁. qoşaqlı₁₁. nazlı.

qibirli kibirli. əsirik₁₁. qururlu. qaltaq₁₁. qurumlu. qanazır. qabadayı. kötənli₁₁. öqtəm₁₁. qururlu. məğrur. ərgər₁₁. övüngən. kəndini bəğənmiş kişi. qayqalaq₁₁.. qurlu. qururlu. çalımlı. kəndini bəğənmiş. qobuz₁₁. qozap. qopuz. qasıntlı. qaqoq₁₁. qurlu. qurulu.

qibirli nazlı. qoşaqlı₁₁. çalımlı.

qibirlik qaqoqlu₁₁. şik. ifadəli.

qibirmək kibirmək. qabarmaq. dorduqlanmaq₁₁. çalım satmaq.

qıbırt ton₁₁ kötü tabaqlanmış dəridən yapılmış kürk.

qıbırt₁₁ sərt.

qıbıt₁₁ tulum. qarın. göbək.
- qıbıt bışlaq: tulum peyniri.
- qıbıt qopuz: tulum çalqısı.
- qıbıt qobucça: gəvəzə.
- qıbıt savda: etin qavrulduqtan sonra tuluma basılması, üzəri yağ ilə qapatıltıqtan sonra qışa saxlanması. bax > ət savda.

qıcaq₁₁ qıycaq. əğri. sapına doğru artıqca əğilmiş tırpan.

qicaq₁₁ tırpanın sapına həddindən artıq yaxın taxılması.

qıcay₁₁ diş çuxuru. düşmüş dişin oyuğu. gədik.
- gıcay kişi: dişsiz. dişləri tökülmüş.

qiçik burqu₁₁. azıcıq. mini mini. kiçik parça. zərrə. çippo₁₁. cıbbış. gözə ilişməyən. qıtca₁₁. uvaq₁₁. ovaq. ufaq. qurttaq₁₁. qırttaq. mini mini. kiçik parça.
- kiçik cocuq: tırbıc₁₁. yavru.
- kiçik para. qəpik (<> kəpək). xırda pul.
- kiçik kişi: qosta₁₁.
- qiçik bulmaq: qıtcasınmaq₁₁. azımsamaq.
- qiçik parça: qurttaq₁₁. qırttaq. kiçik. mini mini.
- kiçik parça: burqu₁₁. kiçik. azıcıq. mini mini. zərrə.
- qıtca barmaq: kiçik, sərçə barmaqı.
- kiçik parça: üzümdü₁₁.
- kiçik cocuq: xanquna₁₁. - kiçik parça: urqu₁₁. vurqu. zərrə.

qiçilmək kiçilmək. qıtcalanmaq₁₁. çaqımqamaq₁₁. çaqımlanmaq₁₁. əksilmək. azalmaq.

qiçiltmək kəmləmək. azaltmaq. aşağılamaq. qıtcalamaq₁₁. qıtcalandırmaq₁₁. aşağılatmaq. kiçik duruma düşürmək. qıtcalatmaq₁₁. alçaltmaq. aşağılamaq. töbənləmək₁₁.

qicimək gicimək₁₁. qaşınmaq. qaşımaq.

qıcır₁₁ qısa. bodur.

qıcıramaq₁₁ azarlamaq. paylamaq.

qıcırdamaq çıqırdamaq₁₁. taqırdamaq.

qıcırdamaq cırıldamaq₁₁. - yırıldaqan çarx köp yürür: gırcıldayan təkərlək çox yerir.

qıcırdatmaq çıqırdatmaq₁₁. taqırdatmaq.

qıçırım₁₁ çağırım. ağac. uzaqlıq ölçusü. bağıraraq duyurabiləcək qədər uzaqta olan məsafə. yaxlaşıq bir kilometr.

qıçırıq₁₁ çığırtı. hayqırış.
- qıçırıq edmək: çığırtı etmək. bağırmaq.
- qıçırıq-sıyıt: çığırtı. bağırma.

qıçırışmaq₁₁ bağırışmaq.

qıcırlanmaq₁₁ öfgələnmək. azarlanmaq.

qıçırmaq₁₁ bağırmaq.
- azan qıçırmaq: əzan oxumaq.

qıçıruvçu₁₁ xoruz.

qiçitmək aşağılanmaq. sınıqmaq₁₁.

qicitmək gicitmək₁₁. qaşındırmaq.

qıçqaç₁₁ kərbətin.
- çüy qıçqaç: kərbətin.
- nal qıçqaç: kərbətin.
- ot qıçqaç: maşa.

qıçtuvma₁₁ qovm. qəbilə. əsgi qaraçay toplumsal yapısında bir soya bağlı insanları bəlirləyən bir söz.
- abay qıçtuvması: abay soyuna bağlı olanlar.
- qırımşavhal qıçtuvması: qırımşavhal soyuna bağlı olanlar.

qicüv gicüv₁₁. qaşıntı. uyuz.

qidamaq₁₁ gidamaq₁₁. kor. kəsgin olmayan.
- gidamaq bıçaq qol kəsər: kor bıçaq əl kəsər.

qıdana₁₁ 1. kəmərdə, qəmədə olann qabartma süslər. 2. yaldız.
- qıdana salıqan gümüş qəməsi bilə bəy üydən çıqdı: qabartma süsləməli gümüş qəməsıyla bəy evdən çıxtı.

qıday₁₁ buynuzsuz geçi, inək.

qidə balta₁₁ nacaq.

qıdı₁₁ qırtı. bir kərə biçiltiktən sonra təkrar çıxan otlar.

qıdır₁₁ 1. qısa boylu. bodur.
2. qısa saç.
- başın gıdır etgəndi: saçlarını qısa kəstirmiş.

qifə gifə₁₁. kiçik qazma. çapa.

qifələmək gifələmək₁₁. qazmaq. oymaq.

qıjıldamaq₁₁ gıcırdamaq.

qıjıldatmaq₁₁ gıcırdatmaq.

qıjıldav₁₁ gıcırtı.

qıjıldavuq₁₁ gıcırtılı.

qıjna₁₁ ağacqaqan.

qıjna₁₁ qıjıv₁₁. qızlara söylənən bir söz.

qıjqıj₁₁ çəkirgə quşu. böcək yiyən bir tür quş. sığırcıq.

qıjqıl₁₁ bol plçüdə. çox.
- qıjqıl bolmaq: bol olmaq. qaynaşmaq. çox olmaq.

qıjqıldamaq₁₁ qımıldamaq. qaynamaq. bol olmaq. baynaşmaq.

qıjqıldım₁₁ çox. bol miqdarda.

qıjqıl-mıjqıl₁₁ qımıl qımıl. bol. qaynayan. dolu. pək çox.
- qıjqıl-mıjqıl edmək: qaynaşmaq.

qikirmək₁₁ gigirmək₁₁. gəğirmək.

qil gil. saz topraq₁₁. ət toprağ.

qıl₁₁ 1. rüşvət. mənfəət.
- heyvan qılı: yam. cam₁₁.
- qıl tüşürmək: mənfəət əldə etmək. rüşvət almaq.
- qıl üzmək: rüşvüt almaq. mənfəət qoparmaq.
- qıl üzüvçü: rüşvətçi.
2. sərt tük.
- qıl çaynamaq: çox öfgələndirmək. qızmaq.
- qıl buştuq: fırça.
3. müzik aracınin teli.
- qıl yaya: kamança yayı.
4. ası. fayda. - qıl üzmək: qar etmək. qazanmaq. mənfəət əldə etmək.

qıla₁₁ sırıq. uzun boylu.

qilaf qılıf. qumpur₁₁. tabanca, tüfənq qılıfı.

qılan₁₁ 1. qalabalıq. gürültü. patırtı. 2. öldürücü. dehşətli. müthiş. qanlı. 3. yel tanrıcasının oğlu.

qılanç₁₁ əğri. ziq zaq. viraj.

qılav₁₁ 1. çəntiq. pürüz. 2. dəlik. 3. yusyuvarlaq.

qılavqöz₁₁ gözü saqat.

qılavuz₁₁ 1. oda yanan dəridə araya gələn ləkələr. 2. yol başçı. yolusta. rəhbər.

qılbız - qılbız qılbız bolmaq₁₁: gözləri nəmlənmək. islanmaq. gözləri dolmaq.

qılca₁₁ əğri. - qılca müyüz₁₁: əğri buynuzlu inək.

qılcaburun₁₁ əğri burunlu.

qılçıq₁₁ başaq.
- qılçıq edmək: başaqlanmaq.

qılçıqlanmaq₁₁ başaqlanmaq. başaq tutmaq.

qılçıqlı₁₁ başaqlı.

qıldıran₁₁ yıxıq tökük ev. əsgi ev. izbə ev.

qıldırıvay₁₁ qıldıvay₁₁ tırpanın sapında əl tutma yeri.

qiləv giləv₁₁. dəlik. yarıq.
- giləv qaya: ortası dəlik qaya.
- giləv qalaç: burqi. yuvarlaq çörək.
- qalaçnı ortası giləv bolur: burqının ortası dəlik olur.

qıləv₁₁ çəlimsiz. gücsüz. zayıf.

qıləvlük₁₁ zayıflıq. çəlimsizlik. gücsüzlük.

qıləvüz₁₁ zayıf. çəlimsiz.

qılıb₁₁ suç. hilə. dolab.
- qılıb edmək: numara yapmaq. yaramazlıq yapmaq.

qılıc qapı sürgüsü. qınqırağ₁₁. sülpü₁₁.
- əğri qılıc: qorda bıçaq₁₁. yatağan.
- qılıc ağac: kiriş. sırıq.
- yan qılıc: göyquşağı.
- qılıc kimi: müləmməl.
- təyri qılıc: göyquşağı.

qılıc qılqıyar₁₁.

qılıclamaq₁₁ kilitləmək. sürgüləmək.

qılıf ğilaf. qumpur₁₁. tabanca, tüfənq qılıfı. dış. qapağ.

qilim kilim. yayuv₁₁.

qılı-mılı₁₁ qarışıq. düzənsiz.
- qılı-mılı edmək: qarıştırmaq. düzənsiz yapmaq.
- qılı-mılı kəsmək: doğramaq. parçalanmaq.
- qılı-mılıla edmək: dəli kimi hoplayıb zıplamaq.

qılı-mılılıq₁₁ qarışıqlıq. düzənsizlik.

qılımlı₁₁ 1. bayağı. 2. pis. kirli.
- qılımlı bolmaq: pozulmaq. bərbat olmaq.

qılın quş₁₁ bayquş.

qılınc₁₁ ullu pıçaq.

qılıp₁₁ bax > qılıf. 1. gir. suç. yazqaq. 2. qılp. şaka. alay.

qılıplı₁₁ 1. yaramaz. şakacı. afacan. 2. şakaçı. alayçı.

qılıq₁₁ 1. xuy. karakter. məzac. ifadə. 2. bilqim₁₁. xuy. karakter. görüm₁₁. görünüm. sifət. sın₁₁. görünüş. sifət. - yumuşaq xuylu: qabırqası yaraşqan₁₁: dadlı dilli.
- qılıq edmək: yaramazlıq yapmaq.
- qılıqa üyrətmək: tərbiyə etmək. əğitmək. dersini vermək.

qılıqlı 1. yaramaz. afacan. kaprisli. 2. tikbaşlı. tərbiyəsiz. ifadəli.

qılıqqəlik₁₁ yüz qarası. rəzalət. ayıb.

qılıqsız çapqaqsız₁₁. yapqaqsız. çirkin. çəlimsiz. alımsız. üzünə baxılmaz. qaba saba. halahosta₁₁. pasaqlı.

qılıqsız pasaqlı. pasaqıl. qalbara₁₁. bədəxlaq.

qılıqsızlanmaq₁₁ 1. ifadə satmaq. şımaramaq. 2. tərbiyəsizləşmək. yaramazlıq yapmaq.

qilit qurçoq₁₁. qapı sürgüsü. - kilit dili: çıqırt₁₁.

qilitləmək qılıclamaq₁₁. sürgüləmək.

qılıvan₁₁ ağıl. ətrafı duvarla çevrili yer. məhəvvətə.

qılıy₁₁ şaşı. çer. çəp.

qılla₁₁ sırıq kimi uzun boylu.

qıllamaq₁₁ canını çıxarmaq. halsız düşürmək. əzmək. bitirmək.

qıllamaq₁₁ tüklərini qabartmaq.

qıllanmaq₁₁ canı çıxmaq. bitmək. tükənmək. halsız düşmək.

qıllav₁₁ bax > qiləv.

qıllavca₁₁ salıncaq.
- qıllavca edmək: salıncaqta sallanmaq.

qıllavmaq₁₁ çox yorma. canını çıxarma. halsız düşürmə.

qıllı₁₁ 1. cubu₁₁. yubu. tüklü. 2. karlı. qazanclı. 3. eylülün ondörd igirmi üçü arasında doğanların bürcü. 4. yalnız. tək. ancaq.
- bu işdə məni kəsim qıllı qoyuquz: bu iştə məni tək başıma bıraqın.
- anı bergən qıllı qalmay, munu da bergəndi: yalnız onu verməklə qalmayıb. bunu da verdi.

qıllıq₁₁ anız.

qılluv 1. sallantı. 2. ritm.

qılluv sallantı.

qılluvça₁₁ salıncaq.

qılluvlanmaq₁₁ sallanmaq. çalqalanmaq. yalpalanmaq.

qılluvma₁₁ sallanaraq yürümə.
- qılluv-qılluv edmək: çalqalanmaq.

qılmay₁₁ buynuzları gözlərinə doğru əğilmiş heyvan. əğri. yan yatmış. sopa. baston. tutac. tutmac. sap. dəsdə. tırpanın sapında əl tutma yeri.

qılmaybaş başı bükülmüş, əğilmiş.

qılp qılıp₁₁. şaka. alay. - tilfun qılpı: çolpu₁₁.

qılqan₁₁ sərt qıl.

qılqı₁₁ 1. başaq. 2. darıya bənzər bir tür dənəli bitgi. 3. kəpək.

qıl-qıl gülmə. qahqaha.
- qıl-qıl etib gülmək: qıs-qıs gülmək.

qılqıldamaq 1. gülmək. 2. şırıldamaq.

qılqıldav₁₁ pıqqldav. gülmə.

qılqıldav₁₁ şırıltı.

qılqıldavuc davamlı gülüb duran.

qılqın₁₁ aşpazxanada qaşığların qonulduğu yer. baldıran otuna bənzər bir bitgi.

qılqıt₁₁ ləxtə. pıqtı.
- qan qılqıt: qan ləxtəsi.

qılqıy₁₁ şaşı.

qılqıyar₁₁ 1. çox kəsgin. 2. qılıc. 2. quş kirazı.

qım çoxluğu göstərən ön ək. - qım qart: çox yaşıl. çox qoca. - qım qart: çox yaşlı insan.

qim₁₁ kim.
- kimdə: hərkəs.
- kimdə bolsun: kim olursa olsun.

qımdırmaq₁₁ çaldırmaq.

qimi bu kimi. işanlı₁₁. bənzəri. müşabeh.

qımıca₁₁ çıplaq.

qımıcalanmaq₁₁ çıplaq qalmaq. soyunmaq.

qımıcalıq₁₁ çıplaqlıq. soyunuqluq.

qımıcbaş₁₁ dazlaq.

qımıcdıv₁₁ çıplaq.

qımıclay₁₁ çıplaq olaraq.

qımıl atlaq₁₁. hərəkət. tab. tav. gözdiki çapaq. - qımıllanmaq₁₁: çapaqlanmaq.

qımılcuq₁₁ qarıncanın tabu ismi.

qımıldamamaq qınq etməmək₁₁.. hərəkət etməmək. tıbsız₁₁. dıbsız. hərəkətsiz qalmaq.

qımıldamaq təbçimək₁₁. qımpıtmaq₁₁. hərəkət etmək. təbinmək₁₁. hərəkət etmək. təbrənmək₁₁. sallanmaq. sarsılmaq. təpmək. təbmək₁₁. hərəkət etmək. yer dəğiştirmək. tıbıldamaq₁₁. dıbıldamaq. oynamaq. tıbırdamaq₁₁. dıbırdamaq. hərəkət etmək.

qımıldamaz təbməy. təprənməz.

qımıldatmaq yerini dəğiştirmək. taydırmaq₁₁. tədbirmək. təpdirmək. oynatmaq. hərəkət ettirmək. təbindirmək₁₁. hərəkət ettirmək. təbrəndirmək₁₁. sarsmaq. sallandırmaq.

qımıldayın təbrəqiz₁₁. təprənin.

qımılmaq₁₁ çalınmaq. aşırılmaq.

qımıq₁₁ qısa. qumuq₁₁. kömüq. kəmik. qısa. koralmış. küt.
- qımıq kişi: bəcəriksiz. zayıf.

qımıqlandırmaq₁₁ qısaltmaq.
- qart sürücü saqalın gımıqlandırqandı: yaşlı çoban saqalın qısaltmış.

qımıqlatmaq₁₁ qırdırmaq. kəstirmək.

qımış₁₁ qaynaq. pinar.

qımıt₁₁ dənə.

qimit₁₁ gimit₁₁. mor.

qımıvçu₁₁ oğru. qıran.

qımmaq₁₁ aşırmaq. atlanmaq. çalmaq. kəndinə mal etmək.

qımmıy₁₁ neysanın bir onu arasında doğanların bürcü.

qımpaymaq₁₁ devrilmək. yuvarlanmaq.

qımpıtmaq₁₁ qımıldamaq. hərəkət etmək.

qımsa₁₁ biçik. hərf.

qımsaçı₁₁ şaman. büyücü.

qimsəsiz kimsəsiz. çaqsız₁₁. yaxsız. himayəsiz. zayıf. artsız-alsız₁₁. yalnız. tək.

qımsınmaq₁₁ qapsamaq. kəndinə mal etmək. almaq. yağmalamaq. sahiplənmək.

qımsız₁₁ durqun. hərəkətsiz. sakin.

qımsızlanmaq₁₁ susmaq. səsini kəsmək. sakinləşmək.

qımsızlığ₁₁ səssizlik. sikunət.

qımsızmaq₁₁ susmaq. sakinləşmək. səsini kəsmək.

qımtım₁₁ gizli.

qımtım₁₁ istək. arzu. həvəs.
- qımtım edmək: istəmək. arzu etmək. niyyət etmək. ima etmək. bəhsetmək. quşqulanmaq. ağzında gəvələmək. qəm-qüm etmək.

qımtımlamaq₁₁ arzu etmək. istəmək. ima etmək.

qin tutan tartçı. dartçı. qınçı. kinli.

qin kin. öc. hırs. hiddət.

qın₁₁ bürgək. bəzilyə kimi göylərin dənəsi. lobya. fasulyə. kin. qılıf.
- qəmə qın: qəmə qını.

qına₁₁ öfgəli. hiddətli. şaka qaldırmaz. şuxlux götürməz.

qınalı kinli. qarabavur₁₁. kötü niyyətli. qərəzkar.

qınama ayıbsınuv. söğüm. yermə. iliştirmə. söqüv₁₁. iliştirmə. ayıblama. quruşqa₁₁. qıyın. nəqd.

qınamaq ayıbsınmaq. ayıblamaq. söqmək₁₁. yermək. iliştirmək. ayıblamaq. azarlamaq. paylamaq.

qınan₁₁ qara sabanın parçası.

qınanmış ayıblanmış. söqümlü₁₁. söqünclü₁₁. ayıblanmış. iliştirilmiş.

qınasılanmaq₁₁ qınası tutmaq. qızmaq. öfgələnmək.

qınavıldı₁₁ yamçının tüklərinin taranması.

qıncal₁₁ xənçər.

qınçı tartçı. dartçı. tartlı₁₁. datlı. kin tutan. kinli. öfgə dolu.

qinci₁₁ ginci₁₁. qolçaq. oyuncaq bəbək. kukla.
- baçqa ginci: qorxuluq.

qıncı₁₁ kötü ürəkli. kinli. qızqın.

qincil₁₁ qorxuluq.

qınc-qınc etmək₁₁ homurdanmaq. söylənmək.

qındıq₁₁ göbək.
- yernin qındıqı: yerin ortası.
- qındıq bav: göbək bağı.
- qıntıksız bolmaq: çox gülmək. gülməktən qatılmaq.

qingqildə ₁₁: gingildəmək. qıqırdamaq. qıqırdayaraq gülmək.

qını₁₁ sərt. acı. – qını qonuşma.

qinli kinli. qıncı₁₁. kötü ürəkli. qızqın. qınalı. acır₁₁. öfgəli. kötü. qarabavur₁₁. kötü niyyətli. qərəzkar. tartçı. dartçı. qınçı. kin tutan. tartlı₁₁. datlı. qınçı. öfgə dolu.

qınlı₁₁ qılıc daşıyan. yaraqlı. müsəlləh. silahlı.

qınq etməmək₁₁: qımıldamamaq. hərəkət etməmək.
- qıqını çıxarmamaq: e’tiraz etməmək.

qınqal₁₁ qırılan qol üçün yapılan asqı.

qınqır₁₁ əğri. - ocaq qınqır bolsa da tütünü tüz çıxar: baca əğri olsa da dumanı düz çıxar. - altı qınqır bolub işlə: çox gücənərək, zorlanaraq çalışmaq.

qınqırağ₁₁ qılıc.

qınqır-boqur₁₁ qınqır mınqır₁₁. əğri büğrü.

qınqırlanmaq₁₁ əğilmək.

qınqır-mınqır₁₁ əğri büğrü.

qıntı₁₁ kapris. həvəs.

qıntılı₁₁ alınqan. həvəsli. kaprisli.

qip kip. qam₁₁. kam₁₁. sıxı sıxıya.

qıpı₁₁ çiğ süttən yapılan içgi. kəfir.
- qıpı ayran: kəfir.

qıppa₁₁ 1. ipək böcəği qozası. 2. sağlamca. sərtcə. 3. yumaq.

qıppala₁₁ yumaqlamaq.

qıppalanmaq₁₁ yumaqlanmaq.

qıppır₁₁ sərtcə. sağlamca.
- suvuq yerni qıppır qatdırqandı: soğuq toprağı sərtləştirmiş.

qıpqı₁₁ dəridən tikilən eşyaların üzərinə işləmə yapmada kullanılan arac.
- qıpqını qızdırıb qayışqa naxış saladı: aracı qızdırıb qayışa desən yapır.

qıpqın₁₁ 1. boyunduruq. kəndisini əmən inəği önləmək üçün boynuna taxılan taxda. 2. sınıqçılıqda, qırıq gəmikləri bir arada tutmaya yarayan çubuq.

qiptələndirmək imtindirmək₁₁. həvəsləndirmək. imrəndirmək.

qiptələnmək imtinmək. imrənmək. çox arzulanmaq. həvəsli olmaq. can atmaq.

qıptı₁₁ qayçı.
- qıptı bilə qırqılqan: əksi. tərs. xuysuz.
- qıptı qınıça: çox dar paltar.
- qıptı tübündə qoyça: sakin. uysal. səbirli.
- qıptısından qan tamqan: əli hər işə yatqın qadın. əli usta qadın.

qıq₁₁ pis. kirli. çamurlu.