DÜRÜST BİRİ YOXDUMU
Yaxşıların dostuyam,
Yamanların qənimi.
Ağlım kəsəndən bərı
Axtarmışam tənimi.
Mən doğru axtarmışam,
Yalan çıxıb qarşıma.
Onlar da zəhər qatıb
Yeməyimə, aşıma.
Üzə gülən çoxları
Ayaqaltı qazıblar.
Adlarını alçaqlar
Cərgəsinə yazıblar.
Yollarını azanlar
Niyə belə çoxalıb?
Yoxsa bu azanları
Əqrəb, ilanlar çalıb?
Ürəyini açmağa
Dürüst biri yoxdumu,
Əyri işlər görənlər
İşlərindən toxdumu?
Yaxşıların dostuyam
Allahım başım üstə.
Yamanlar çoxalıbdır,
Hər yerdə dəstə-dəstə.
QƏRİBƏDİR BU HƏYAT
Qəribədir bu həyatın
hər tərəfi, altı, üstü.
Gah düz olur, gah da əyri
bacasından çıxan tüstü.
Doğru insan, düz insan var,
Əyrisi heç ələ düşməz.
Tövbə desə kim harama,
Adı dişə-dilə düşməz.
Qəlbinə şeytan girənlər,
Demək dostdurlar onunla.
Şərəfsizlik qorunmayır
Nə qaydayla, nə qanunla.
Bu ləkəni yumaq olmaz
Heç bir kimyəvi tərkiblə.
Yolun azanlar bilməyir,
Hardadır haqq, hanı qiblə.
Həzər adam olmayandan,
Ləyaqətli, qeyrəti yox.
Satar bir göz qırpımında,
Beləsinin milləti yox.
Bilməyənə nə anladım?
Şərəf, namus ayrı şeydir.
Gözuqıpıqlıq ayrıdır,
Qorxu, kabus ayrı şeydir.
VƏTƏNİ SEV...
Ağıllı insanlar yaxşı bilir ki,
Mayası pozuqlar vətəni sevməz.
Vətənçün canını fəda edəni,
Sərhəddə can verən, bitəni sevməz.
Vətəni sevməyən milləti sevməz,
Çün onun çörəyi dizinin üstə
Yamanlıq, paxıllıq gələr əlindən,
Həmişə yaxşının durar qəsdinə.
Qanı zəhərlənib ana bətnində,
Satar uf demədən müqəddəs nə var.
Dost deyib üzünə gülə də bilər,
Gərəksə min kələk, min hiylə qurar.
Vətəni sev, milləti sev həmişə,
Qoru onu nanəcibdən, sənindir.
Vətən bu günündür, vətən sabahın,
Ötən günün, keçmişin, dünənindir
Dostları ilə paylaş: |
