ƏVVƏL VƏFA, SONRA ŞƏFA
Eşqim vardır dağdan uca,
Tarixdən də ahıl, qoca.
Axşam, səhər, il boyunca
Mərhəmət et, etmə cəfa,
Əvvəl vəfa, sonra şəfa.
O canandır, mən aşıqəm,
Ona heyranam, sadiqəm,
Görən bu eşqə layiqəm?
Çiyin üstə vardır qafa,
Əvvəl vəfa, sonra şəfa.
Qəlb vurduqca nigaranam,
Çətin bir də mən yaranam.
Məhəbbətim vətən, anam,
Əziyyət etməm ətrafa,
Əvvəl vəfa, sonra şəfa.
Məhəbbət Tanrının payı,
Oylağı qəlbin sarayı.
Aşiqlər bilir olayı,
Görmək üçün seyri-səfa,
Əvvəl vəfa, sonra şəfa.
Sevgi iki qəlbin odu,
Şirin, acı olur dadı.
Onun əlacı, imdadı
Sən bilməzsən, ey bivəfa,
Əvvəl vəfa, sonra şəfa.
Eşq, məhəbbət, sevgi ilə,
Yar olasan bir gözələ.
Çox sözüm var qəlbdə hələ,
Yazsam yetərmi sərrafa?
Əvvəl vəfa, sonra şəfa.
Dostları ilə paylaş: |
