Tevhid Kitabı

"Ey Allah'ın elçisi! Andolsun ki sen,bana -nefsimden başka-, her şeyden daha sevimlisin" deyince, Rasûlullah -sallallahu aleyhi ve sellem-: "Nefsim elinde olan Allah'a yemîn ederim ki, ben sana nefsinden daha sevimli olmadıkça, bana tam îmân etmiş olmazsın" buyurdu.

Bunun üzerine Ömer-Allah ondan râzı olsun-: "Hiç şüphe yok ki sen, bana nefsimden de sevimlisin (ey Allah'ın elçisi!)" deyince, Rasûlullah-sallallahu aleyhi ve sellem- : "İşte şimdi oldu ey Ömer!"¹ buyurdu.

Bu hadis, Rasûlullah-sallallahu aleyhi ve sellem-'i sevmenin farz olduğuna ve onun sevgisinin, -Allah Teâlâ'nın sevgisi hariç- her şeyin sevgisinden önce geldiğine delâlet etmek-tedir.Çünkü Rasûlullah-sallallahu aleyhi ve sellem-'in sevgisi, Allah Teâlâ'nın sevgisine bağlı olup O'nun sevgisinden ayrılamaz. Zirâ onun sevgisi, Allah içindir.

Mü'minin kalbinde, Allah Teâlâ sevgisi arttıkça, Rasûlullah-sallallahu aleyhi ve sellem-'in sevgisi de artar, Allah Teâlâ sevgisi azaldıkça, onun sevgisi de azalır. Allah Teâlâ'yı seven herkes, ancak Allah Teâlâ ve O'nun rızâsı için sever.

Rasûlullah-sallallahu aleyhi ve sellem-'i sevmek, onu yücelt-meyi, ona saygı göstermeyi, ona uymayı, onun sözünü herkesin sözünün üstünde tutmayı ve onun sünnetini yüceltmeyi gerektirir.

Büyük âlim İbn-i Kayyim-Allah ona rahmet etsin- bu konuda şöyle der:

"Beşere duyulan her sevgi ve tâzim, ancak Allah Teâlâ'ya duyulan sevgi ve tâzime bağlı olarak câiz olur. Örneğin Rasûlullah-sallallahu aleyhi ve sellem-'i sevmek ve ona tâzim göstermek, onu gönderen Allah Teâlâ'ya duyulan saygı ve tâzimin tamamındandır.Çünkü Muhammed-sallallahu aleyhi ve sellem-'i Allah Teâlâ sevdiği için ümmeti onu sevmekte, Allah Teâlâ ona tâzim gösterdiği için ümmeti ona tâzim göstermekte ve Allah Teâlâ onu yücelttiği için ümmeti onu yüceltmektedirler. Onu sevmek, Allah Teâlâ'yı sevmenin gereklerindendir. Bundan kasıt; Allah Teâlâ, Peygamber -sallallahu aleyhi ve sellem-'e bir heybet ve sevgi vermiştir.Bu sebeple sahâbenin-Allah onlardan râzı olsun- gönüllerinde Muhammed-sallallahu aleyhi ve sellem-'den daha sevimli, daha heybetli ve daha yüce hiç kimse olmamıştır."

Nitekim Amr b. Âs-Allah ondan râzı olsun- müslüman olduktan sonra şöyle demiştir:

"Hiç şüphesiz ki, Muhammed-sallallahu aleyhi ve sellem-'den daha sevimsiz hiç kimse bana yoktu.Ben müslüman olunca, hiç kimse bana ondan daha sevimli gelmemiştir.Hiç kimse, gözümde ondan daha kıymetli olmamıştır.Onu size vasfetmem istenseydi, buna güç yetiremezdim.Çünkü ben, kendisine olan saygımdan dolayı ona doyasıya bakamazdım."¹

Urve b. Mes'ud, Kureyşin ileri gelenlerine şöyle demiştir:

"Ey kavmim!Allah'a yemîn ederim ki ben, İran hüküm-dârı Kisrâ'nın, Bizans imparatorunun ve daha nice kralların huzuruna çıktım.Ancak Muhammed'in ashâbının, kendisine tâzim gösterdikleri kadar hiçbir kralın ashâbının, krallarına tâzim gösterdiklerini görmedim.Allah'a yemîn olsun ki ashâbı, tâzimlerinden dolayı Muhammed'e gözlerini dikip bakmıyor-lardı.Tükürdüğünde daha henüz tükürüğü yere düşmeden ashâbından birisi avucunu açar ve onuna yüzüne ve göğsüne sürerdi.Abdest aldığında abdest suyu üzerinde (onu alabil-mek için) neredeyse birbirleriyle kavga ediyorlardı."²