Tevhid Kitabı

"Benim makamımla (Allah'a) tevessülde bulunun.Çünkü benim makamım Allah katında büyüktür." Bu hadis de uydurmadır. (Mütercim)

1 Bu hak, Allah Teâlâ'dan bir lütuf ve ihsan olmak üzere kulları için kendi üzerine farz kıldığı bir haktır.Nitekim buna benzer bir âyet-i kerîmede Allah Teâlâ şöyle buyurmaktadır: "Rabbiniz (kullarına bir lütuf ve ihsan olmak üzere) merhamet etmeyi kendine farz kıldı...." En'am Sûresi: 54 (Mütercim)

2 Rûm Sûresi: 47

1 Ebû Saîd el-Hudrî'den Ahmed, İbn-i Huzeyme ve İbn-i Mâce rivâyet etmişler, Hâfız İbn-i Hacer ise hadisin hasen olduğunu söylemiş, ancak Elbânî 'hadisin senedi zayıftır', der.

2 İbn-i Hacer'in Atıyye el-Avfî hakkında; "Sadûk, çok hata eden, hadisleri tedlis eden ve şiî birisiydi" dedikten sonra Elbânî şöyle der:"Ben de derim ki:Atıyye el-Avfî,Ebû Saîd el-Hudrî'den bu hadisi an an (den...den) yaparak rivâyet etmiştir.Ebû Saîd el-Hudrî'den işittiğini açıkça beyan etmemiştir.Bu da hadisin zayıf olması için ikinci bir illettir ki bu şahsın hadisi nasıl hasen olabilir ki? (Mütercim)

1 Mâide Sûresi: 2

2 Kasas Sûresi: 15

1 Taberânî rivâyet etmiştir.Hadisin râvileri,Buhârî ve Müslim'in râvileri gibi sahihtir.Ancak râvilerden birinin İbn-i Lehîa olması sebebiyle hadis zayıftır.İmam Ahmed bu hadisi başka bir lafızla rivâyet etmiştir.

2 "Fethul-Mecîd". Sayfa: 196-197

1 Bakara Sûsresi: 165

1 Buhârî ve Müslim

2 Buhârî ve Müslim

1 Buhârî

1 Buhârî ve Müslim

2 Buhârî ve Müslim

3 Nisâ Sûresi: 171

1 Buhârî ve Müslim

2 Mutarrif'in babasının adı, Abdullah b. Şihhîr'dir. (Mütercim)

3 Ebû Dâvûd sahih bir senedle rivâyet etmiştir.

1 İmam Ahmed ve Nesâî

1 İsrâ Sûresi: 79

1 Hucurât Sûresi: 2-5

1 Nûr Sûresi: 63

2 Hiç şüphe yok ki Rasûlullah-sallallahu aleyhi ve sellem-'e salât ve selâm getirmek, en fazîletli ve mü'mini Allah'a yaklaştıran en büyük amellerdendir.Bir müslüman, O'na salât ve selâm getirmekle, Rabbinden de salât ve selâma, cennette derecesinin yükselmesine, sevaplarının artmasına, günahlarının bağışlanmasına, dünya ve âhirette mutluluğa nâil olur.(Mütercim)

3 Ahzâb Sûresi: 56

1 Necm Sûresi: 3-4

1 Nisâ Sûresi: 59

1 Nisâ Sûresi: 80

2 Nûr Sûresi: 56

1 Nûr Sûresi: 63

2 Âl-i İmrân Sûresi: 31

1 Nûr Sûresi: 54

2 Kasas Sûresi: 50

3 Ahzâb Sûresi: 21

1 Buhârî

1 Müslim

2 Buhârî ve Müslim

3 Buhârî ve Müslim

1 Ahzâb Sûresi: 56

2 Buhârî, Ebul-Âliye'den zikretmiştir.

1 "Celâul-Efhâm". Sayfa: 222-223

2 "Celâul-Efhâm". Sayfa: 302

1 Ahzâb Sûresi: 33

1 Ahzâb Sûresi: 33

2 Ahzâb Sûresi: 34

1 İbn-i Kesîr'in sözü burada bitmiştir.

1 Müslim

1 Şuarâ Sûresi: 214

1 Buhârî ve Müslim

2 Müslim

3 Râfizîler:Râfiza mezhebine mensup kimselerdir.Bunlar Şiânın aşırıları olup, Hz.Ebû Bekir ve Ömer’in halifeliğini kabul ettiği için Zeyd b. Ali Hüseyin’i terketmişler ve daha önce dedesinden yardımı esirgedikleri gibi, Kûfe’de yardımı ondan da esirgemişlerdir.Böylece onlara Râfiza veya Ravâfız denilmiştir. Bunlar Zeydiyye, İmâmiyye ve Keysâniyye olmak üzere üç gruba ayrılmışlardır.Bu üç grup da kendi aralarında birçok gruba ayrılmışlardır. Râfiza kelimesi, bazı âlimler tarafından Şiâ anlamında kullanılmıştır.Akâid meselesinde Şiânın çok azı ehli sünnet’e olmak üzere,bir kısmı Müşebbihe’ye, bir kısmı da Mu’tezile’ye uyar. (Mütercim)

4 Nevâsıb ya da Nâsıbe (Nâsıbîler): Hz. Ali ve Ehli Beyt’e karşı düşmanlık eden, onlara dil uzatan, söz ve hareketleriyle onlara eziyet veren, bununla da yetinmeyerek onların kâfir olduklarını söyleyip kanlarını akıtmayı helâl görenlerdir.Bunlar, Râfızîlerin karşıtlarıdırlar. (Mütercim)

1 Tevbe Sûresi: 100

1 Fetih Sûresi: 29

2 Haşr Sûresi: 8-9

1 İbn-i Teymiyye Külliyâtı (Mecmu'ul-Fetâvâ); Cilt: 25, sayfa: 304-305

1 Haşr Sûresi: 10

1 Hadisi, Buhârî ve Müslim Amr b. Âs'tan rivâyet etmişlerdir.

1 Hûd Sûresi: 114

2 Buhârî ve Müslim

3 Müd: Hububat ürünlerinde kullanılan 20 kileli bir ölçektir. (Mütercim)

1 Buhârî ve Müslim

1 Zümer Sûresi: 33-35

2 Babanın değil de, sadece annenin katlandığı bu zahmet ve meşakkatlerin zikredilmesi, annenin hakkının babanın hakkından önce geldiğine açık delildir. (Mütercim)

1 Ahkâf Sûresi: 15-16

2 Bknz: Mecmû'ul-Fetâvâ. Cilt:35 Sayfa:69

1 Haşr Sûresi: 10

1 Haşr Sûresi: 10

1 Buhârî ve Müslim

1 Buhârî ve Müslim

1 İmam Ahmed ve başkasının rivâyet ettiği hadis şöyledir:

((اِفْتَرَقَتِ الْيَهُودُ عَلىَ إِحْدىَ وَسَبْعِينَ فِرْقَةً، وَافْتَرَقَتِ النَّصاَرَى عَلىَ اثْنَتَيْنِ وَسَبْعِينَ فِرْقَةً، وَسَتَفْتَرِقُ هَذِهِ اْلأُمَّةُ عَلىَ ثَلاَثٍ وَسَبْعِينَ فِرْقَةً كُلُّهاَ فيِ النَّارِ إِلاَّ وَاحِدَةً. قاَلَ الصَّحاَبَةُ: مَنْ هِيَ ياَ رَسُولَ اللهِ؟ قاَلَ: مَنْ كاَنَ عَلىَ مِثْلِ ماَ أَناَ عَلَيْهِ وَأَصْحاَبيِ ))

“Yahudiler, yetmiş bir fırkaya, hristiyanlar da yetmiş iki fırkaya ayrıldılar.Bu ümmet de yetmiş üç fırkaya ayrılacaktır.Biri dışında hepsi cehenneme girecektir” buyurunca, sahâbe: “O fırka hangisidir Ey Allah’ın Rasûlü? diye sordular.Peygamber-salllallahu aleyhi ve sellem-: “Benim ve ashâbımın bulunduğu yol üzere olanlardır.” buyurdu.

1 "es-Sefârînî Akîdesi Şerhi".Cilt: 2.Sayfa: 388-389

1 Tevbe Sûresi: 100

2 Nisâ Sûresi: 115

1 Haşr Sûresi: 10

1 Bakara Sûresi: 117

2 Ahkâf Sûresi: 9

1 Buhârî ve Müslim

2 Buhârî ve Müslim

1 Hadîsi, Ebû Dâvûd ve Tirmizî rivâyet etmiş, Tirmizî “hadîs, hasen sahîh” demiştir.

1 Buhârî ve Müslim

1 Buhârî ve Müslim

2 Şâtibî’nin “el-İ’tisâm (2/37)” adlı kitabına bakınız.

1 Cevâmi’ul-Kelim: Birçok anlam ifâde eden özlü söz demektir ki Kur’an ve Sünnette bunun örneği sayılamayacak kadar pek çoktur.

1 Buhârî ve Müslim

2 “Câmi’ul-Ulûm vel-Hikem”.Sayfa: 223

1 Ebû Dâvûd ve Tirmizî’nin rivâyet ettikleri hadîsin bir kısmıdır.Tirmizî, “hadîs, hasen sahîh” demiştir.

 İbn-i Teymiyye Külliyâtı.Cilt:10. Sayfa:354

1 Mu’tezile:Hasan Basrî’nin talebelerinden Vâsıl b. Atâ el-Ğazzâl, Ebû Huzeyfe el-Mahzûmî’nin hocasını terkederek kurduğu akâid mezhebine mensup kimselerdir.Kaderiyye olarak da bilinirler. Önceleri Ebû Hâşim Abdullah b.Muhammed b.el-Hanefiyye’nin ders-lerine devam eden Vâsıl b. Atâ daha sonra Hasan Basrî’nin derslerine devam etmiştir.Sessiz kişiliği ve uzun boynuyla bilinen Vâsıl b.Atâ,günah işleyen kimse hakkında “fâsık, ne mü’min, ne de kâfirdir” dediği için Hasan Basrî kendisini meclisinden kovmuştur. Amr b. Ubey de kendisine katılarak Hasan Basrî’nin derslerinden çekilmişlerdir.Böylece kendilerine “çekilenler, ayrılanlar” anlamına gelen Mu’tezile adı verilmiştir.İnanç konusundaki görüşleri bunlar beş esasta toplanmaktadır: