Tasarsız Ağ Yönlendirme Protokolleri Kıyaslaması
Tasarsız ağ kurulumu taşınabilir cihazların merkezi altyapıdan bağımsız olarak iletişim kurabilmesine imkan tanır. Bununla birlikte, gerçek şu ki aslında merkezi bir altyapı yoktur ve cihazların gelişigüzel hareketi yönlendirme ve güvenlik gibi çeşitli sorunlara neden olmaktadır. Bu tezde yönlendirme sorunu ele alınmıştır.
Dinamik Kaynak Yönlendirmesi (DSR), Tasarsız Talep Esaslı Uzaklık Vektörü Yönlendirmesi (AODV), Hedef Sıralı Uzaklık Vektörü (DSDV) gibi çeşitli yönlendirme protokolleri geliştirilmiştir. Bu projede, mobil ve tasarsız ağlar için talep esaslı reaktif yönlendirme protokollerinden önde gelen ikisinin performansı karşılaştırılmaya çalışılmıştır: DSR ile AODV’nin yanında geleneksel proaktif DSDV protokolü. MAC modeline sahip simülasyon ve fiziksel katman modelleri, katmanlar arası etkileşimleri ve bunların performans göstergelerini incelemek için kullanıldı. Talep esaslı protokoller olan AODV ve DSR, tablo esaslı DSDV protokolünden daha iyi bir performans göstermektedir. Her ne kadar DSR and AODV benzer talep esaslı işleyişi paylaşsalar da, protokolün temel çalışma mekanizmalarındaki farklılıklar belirgin performans farklılıklarına yol açabilmektedir. Performans farklılıkları, değişen ağ yükü, mobilite ve ağ büyüklüğünün kullanılması ile analiz edilir. Bu simülasyonlar, tasarsız simülasyonları çalıştırmak üzere ns-2 ağ simülatörü üzerinde önemli uzantıların yapıldığı Rice Monarch Projesi temel alınarak gerçekleştirilmiştir.
Dostları ilə paylaş: |