| Çeşitli Ulusal Park Yönetim Modellerinin İrdelenmesi (Amerika,Avrupa Ve Türkiye’de)
1970’lerden itibaren, uluslararası boyuttaki önemi her geçen gün artan korunan alan olgusunun en önemli kısımlarından birisini de ulusal parklar oluşturmaktadır. Bu tarihten itibaren, genelde korunan alan, özelde ulusal park kavramı konusunda global bir bakış açısı gelişmiş ve bu statüdeki bölgelerin birer ulusal miras olmalarının yanında, aynı zamanda global ölçekte bir doğal miras olduğu bilinci gelişmeye başlamıştır. Bu bakış açısı beraberinde öncelikle ulusal parkların dış etkenlerden azami ölçüde korunması ve gelecek nesillere kaynak değerlerinde bozulma olmaksızın devredilmesi olgusunu da beraberinde getirmiştir. Bu misyonun gerçekleştirilebilmesi ise, bu tip özel bölgelerin içsel yapılarına özgü ve bilimsel yöntemlerle idare edilmesini gerektirir. 1970’li yıllara kadar ulusal parklar ağırlıklı olarak yerel mevzuatlara göre yönetilirken, bu tarihten itibaren ulusal park yönetimi konusunda yeni uluslararası standartlar geliştirilmiş ve bu standartlar çeşitli konferanslar, organizasyonlar ve sözleşmeler aracılığıyla ülkelerin gündemindeki yerini almıştır. Bu çalışmada, ulusal park yönetimi konusunda önde gelen ülkelerdeki mevcut duruma ve bu ülkelerde yapılan çalışmalara değinilecek ve ulusal park yönetimi olgusuyla bu ülkelere nazaran yeni tanışmış olan ülkemizdeki durum analiz edilecektir. Ayrıca yine bu çalışmada, yönetim olgusunun ana unsurları olan planlama, örgütleme, yürütme ve denetim mekanizmalarının ele alınan ülkelerdeki işleyişi incelenmiş olmakla beraber, ulusal park planlamasına, kapsamının diğer yönetim mekanizmalarına oranla daha geniş olması sebebiyle, daha fazla ağırlık verilmiştir.
Dostları ilə paylaş: |
