Fərid Hüseyn
Təzadlar
(Poetik düşüncələr)
Düşüb əlimdən sındı
Eyib göstərən güzgü.
“eybi yoxdur” dedilər.
* * *
Qatil dedilər mənə
Bir-iki ümid öldürmüşdüm.
Bir-iki arzu doğuldu ürəyimdə
“Ana” demədilər.
* * *
Dilimi dişlədim.
Bir-iki sözüm kəsildi.
* * *
Hara aparır bizi,
Ayaq adlı bu maşın?
* * *
Sən günəşsən mən ayam
Çoxdandır görüşmürük.
Neyləyək, düzgün bölünməyib
Məhəbbətin iş saatları.
* * *
Arxamca su atan qız,
Ayağımın izlərini yuyur
Ömrünün çığırlarından.
* * *
Dünən bir ulduz axdı,
Sən də öldün mənimçün.
* * *
Avtobusda yatan fəhlənin
yuxusunun adı - YORĞUNLUQ.
* * *
Daha mən danışmıram.
Qoy gözlərin ürəyini boşaltsın.
* * *
Bir saat əvvəl əzizlənən uşaq,
Bir saat sonra döyüləndə
Anladı ki, sevgi müvəqqətidi.
* * *
Doqquz iqlimi var ölkəmizin,
Amma hərdən havam çatmır.
* * *
İnsanın taleyi alnına yazılıbsa,
Falçılar niyə, ovcuna baxırlar, Nitşe?!
* * *
Xanım sözündə XAN var.
Bəy sözündə ancaq BƏY var.
Deməli xanımlar adlarında da
Kişi daşıyırlar.
* * *
Səhvimi bağışlayasan deyə
Mesaj yazdım
Mesajdasa adını kiçik həriflə
Bağışla...
* * *
Əgər bu şəhərdə,
sevdiyin qızın yaşadığı evin yerini bilmirsənsə,
Bütün pəncərələrdən sual yağacaq gözlərinə,
“Görəsən, o haradadır”.
* * *
İşıqlar mərtəbə-mərtəbə dırmanır binaya,
Hər mərtəbə işığın bir pilləkənidi
* * *
Avtombil qəzasında ölmüş
Bu cavan oğlanın qəbri.
Qəbiristanlığın yanından sürətli keçən
Avtomobillərdən nigarandı.
* * *
Üstündə səməni çürüyən qəbir,
Novruz bayramın mübarək olsun!
* * *
Dünyanın ən sözəbaxan uşaqları
Balaca qızların kuklalarıdır.
O kuklalarsa qızların analıq arzusudur.
* * *
Alnımızda qırış,
əlimizdə çat.
Alnımızda güllə,
Əlimizdə avtomat
* * *
Sən üstümə su töküb sevinirsən ki,
onu islatdım.
Mənsə, fikirləşirəm ki,
yuyuldu günahlarım.
* * *
Hamıya qartopunu
yavaş atırsan,
Mənə, çatandasa,
elə bil şeytana daş atırsan.
* * *
Dünyanın mübarizəsiz qəhrəmanları - ağaclar
sizi doğulduğunuz gündən torpağa gömürlər
* * *
Başını o gecə çiynimə qoydun
Duydum məhəbbətin ağırlığını
* * *
Mənim gözlərimdə çox uçurum var.
Mənim gözlərimdən çox insan düşüb.
* * *
Mən deyirəm:
Yaxşı ki, ona oxşayan qızlar çoxdu bu şəhərdə
O, deyir:
Yaxşı ki, ona oxşayan oğlanlar yoxdu bu şəhərdə.
Biz bir-birimizi belə sevirik.
Məktubları tullama ha!
* * *
Telefonsuz vaxtlarımızın mesajlarıdı onlar
* * *
Yazdığım məktubları heç bilmirsən hardadı.
Eybi yox incimirəm,
sözlərim yadındadı!
* * *
Yayda qar arzulamaqdı səni sevmək
elə mən də qar arzulayıram.
* * *
Qadının dırnaqları arasındakı çirk,
dünyanın kirliliyindən xəbər verir..
* * *
Ağ bənizli qızın qara bəxti,
dünyanın ən əcaib təzadı.
E-mənbə / link: http://medeniyyet.az/site/?name=content&content=3601
Kəramət Böyükçöl
Yeni şeirlər
Əliqulu müəllimin dərsində…
Hər gün mühazirədə,
Sən yatan otağın havasından
udmaq,
ya da sən oxuyan kitabın
səhifəsi olmaq,
Və ya şəkil olub
palazınızın altında gizlənmək,
haqqında düşünürəm.
Hər sevgi romanının içindən
sən çıxırsan,
İçində sən olan hər şeyi
əzbər bilirəm,
Tələbəliyim səni əzbərləmək
və bir də
hər səhər yolunun üstündə durub
sənə salam vermək qədər
şirin keçdi.
Bütün kəsirlərim sənə görədi,
Saçlarımın pırtdaşıqlığı,
tör-töküntülüyüm də.
Dərslərimdən aldığım ikilər kimi
indi,
başını aşağı dikib
iyirmi iki yaşım,
utandığından,
ya da sənin ağırlığından.
Dodağında söz olmaq arzusu
yıxılıb küçədə ölmək kimidi,
İlişib barmağında qalmaq istəyi,
adımın üstündə sürünməyi,
arzuya çatmaq kimidi,
Ay aman!
Oturduğum seminar dərsi,
Qulaqlarımda toy səsi kimidi indi.
Xatirə soyqırımı
K+İ=Love
yazdığımız divarı
söküblər indi,
Plana düşmüşdü
həmin ev.
Üstünə söz yazdığımız
ağac da qurudu,
Sözümüz söz olmadığından.
Susdu ağaclar,
yarpaq dodaqlarında…
Küləklər susdu
dənizin
dalğa yanaqlarında…
Küləklər yudu küçələrdən
ayaq izlərimizi.
Boş-boşuna əsir küləklər,
Yad adamlara dəyir indi
bizə dəyən küləklər
Qoşa şəhid şəkili kimi
asılı qalıb havanın divarından
biz əyləşən skamya,
Sərçə dimdiklərinin ümidi idik,
Uçub getdilər
Dönərimizə şərik çıxan pişiklər
küsüb getdilər
Yanımıza qaçıb gələn
dilənçi uşaq,
Hər gün pusur yollarımızı
Ümidli gözləri ilə.
Küçələr acından öldü
ayaq izlərimiz üçün.
Boyadılar bu şəhərin üzünü,
Boyadılar.
Qaldı altında xatirələrimiz.
Bir az ağlamaq…
Bacım gəlin köçüb,
Anam azalda bilmir
Qazandan bir tikəni…
Evimiz müvazinətini itirib elə bil…
Atam eynək axratışında,
Anam iynəni tapa bilmir.
Balaca qardaşım da vur çartdasın,
Çal oynasında…
Araz aşığıdan,
Kür topuğundan.
Deyən yoxdu:
Televizorun səsini al.
Hər səhər professor soruşur məndən:
- Niyə dərsə gecikirsən?
- Necə deyim ki,
Yuxudan oyadanım yox.
Sanki evimiz bir ağac idi,
Töküb yarpaqlarını.
Bacım gəlin köçüb,
Çıxmır evimizdən
Bir stakan yeri,
Bir boşqab yeri
Boş qalıb evimizdə
bir stul yeri…
Hər gün susuruq
Boş yerlərin önündə…
Bacım gəlin köçüb,
Gedib evimizin dincliyi
Televizoru,
Mətbəxi,
Tozsoranı,
Ət çəkəni
Gedib evimizin
Gülü,
Çiçəyi
Anam darıxdığından
gəlin axtarır.
Mən də Vüqdor Hüqonun
“Səfilləri” ni…
E-mənbə / link: http://eeeeh.net/?p=612#comments
Cavidan
Sənin olmaq
Səndən mənə nə az, nə çox,
Yüz iyirmi dörd min dəfə xəbər gəlib,
İnan, bundan bir fayda yox,
Yüz iyirmi dörd min xəbər hədər gəlib...
Yüz iyirmi dörd min rəngdə
Yollar durub gözlərimin önündəcə,
Hər ləhcədə, hər ahəngdə
Dualar var sözlərimin önündəcə,
İblis gəlir, Mələk gəlir
Sənə olan Tək Eşqimi almaq üçün,
Hərə bir cür kələk gəlir
Mənim üçün sadəcə Sən olmaq üçün...
Mən ruhumu gizləmişəm,
Yüz iyirmi dörd min alov yandırmasın,
Mən Tək Səni gözləmişəm,
Bu səbrimi heç bir qüvvə sındırmasın...
Nə imanım, nə dinim yox,
Belə qalmaq istəyirəm, Tanrım mənim,
Yüz iyirmi dörd minin yox,
Sənin olmaq istəyirəm, Tanrım mənim...
E-mənbə / link: http://cavid-an.blogspot.com/
Dostları ilə paylaş: |