Tkip kuruluş Kongresi Belgeleri

Aykut: Tartışmanın birinci bölümünde bizim üzerinde durmamız gereken önemli nokta, sanırım kendi programımızı herşeyden önce kendi kadrolarımıza kavratmak, programın önemini onlara anlatabilmektir. Bu, işin bir yanı. Öbür tarafı, sol harekete ilişkin söylenenler ışığında, programatik temelde yeni bir ideolojik mücadele başlatmaktır. Bu zaten önümüze koyduğumuz bir görev. Bu ikili görevi birlikte ele alır, gereklerini yerine getirirsek; bu ülkede programa ilişkin zayıflığın giderilmesinde önemli bir rol oynayabiliriz.

Birinci kısma, yani bizim kendi kadrolarımıza programın önemini anlatmaya ilişkin görevimiz, herşeyden önce bu kongre(200)nin kendisinden çıkacak bir sonuçtur diye düşünüyorum. Burada kollektif bir bilincin ve katılımın ürünü bir program ortaya çıkarabilirsek, dönüp bunu tüm partiye de maledebiliriz. Zaten bu sorun ön tartışmalarda da yeterli açıklıkta vurgulanmış, program sorununun kavratılmasının bir tür kampanya olarak ele alınması önerilmiş. Ben buna ek olarak, şimdiye kadar geleneksel sol harekete yönelik ideolojik mücadelemizin programatik temelde sürdürülmesi gerektiğini, programın ilanının mevcut programların köklü bir eleştirisiyle bireştirilmesi gerektiğini düşünüyorum.(201)

****************************************************

II. BÖLÜM

Sınıfın ve devrimin programı

Parti programı ve işçi sınıfı

Semih: Ben program-sınıf ilişkisi üzerinde durmak istiyorum. Ön tartışma metinlerinde de vurgularıyor; biz bir siyasi grubun, bir çevrenin programını değil, bir sınıfın programını hazırlıyoruz. Yani işçi sınıfının devrimci programını hazırlıyoruz. Döne döne partinin ilanının bu anlama geldiğini söylüyoruz. “Program nedir?” tartışması çerçevesinde bu vurgunun büyük bir önemi var.

Programın farklı açılardan tartışılması kuşkusuz gerekli. Türkiye sol hareketinde program bilincinin olmaması nedeniyle, program-eylem ilişkisi üzerinden bir tartışma muhakkak ki anlamlı. İçe dönük bir tartışmanın yapılması da kuşkusuz önemli. Ama bunların ötesinde, esas olarak dışa dönük bir biçimde, yani işçi sınıfının temsilcisi bir parti olarak bir program tartışması(202)yapmamızın, bu yönde bir vurgunun daha önemli olduğunu düşünüyorum. Biz işçi sınıfının devrimci partisiyiz, bunu ilan ediyoruz, programımız bu çerçevede bir anlam taşıyor. Bu, kendi örgütlerimizin, alt birimlerimizin donatılması çerçevesinde değil, tümüyle dışa dönük bir anlam taşıyor. Böyle bir inançla, böyle bir vurguyla gitmenin önem taşıdığını ifade etmek istiyorum.

Bayram: Semih yoldaşın söylediklerini oldukça anlamlı buluyorum. Her program bir sınıf içindir. Önüne proletarya devrimi ve komünizm hedefini koymuş olan bir program da açıktır ki proletarya içindir. Kuşkusuz programın sınıf için olması, sınıf içerisinde hemen karşılık bulacağı anlamına da gelmez. Başlangıçta sınıfın ileri, bilinçli, öncü öğeleri içerisinde bir karşılık bulacaktır. Ancak süreç içerisinde sınıfın daha geniş kesimlerini kucaklamayı başarabilecektir. Program bir tarihsel dönemi hedef alıyorsa, kendi kuvvetlerini de o tarihsel dönem içerisinde bulacaktır.

İşte bu Sürecin uzaması, diyelim ki sınıfın öncü öğelerinin bir program etrafında kenetlenmesi, fakat daha geniş kesimlerini kucaklamanın uzaması, proletarya partisi içerisinde kendisini çoğu zaman tasfiyeci süreçler olarak gösterebiliyor. Bu tür tasfiye süreçleri, program bilincinin alttan alta kemirilmesine, o bilincin kararmasına yolaçıyor.

Dolayısıyla, programımızın proletaryanın programı olması, proletaryanın bugünden yarına bu programı benimseyeceği anlamına gelmiyor. Eğer bunu gözetmezsek, sözünü ettiğim tasfiyeci süreçleri anlamakta ve elbetteki göğüslemekte güçlük çekeriz.

Programımız mevcut tüm programların geçersizliğinin ilanı olacaktır

Tuna: Türkiye gibi modern bir ülkede, proletaryanın devrimci partisi, onun devrimci programı iddiası ile çıkıyoruz. Do(203)ğal olarak, sınıfın siyasal temsilciliği iddiası ile çıkıyoruz. Bu aynı zamanda, bu ülkede işçi sınıfı davası adına ortaya çıkan, bu rolü oynayamamakla birlikte bu role bağlılıklarını iddia eden ve buna inanan akımların gereksizleştiklerinin de ilanıdır. Bizim programımız onlarla aramızdaki ayrımları netleştirmek açısından değil, onların gereksizleştiklerini ilan etmek açısından bir anlam taşıyor. Bu temel önemde fikir, ön tartışma tutanaklarında da var.

Biz programımızla hem onların ara akım konumunu tanımlamış, ona vurmuş, bunun bilimsel bir eleştirisini yapmış oluyoruz, hem de devrimci pratik mücadelede tuttukları yeri göstermiş oluyoruz. Doğal olarak bizim bu noktadan sonra artık, sol hareketin program alanındaki yapısal zayıflığını eleştirerek kazanabileceğimiz fazla bir şey yok. Bugünden sonra bu yalnızca onların öncülük iddiası çerçevesinde gereksizleştiklerinin ilanı olacaktır. Bu aynı zamanda, yarın öbür gün örgüt içerisindeki herhangi bir tartışmada, ancak program temelinde bir ayrılığı meşru kabul edebileceğimiz, ya da ayrımların buradan tanımlanmasını isteyeceğimiz bir yere geliyor. Sonuç olarak sola karşı iddiamız, program üzerinden polemiklerle onlarla aramızdaki ayrım noktalarını ortaya koymaya değil, onları gereksizleştirmeye dönüktür, böyle olmak durumundadır.

Cemal yoldaş konuşmasında, bizdeki program bilinci zayıflığı ile pratik işlerin yoğunluğu arasında bir bağlantı kurdu. Meselenin böyle bir yanı var. Ama bu kongreden çıktığımızda, biz dar bir insan grubuyla politik-örgütsel planda büyük işlerin altına gireceğiz. Bugünkü çalışmamıza dışardan bakıldığında, EKİM’in çok daha geniş bir örgütsel yapıya sahip olduğu sanılıyor. Dışardan bakıldığında böyle görülmesi de son derece doğal. Bu, onun bu ülkede oynadığı politik rolle bağlantılı. Ama dar pratik, sadece dar bir illegal örgütsel yapının zorluklarından gelmiyor. Bizim faaliyeti siyasal bir sınıf faaliyeti olarak planlayamamızdan kaynaklanan bir yanı da var bunun. Program(204)çerçevesinde içe yönelik eğitim ihtiyacı, esasta bunu kazandırmaya yöneliktir. Bunun hakkını vererek gerçekleştirebildiğimizde, faaliyetimizin tümüyle değişeceği bir tabloyla yüzyüze kalacağız biz.