MƏNƏM-MƏNƏMLİKLƏ EDİLƏN ALTI MİN İLLİK İBADƏT!!
Mənəm-mənəmlikdən uzaqlaşmaq üçün nəfs ilə cihad etmək lazımdır. İnsan nə qədər ki, «mənim elmim, mənim qüdrətim» deyir, onun qəlbinin Allah qarşısında müti olması qeyri mümkündür. Öz varlığında zərrə qədər ehtiyacsızlıq hiss etməyən kəs, o qədər ehtiyacsızlıq hiss etməyən kəs, o qədər də Allahına tüğyan edəcəkdir. Quran bu barədə buyurur: «Xeyir, insan azğınlıq edər, özünün dövlətli olduğunu, bir şey ehtiyacı olmadığını gördüyü üçün!»1 İnsanın dövlət və elmi çoxalan halda, mənəm-mənəmlik edərək tüğyan etməyə başlayır. Bir halda ki, onun özünü ehtiyacsız hesab etməsi boş xəyaldan başqa bir şey deyildir. Çünki elmlərin hamısı Allaha məxsusdur. Lakin iş hətta o yerə çatır ki, insan tuğyan edərək Allahla qarşı-qarşıya dayanır.
İblis altı min il ibadət edir. Bu ilin dünya və ya axirət ili olması məlum deyildir. Amma ona – Adəmə səcdə et! - əmri verildiyi zaman, nəfsində təkəbbür olduğuna görə, «mən ondan yaxşıyam» deyir. Allahın əmrinə itaət etməyib, Onunla qarşı-qarşıya dayanır.
Bütün nəfslər belədir. Tənha Şeytandır ki, təkəbbür edərək, haqqın qarşısında müqavimət göstərir. Amma öz vicdanının səsinə qulaq asan adam məsələnin belə olmadığını başa düşə bilər. Yalnız özünü və öz əlamətlərini görən adam, Allahı və Onun nemətlərini necə görə bilər? Həqiqətdə belə adamlar əsil məqsədə arxa çevirərək, heç vaxt ona çata bilməyəçəklər.
Dostları ilə paylaş: |
