| «Ləaliyul-əxbar» da belə yazırlar ki, o, yalnız ölüm anında ayaqlarını qibləyə tərəf uzadaraq belə dedi:
Pərvərdigara! Mən neçə müddətdir ki, Sənin qarşında ədəbsizlik etməmişəm. Amma indi Sənin öz əmrin olduğuna görə ayaqlarımı uzatmağa məcburam.
Bu şəxsin mərifətinin nəticəsidir. Şeyx Mürtəza Ənsari (r.ə) barəsində belə nəql edirlər: Ölüm anında onun ayaqlarını üzü qibləyə uzatdılar. Şeyx ishal xəstəliyinə tutulduğuna görə, ayaqlarını qibləyə döndərdi. Orada olanlar şeyxin bu əməlinə təəccüb etdilər. Şeyx buyurdu: Siz öz təklifinizə əməl edin, mən də öz vəzifəmə əməl edirəm. Çünki, insanın sidik xaric olan anda üzü qibləyə olmaq haramdır.
Dostları ilə paylaş: |
