Bu yolun çoxlu xətaları varmış vüsala qədər,
Yolun yarısında qalmışam neçə ildir.
Çox gözəl deyibdir, atdığı ilk qədəmdə də, özünün paklanmasını düşünür. Özündən keçib, daxilindəki «məni» aradan apara bilsən, haqqa çata bilərsən. Özünü görməsən Allahla sənin aranda olan hicabı götürərlər. Hicabların çoxlmasından ötrü çalışmaq lazımdır.
CAVANLARDA MƏNƏM-MƏNƏMLİK AZDIR, ONLARI İSLAH ETMƏK DAHA ASAN OLUR
Cavanlar fitrətə yaxın olduqlarına görə, hicabları da azdır. Onlarda «mənəmlik» güclü olmadığına görə Allahı xatırlatmaqla onları tez islah etmək olar. Allah yolunda cihad edən cavanlar göz yaşları içində müharibəyə getməyi tələb edib, hər şeylərini Onun yolunda fəda etməyə hazırdırlar. Bu onlarda olan hicabın az olmasına dəlalət edir.
Amma arzu və nəfsin istəkləri çoxaldıqca, «mənəmlik» də günbəgün çoxalıb şiddətlənir. Bu hal insanda elə bir həddə çatır ki, o deyir: Mən varam, Allah isə yoxdur. Özünün müstəqil bir varlıq olduğunu düşünür. Allah onların haqqında buyurur: «Müşriklər isə Onu qoyub heç bir şey yarada bilməyən, əksinə özləri yardılan, özlərinə nə bir xeyir, nə də bir zərər belə bilən, diriltməyə, öldürməyə və (öləndən sonra qiyamət günü) yenidən diriltməyə gücləri çatmayan bütləri özlərinə tanrı qəbul etdilər».1 Gərək əsl həqiqəti insan dərk edib, Allah qarşısında aciz olduğunu etiraf etsin.
Özünə ürəyi yanan adam, hicab və maneələrin güclənməsinə icazə verməməlidir.
Qorxulu şey nə cindir, nə də Şeytan. Ən qorxulu şey insanın öz nəfsidir. Vay olsun öz nəfsinə itaət edən kəslərə! Nəfsin istəklərinə itaət etmək hər an hicabların qüvvətlənməsinə səbəb olur. İnsaniyyətin kamalı nəfsə pərəstiş etməklə bir yerə sığışa bilməz. İnsan ya özünə pərəstiş edən olmalıdır, ya da Allah pərəst. Nəfsinin bütün istəklərinə itaət edən kəs öz qəlbində Allaha necə yer verə bilər? Savadlı olmasına baxmayaraq, qəlb agahlıq tapmasa, istidlallar da ona kömək edə bilməz.
Dostları ilə paylaş: |
