PƏRVƏRDİGARA! ÖZÜNÜ MƏNƏ GÖSTƏR!
Eynul-yəqin qəlbin bəsirət gözüylə görməkdir. Bu dərəcə elmul-yəqin mərtəbəsindən yüksəkdir. İnsan əgər bu məqama çata bilsə onun bir çox gözəl nəticələri vardır ki, onları aşağıdakı hədisdə nəqil edirik. Qurani-Kərim Həzrəti Musa (ə)-ın yəqin elimini əldə edib «təklim» (Allahla danışıb, söhbət etmək) məqamına çatması barəsində buyurur:
Və Allah Musa (ə) ilə sözlə arada heç vasitə olmadan danışdı. Musa (ə) Allahın kəlamını qəlbiylə eşitdi. «Onu Ruhul əmin Cəbrail (ə) cənin qəlbinə endirdi».1 O təklim məqamına çatıb şərafətli qəlbi Allahla danışmaq istedadı əldə edəndən sonra Pərvərdigarına müraciətlə ərz etdi: «İlahi! Özünü mənə göstər». Musa (ə) Allahı zahiri gözlə deyil, qəlbin gözüylə görmək istədi. Zahiri gözlər ancaq cisimləri görə bilər. Cisim düzəldən Allah özü necə cism ola bilər. Bir halda ki, əgər cism olsa tərkib olunmalıdır.
Cisim hadis və mükünəl-vucuddur. Cismi və bütün aləmləri yaradan Allah bütün bu şeylərdən uzaqdır. Deməli, Musanın (ə) Allahı görmək istəməsi bu zahiri gözlərlə deyildir.
Dostları ilə paylaş: |
