«Bir olan Allahdan başqa Allah yoxdur, O, təkdir və heç bir şəriki yoxdur». Varlıq aləminin Əlim (əl elmli), Həkim (ən hikmətli) və Qədir (ən qüdrətli) olan ancaq bir məbdəsi vardır. Bu məbdə, yəni Allah hər bir şeyi müəyyən bir hədəfdən ötrü yaratmışdır.
ON İKİNCİ DƏRS ƏGƏR BAŞQA MƏBDƏLƏR DƏ OLSAYDI, ONLAR DA PEYĞƏMBƏRLƏR GÖNDƏRƏRDİLƏR Əli (ə), İmam Həsənə (ə) etdiyi vəsiyyətində töhid haqqında bu cümləni buyurmuşdur: «Oğlum, bunu da bil ki, Allahın şəriki olsaydı, o, da peyğəmbərlər göndərərdi». Əgər insanların maddi cəhətdən idarəçiliyini iki rəbbin tərəfindən olduğunu təsəvvür etsək, onda məxluqların ruhi və mənəvi idarəçiliyə də onların öhdəsində olmalıdır. Elə buna görə də, fərz etdiyimiz ikinci Allah yaratdıqlarını öz tərəfinə dəvət etməkdən ötrü peyğəmbərlər göndərməlidir. Çünki, öz Xaliqinə yaxın olmaq, bəşərin kamalı hesab olunur. Əgər fərz etdiyimiz şərik, peyğəmbərlər göndərməsə onda onun Allah olmağı aşkar olmayacaqdır. Bir halda ki, həzrəti Adəmdən (ə) Xatəmə (s) qədər bütün peyğəmbərlər bir olan Allah tərəfindən gəlib, bütün bəşəriyyəti töhidə dəvət etmişlər. Peyğəmbərlərin hər biri «Həqiqətdə mən, aləmlərin Rəbbi tərəfindən gəlmişəm»deyiblər. Deməli, əgər başqa bir Allah da olsa, o da mütləq, peyğəmbərlər göndərməlidir. Amma bütün peyğəmbərlər heç bir şəriki olmayan bir olan Allah tərəfindən gəlmişlər. Bununla da məlum olur ki, Allah-Təalanın həqiqətən də heç bir şəriki yoxdur.
