İMAMƏTƏ ETİQAD OLMASA TÖVHİD NAQİS HESAB EDİLİR
«İmamət» fəslində də mözu nübuvvətdə olduğu kimidir. Əgər bir kəs «imaməti» inkar etsə, o da «nübuvvəti» inkar edən kimdir.
İslam dini qiyamətə qədər davam edəcək ən kamil dindir. Allah-Təala Quranda buyurur: «Hər kim islamdan başqa bir din ardınca gedərsə, o din heç vaxt ondan qəbul olunmaz və o şəxs axirətdə zərər çəkənlərdən olar!»1
Görəsən cəmiyyətin nizam-intizamı, dinin qorunması və onun hökümlərinin icra olunması üçün imama ehtiyac yoxdurmu?
İslamı başa salmaq və onun hökümlərini həyata keçirmək üçün mütləq ilahi bir rəhbərə ehtiyac vardır. Əgər müsəlmanlar vəhdət təşkil etməsələr islamın hökümlərini icra etmək qeyri mümkün olar. Onların vəhdətə gəlmələri də yalnız rəhbər və imamın vasitəsi ilədir. Elə buna görə də «Silsilətuz-zəhəb» hədisində İmam Rza (ə) buyurur: (Və ənə min şurutiha) – yəni, «Mən tövhid şərtlərindənəm». Muvəhhədin «tövhid» məqamı naqis olmamaqdan ötrü o, «imaməti» də qəbul etməlidir. Əgər bir şəxs – imama ehtiyacımız yoxdur – desə, məlum olur ki, o, hələ də Allahın hikmətini anlamamışdır. Bir halda ki, bəşərin əqli islamın bütün hökümlərində dinin kamil olması üçün imamın varlığına ehtiyac olduğunu dərk edir. Əsil dinin qorunması elə «imamət» məsələsidir. Hər kim hansısa bir zamanda ilahi rəhbərin və məsum imamın varlığını inkar etsə, Allahın hikmət və qanununa xilaf çıxmış olur. Çünki o iddia edir ki, Allah-Təala insanları rəhbərsiz qoymuş və özbaşına buraxmışdır. Elə bua görə də bu şəxs «tövhid» məqamında naqis hesab olunur.
Dostları ilə paylaş: |
