HAFİZ, SƏN ÖZÜN-ÖZÜN ÜÇÜN HİCABSAN ARADAN QALX
Görəsən həqiqəti görüb, dərk etməyə mane olan bu hicab nədir? Keçən söhbətlərimizdə bu hicabın mənəm-mənəmlik olduğunu açıqladıq. Əgər insan onu incələşdirib yavaş-yavaş aradan apara bilsə, özünün kamal səaətinə yetişə bilər. Haqqı görməyə mane olan qəlb hicabı həmin nəfs və mənəmlikdir. Əgər bu hicab daha da qüvvətlənsə, insan ancaq özünü və ona tabe olanları həqiqət hesab edər, Allaha layiq olan şeyləri isə özününkü biləcəkdir. Boş-boş şeylərə uyan şəxsin hicabı günü-gündən bərkiyib bir həddə çatar ki öz mənfəətindən başqa heç bir şey fikirləşməz. Belə bir adamın qəlb ilə haqqı təsdiq etməsi qeyri mümkündür. Onun qəlbi ancaq özünü təsdiq edir, özündən başqa heç kəsi görmür. Bu məsələ Şeytanın «Mən Adəmdən üstünəm»1 məsələsiylə eynidir.
İnsan günü-gündən nəfsani istəklərini azalda bilsə, qəlbində Allaha olan iman və məhəbbəti çoxalacaqdır.
Allah-Təala mübarək «Şəms» surəsində səkkiz şeyə and içəndən sonra buyurur: «Nəfsini günahlandıran təmizləyən şəxslər mütləq nicat tapacaqdır!»2
Dostları ilə paylaş: |
