ÖLÜM HAQQINDA OLAN YƏQİNLİK ŞƏKKƏ OXŞAYAN BİR ŞEYDİR
Bildiyiniz kimi, əqlin qəti surətdə qəbul etdiyi bir çox məsələləri, o cümlədən dünyanın faniliyi və ölüm məsələsini ürək qəbul edə bilmir. Hər bir aqil bütün mürəkkəb varlıqların nəhayət də parçalanıb aradan gedəcəyini dərk edir. Bizə aydın olduğu kimi, hər bir mövcud nəhayətdə bir məqsəd üçün yaradılmışdır. Həmin məqsədə çatandan sonra artıq o, ölümlə üzləşir. Bir kəsin bu dünyada əbədi qalmayacağını bizim təcrübi əqlımız də sübut edir. Yüz il bundan əvvəl yaşayan adamlardan indi heç əsər-əlamət də yoxdur. Bununla da əql yəgin edir ki, daha yüz il də keçəndən sonra indiki adamlar da yer üzündə olmayacaqlar. Əqlin sübut etdiyi bu məsələni ürək qəbul edib, inana bilmir.
Əli (ə) buyurur: «Heç bir yəqinliyin ölüm haqqında olan yəginlik qədər şəkkə bənzəməsini görmədim». Yəni ölüm barəsində bu qədər əqli dəlillərin olmasına baxmayaraq ürək ona inana bilmir. Elə buna görə də dünyanın məhv olub aradan getməsini və ölümü yadına salmayıb ürəyi istədiyi qədər mal və sərvət toplayır. Bir halda ki, bu mallardan istifadə etməyə ondan kifayət etmədiyini bilir. İnsanın bəsirət gözü bağlı olduğuna görə həmişə qəflətdə olub, həqiqəti görə bilmir. Allah belə kəslər haqqında buyurur: «Allah onların ürəyinə və qulağına möhür vurmuşdur. Gözlərində də pərdə vardır. Onları böyük bir əzab gözləyir!»1
Başqa bir misal: Məqampərəst adam beş günlük vəzifə və kabinetdən ötrü bütün rahatlıq və azadlığını kənara atıb, müxtəlif zəhmət və məşəqqətlərlə qarşılaşır. Nəhayət insanı taxta tabutda aparan səltənət taxtının nə faydası ola bilər?
Ey insan! Həyatını dərk et, zəhmət çək. İnsanın qəlbi hicablı olduğuna görə ölüm və faniliyə inana bilmir. Öz nəfsani istəklərini yerinə yetirib ibrət götürməyən adam həqiqətdə heyvan səviyyəsindədir.
Dostları ilə paylaş: |
