KALENDERİ: Halk şairlerinin aruzu kullandığı şiirlerden biridir. Mef û lü/ Mefâ i lü/ Feilün ölçüsüyle yazılır.
19.YÜZYIL
19.Yüzyıl’da üst zümre ile halk tabakaları arasında yakınlaşmalar halk şiirinin kendine özgü zevkini bozmuştur. Âşıklar bu asırda teşkilatlanmışlar, İstanbul’da kahvehaneler kurmuşlar, fasıllar yapmışlardır. Emrah, Seyrani, Dertli gibi şairler İstanbul’da meşhur olmuşlardır. Hepsi de genellikle bir tarikata mensuptur. Güneyde yaşayan Dadaloğlu bu gruba uymamış, halk şiiri geleneğine bağlı kalmıştır. Batılılaşmanın başlaması okur-yazarlığı artırmıştır. Dertli, Bayburtlu Zihni gibileri devlet hizmetine girmişlerdir. Şiir kitapları artık divan biçiminde tertiplenir olmuştur. Şimdi bu şairleri görelim:
BAYBURTLU ZİHNİ
İyi bir öğrenim görmüş, çeşitli memuriyetlerde bulunmuştur. Ne var ki çevresindeki olayları eleştirmiş, hicviyeler yazmış, sık sık da istifa ederek geri dönmüştür. Aruzlu şiirleriyle üst zümrede, heceyle yazdığı koşma ve destanlarla da halk içinde itibar görmüştür. Kendisine bir divan tertip etmiş, bunun dışında Sergüzeşt-i Zihni ve Kitab-ı Hikâye-i Zihni adlı iki eser de yazmıştır. Usta bir taşlamacı olan Zihni, yer yer argolara, küfürlere de yer vermiştir. Rusların Bayburt’u işgal etmesi üzerine aşağıdaki meşhur şiirini yazmıştır. Bu şiir türkü olarak da söylenmektedir.
Dostları ilə paylaş: |
