C)DİNİ-TASAVVUFİ HALK ŞİİRİ(TEKKE ŞİİRİ)
GENEL ÖZELLİKLERİ
1.Tasavvuf felsefesi konu olarak işlenmiştir. Amaç bu düşünceyi iletmektir. Fakat lirik ifadeleri ihmal etmemişlerdir.
2.Tekke(dergâh) denen yerlerde tasavvuf kültürü edinilmiştir.
3.Tasavvuf şairleri, insan sevgisini ön plana çıkarmış, hoşgörüye dayalı bir anlayışı ön plana çıkarmışlardır.
4.Sade bir dil kullanmış olsalar bile tasavvuf terimleri ve az da olsa yabancı sözcükler kullanmışlardır.
5.Genellikle hece ölçüsü kullanılmış, fakat aruz da kullanılmıştır.
6.Nazım birimi dörtlüktür.
7.Koşma kafiye düzeni kullanılmıştır.
8.İlahi, nefes, nutuk, şathiye gibi nazım biçimleri kullanılmıştır.
9.Tasavvuf edebiyatı Karahanlı döneminde Ahmet Yesevi ile başlamış, Anadolu’da Yunus Emre ile kökleşmiştir.
TASAVVUF NEDİR?
İslam gizemciliği olarak bilinen tasavvuf, kişinin dünyevi hayatın etkisinden kurtularak gerçek olanı nefsini(egosunu) aşarak bulabileceğini salık veren bir yoldur.
Tasavvufa göre ilahi aşk önemlidir. Kişi bu aşkla dünya kayıtlarından kurtulur, kâmil insan olur. Kemale erişenlere(olgunlaşanlara) ermiş, şeyh, mürşid-i kâmil gibi adlar verilir. Tasavvuf yoluna girenlere ise mürid denir. Müridler, şeyhlerinin önderliğinde bazı tasavvufi yollarla seyr-i süluk yaparlar. (Ruhlarına doğru yolculuk ederler). Tasavvufun amacı ben duygusunu yok edip öteki beni keşfetmektir. “Bir ben var bende benden içerü” sırrını elde etmektir.
Dostları ilə paylaş: | 
