HÂMİD-İ VELİ (SOMUNCU BABA) (1349-1412) Kayseri’de doğdu. Tahsil çağı gelince buradan
ayrılıp Şam ve Tebriz’e gitti. Ali Erdebilli’ye intisap etti. Bursa’da
fırıncılık yaptığı için Somuncu Baba ismini almıştır. Tasavvufa
intisabından sonra Bursa’ya yerleşti. Burada fırıncılık yaptı.
Oradan Konya Aksaray’a yerleşti. Hacı Bayram-ı Velinin şeyhidir.
Ömrü boyunca irşatla meşgul oldu. Yunus Emre tarzında ilahileri
vardır. Halvetiye ve Nakşibendiye çizgisinde bir sufidir.
BİZ OL UŞŞAK-I Biz ol uşşâk-ı serbâzuz Akıl rüşd bize yâr olmaz Meyl-i ışk ile sermestüz Bize hergiz humâr olmaz Bizüm gülşendeki güller Dururlar taze solmazlar Hazân olup dökülmezler Zemistân ü bahâr olmaz
78
Diriyüz dâim ölmeyüz Karanularda kalmayuz Çürüyüp toprak olmayuz Bize neyl ü nehâr olmaz Şarâb-ı ışkı çün içdük Ferâgat mülkine göçdük Yanup ışkunla tutuşduk Bize tahrîk-i bâl olmaz Bizüm illerde ay ü gün Sebât üzre durur dâim Televvün irişüp ana Gehi bedr ü hilâl olmaz İrelden şems nûrına Vücûdum zerreden katra Ne katra ayn-ı bahr oldı Ana ka’r ü kenar olmaz Bırak ey Hâmidâ vârı Görem dirsen sen ol yârı Göricek ol tecellâyı Andan özge kemâl olmaz
