Türk tekke şİİRİ Eskişehir 2013 Türk Dünyası Kültür Başkenti Ajansı Kapak Ebrusu
Yüklə 0,56 Mb. Pdf görüntüsü
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- AŞKIN BU GÖNÜL ŞEHRİNİ
- NEYLEYİM DÜNYAYI
- ŞEMSEDDİN SİVÂSÎ
- VASIL OLMAZ HAKKA
- KAPUNA GELDİ ÂSÎLER
| ÇÜNKÜ MURÂDIMIZ SENSİN
Çünkü murâdımız sensin Gayrın sevdâsını kaldır Pâk eyle gönül hânesin Kendi aşkın ile doldur Nice bir derd ile mihnet Nice bir hüsnet ü fürkat Vaslına ver kâbiliyyet Çok ağladık bizi güldür İster seni cânım velî Neylesin erişmez eli El sanır âşıkı deli Kimse bilmez bu ne haldir Eğer elinden geleydi Çoktan maksudun bulaydı Bula ki lûtfun olaydı Çünkü bir bî-çâre kuldur Gör Hüdâyî-i derd-mendi Kande baksa seni sandı Lûtfet esirge efendi Rahmet ü gufrânın kaldır 117 AŞKIN BU GÖNÜL ŞEHRİNİ Aşkın bu gönül şehrini Gele gide yol eyledi Dahi Âdem halk olmadan Seni sultân kul eyledi Hak’tır kudret ü kuvvet Hak’tır lutf ü inâyet Eyleyip bize hidâyet İhsânını bol eyledi Ol verdi cism ü cânı Ol verdi ilm ü irfânı Hüdâyi’yi bunca ihsânı Evvel âhir ol eyledi NEYLEYİM DÜNYAYI Neyleyim dünyayı Bana Allah’ım gerek Gerekmez mâsivayı Bana Allah’ım gerek Ehl-i dünya dünyada Ehl-i ukbâ, ukbâda Her biri bir sevdada Bana Allah’ım gerek Dertli dermanın ister Kullar sultanın ister Âşık cananın ister Bana Allah’ım gerek. 118 Fani devlet gerekmez Dürr ü ziynet gerekmez Haksız cennet gerekmez Bana Allah’ım gerek Mecnun ister Leyla’yı Vâmık ister Azra’yı N’idem gayrı sevdayı Bana Allah’ım gerek. Bülbül güle karşı zâr Pervaneyi yakmış nâr Her kulun bir derdi var Bana Allah’ım gerek Beyhûde hevayı ko Hakkı bul gör yâ hû Hüdâi’nin sözü bu Bana Allah’ım gerek ŞEMSEDDİN SİVÂSÎ 1520’de Tokat/Zile’de doğmuş, bilhassa Menâkıb-ı İmâm A’zam, Menâkıb-ı Çehâr-yâr-ı Güzîn, Heşt-Behişt, Süleyman- nâme, Gülşen-âbâd, Divân ve Mevlid adlı eserleriyle meşhur olmuş önemli bir mutasavvıftır. Halvetiyye tarikatının Şemsiyye kolunun kurucusudur. 1597’de vefat etmiş, Sivas Meydan Camii haziresine defnedilmiştir. Şiirleri bir divanda toplanmıştır. 119 VASIL OLMAZ HAKKA Vasıl olmaz Hakk’a kimse cümleden dûr olmadan Kenz açılmaz şol gönülden tâ ki pürnûr olmadan Mûtu kable ente mûtu sırrına mazhar olan Haşr ü neşri gördü bunda nefha-i sûr olmadan Sür çıkar ağyârı dilde tâ tecelli ede Hak Pâdişah konmaz saraya hâne ma’mur olmadan Mest olup mestâne geldim tâ ezelden tâ ebed İçimişim aşkın şarabın âb-ı engür olmadan Sen müyesser eyle Yârab bizlere beytin tavaf İlmin ile âmil eyle vâde tekmil olmadan Hak cemâlin Kâbesini kıldı âşıklar tavaf Yerde Kâbe gökyüzünde Beyt-i Ma’mur olmadan Mest olanların kelâmı gayrıdan gelmez velî Pes enel hak nice disün kişi Mansur olmadan Bir acep sevdaya düştüm tutuşup Şemsi müdam Hakk’a makbul olmak ister halka menfur olmadan 120 KAPUNA GELDİ ÂSÎLER Kapuna geldi âsîler şefâat yâ Resûlallâh Suçunu bildi kâsîler şefâat yâ Resûlallâh Kapundan özge yok kapum tapundan özge yok tapum Bu dem geldüm bilip suçum şefâat yâ Resûlallâh Garîk-i bahr-i isyânum harîk-i nâr-ı hicrânum Fakîrüm zâr u giryânum şefâat yâ Resûlallâh Yolum seddeyledi ayâr kılup gurbette işüm zâr Elüm tut lutfile kurtar şefâat yâ Resûlallâh Ne itdüm ise ben itdüm ya geldüm nefse zulm itdüm Henüz cürmüm bilüp geldüm şefâat yâ Resûlallâh Ne ilmüm var ne a‘mâlüm perîşân cümle ahvâlüm Tolu vesvâsile bâlüm şefâat yâ Resûlallâh Bu Şemsî abd-i âbıkdur ne itsen ana lâyıkdur Velî yolunda sâdıkdur şefâat yâ Resûlallâh 121 ÂDEM DEDE 1591/92’de Antalya’da doğdu. Mevlevî şeyhi Zencirkıran Mehmed Dede’ye bağlandı. Daha sonra Konya’ya gitti. Bostân-ı Evvel’in terbiyesinden geçti. Ardından İstanbul’a gitti. Galata dergâhında misafir olarak Mesnevi şarihi Rüsuhî İsmail Dede’den dersler aldı. Onun vefatından sonra şeyhlik makamına getirildi. 1653’te Kahire’de vefat etti. Divan’ı, Farsça ve Türkçe şiirleri vardır. Mevlevi şairler arasında hece ölçüsüyle ve Yunus Emre gibi Türk mutasavvıflarının üslûbunda, özentisiz, Türkçe ilâhîler söyleyen bir şair olarak tanınır. MÜNÂCÂT Yâ Rabb[i] izzetin hakkı Kurtar bizi nefs elinden Kemâl-i nusretin hakkı Kurtar bizi nefs elinden Mukırrim zâtına cândan Ayırma cânı cânândan Hıfz eyle nefs ü şeytandan Kurtar bizi nefs elinden Varayım ben benden sana Göster seni bensiz bana Mest oluban kalam tana Kurtar bizi nefs elinden Âdem’im ağlatma beni Tevbem kabûl it yâ Ganî Al beni ver bana seni Kurtar bizi nefs elinden |