Türkçem Eyvah

(Dükkândan çıkar.) Buyurun! Ne arzu etmiştiniz?

CEZMİ-	(Şaşırır, Öğretmenle Selim’e) Hay Allah... İşe bak! Bayanmış yahu... (Esnafa) Buyuralım, buyurmasına da, bacı! Burda...
ÖĞRETMEN-	(Sözünü keser.) Bir dakika, bir dakika, siz bana bırakın Cezmi Bey...
CEZMİ-	Yahu kaç kere söylemek lâzım hoca... Cezmi Bey değil. Mümkünse Cezmi, sadece Cezmi...
ÖĞRETMEN-	Peki, Cezmi Bey, pardon sadece Cezmi... Bakın, dükkân sahibi de bayanmış. Ben konuşurum. (Esnafa) Efendim, iyi günler.
ESNAF-	Evet, buyurun, ne istemiştiniz?
ÖĞRETMEN-	Efendim, fazla bir şey değil. Sadece, dükkânınızın ismiyle ilgili küçük bir hatırlatmada bulunmak istiyoruz.
1.ESNAF-	Yani?
ÖĞRETMEN-	Bakınız hanımefendi, size küçük bir sorum olacak, lütfen cevaplar mısınız? Burası İngiltere mi?
1.ESNAF-	Hayır.
ÖĞRETMEN-	Peki, Amerika olabilir mi?
1.ESNAF-	Tabiî ki hayır.
ÖĞRETMEN-	İtalya?
1.ESNAF-	Elbette ki değil.
ÖĞRETMEN-	Peki, söyler misiniz hanımefendi, burası neresi?
1.ESNAF-	Tabiî ki Türkiye... Ne saçma sorular bunlar.
ÖĞRETMEN-	İşte hanımefendi, biz de demek istiyoruz ki, madem burası Türkiye; niye İngiltere’ye, Amerika’ya, İtalya’ya benzesin? Değil mi ya? Anlatabiliyor muyum?
1.ESNAF-	Hiçbir şey anlamadım.
ÖĞRETMEN-	Bakınız efendim, tekrar izah edeyim. Biz diyoruz ki...
CEZMİ-	Amma uzattın hoca. Görüyorsun ki, olmuyor. Çekil şöyle kenara! (Esnafa) Bak bacı, özetle, burada bir vukuat var.
1.ESNAF-	Ne vukuatı?
CEZMİ-	(Dükkânın adını gösterir.) Bu ne?
1.ESNAF-	(Anlamaz.) Ne ne?
CEZMİ-	Bu isim dedim. Ne demek?
1.ESNAF-	Nasıl ne demek? Basbayağı isim işte. Ne varmış isimde?
CEZMİ-	Basbayağı isim diyor yahu. Bak, bacım. Kısmen doğru söyledin. Basbayağı değil, bayağı bir isim bu. Hem ne satıyorsun sen burda?
1.ESNAF-	Yemek satıyorum. Hat-dog satıyorum. Hamburger satıyorum. N’olmuş? Burası bir lokanta... Belli olmuyor mu?
CEZMİ-	(Kaşlarını kaldırır.) Cıkk. Ben burda yemek yemem, bacım! Hani kırk gün aç kalsam... Bu koca şehirde de başka lokanta olmasa... Sen de yemekleri babanın hayrına versen. Yine de bu dükkâna adım atmam.
1.ESNAF-	Nedenmiş o?
CEZMİ-	Kıl, tüy bir vaziyet anladın mı? Ne öyle, karizma marizma filân... Şöyle adam gibi Bolkepçe, Lezzet, Tatgör, Ye de Bak, Tadım, Damaktadı filân olamaz mı icabında?
1.ESNAF-	Olmaz efendim. Ne öyle kepçe, Lezzet, Tatgör? Biraz global düşünün. Moda bu. İnsanlar öyle kepçeli mepçeli lokantalara gitmiyorlar. Burger Kingler, McDonald’slar niye dolup taşıyor? İnsanlar evrensel şeyler arıyorlar.
CEZMİ-	Ben de arıyorum, bacım. Emin ol ki, ben de arıyorum. Ama kendi lokantamı arıyorum. Aş evimi arıyorum.
NİNE-	(Girer.) Ben de arıyorum, ben de, ben de...
CEZMİ-	Sen ne arıyorsun, nine?
NİNE-	Keçimi arıyorum, oğul, keçimi. Kör olasıca. Hangi deliğe girdi bilmem ki! Ha eğer kurt yediyse o başka. O zaman o rezil çobanın elimden çekeceği var. (Çıkar.)
1.ESNAF-	Bu lüzumsuz konuşma daha sürecek mi? İşim var benim.
CEZMİ-	Anlamıyorsun değil mi bacım? Vaziyetin ne kadar ciddî olduğunun farkında değilsin yani.
1.ESNAF-	Önce ne istediğinizi anlayabilsem. Niyetiniz ne? Ne söylemeye çalışıyorsunuz? Karnınız açsa buyurun, bir şeyler ikram edelim. Ama lütfen beni boş yere meşgul etmeyin. Müşteriler bekliyor.
CEZMİ-	(Selim’e) Ver şu sözlüğü, baksın bacım.
SELİM-	(Sözlüğü uzatır.) Buyurun hanımefendi.
1.ESNAF-	Bu ne?
CEZMİ-	Sözlük, bacım, sözlük. Türkçe Sözlük. Türk Dil Kurumunun. İlk defa mı görüyorsun?
1.ESNAF-	O kadarını biliyoruz da, ne olacak bu sözlük?
CEZMİ-	Bak bakalım, orada senin bu dükkânın adı var mı?
1.ESNAF-	Olması mı gerekiyor?
CEZMİ-	Herhalde yani. Deminden beri ne anlatmaya çalışıyoruz?
1.ESNAF-	(Sözlüğü iade eder.) Ne kadar saçma!
CEZMİ-	Saçma mı? Bak, ne geldi aklıma. Senin tahtalı köyde akraban, tanıdığın filân var mı?
1.ESNAF-	Bilmem, niye sordun?
CEZMİ-	Hani yani onlar seni özlemiştir. Sen onları özlemişsindir. Sevenleri kavuşturmak sevaptır icabında. Paketleyip gönderelim. Bizimki bir nevi kamu hizmeti, anlayacağın... Cenaze masrafları da şirketten... Bak bacım, bir kere daha özetleyelim. Yani şimdi ne oluyor? Derhal bu tabelâyı indiriyorsun. Yerine öz be öz Türkçe bir tabelâ asıyorsun. Tamam mı? Anlaştık mı?
1.ESNAF-	Hayır efendim, tamam değil. Tabelâmı indirmiyorum. Siz ne hakla benim dükkânımın tabelâsına karışıyorsunuz? Dükkânıma istediğim tabelâyı asarım.
ÖĞRETMEN-