(İtişmeler...) Değiştirmiyorum işte. Defolun gidin be!
ÖĞRETMEN-
|
(Tiz) Yeteeer! Yeter be! (Herkes donar.)
|
CEZMİ-
|
(Ürkek) Ama... Öğretmenim...
|
ÖĞRETMEN-
|
(Tiz) Kes sesini dedim!
|
CEZMİ-
|
(Geri çekilir.) Tamam öğretmenim, sustum, kızma.
|
ÖĞRETMEN-
|
Kesme sözümü. İşiniz gücünüz kavga. Başka yol bilmez misiniz siz? Bir yanlışı düzeltmek istiyoruz. Yanlış yanlışla mı düzeltilir? Medeniyet diyorum, medeniyet! Buralara hiç uğramamış mı? Diyalog, anlaşma, uzlaşma... Bunlardan haberiniz yok mu sizin? Medenî insanlara yakışan ikna yöntemidir diyorum. İkna yöntemi. Anlaşıldı mı?
|
CEZMİ-
|
(Suçlu gibi) Tabi öğretmenim, anlaşıldı öğretmenim... Ama niye kızdın, onu anlayamadım.
|
ÖĞRETMEN-
|
(Esnafa) Ya sen? Sen anladın mı söylemek istediğimi?
|
2.ESNAF-
|
Yooo. Anlamam mı gerekiyordu?
|
ÖĞRETMEN-
|
(Kenara çekilir. Kızgın) Ne hâliniz varsa görün o zaman.
|
CEZMİ-
|
Ha şöyle. Rahat bırak, işimize bakalım, değil mi ya! (Esnafa) Bak, efendi. Son sözümü tekrarlıyorum: Bu dükkânın adı üç vakte kadar değişecek. Ya hemen, ya şimdi, ya derhal. Süren başladı.
|
2.ESNAF-
|
Anlaşıldı. Siz laftan anlamıyorsunuz. Günah benden gitti. (Islık çalar. Üç kişi sahneye girer. Titrek ışıklar altında kavga sahnesi.)
|
ÖĞRETMEN-
|
Yapmayın, etmeyin, lütfen...
|
|
(Işıklar söner. Yandığında, Cezmi yerde kıvranmaktadır.)
|
CEZMİ-
|
(Selim ve öğretmenin yardımıyla yattığı yerden güçlükle doğrulur ve bağırır.) Vazgeçmek yok! Pes etmek yasak! Bu Türkçe bizim. Bu dil hepimizin. Annemizin sütü, ses bayrağımız... Korumak boynumuzun borcu... Boynumuzun borcu diyorum, duymuyor musunuz? Kurumlar, kurullar, dernekler, vakıflar, ekranlar, manşetler, kürsüler, bölümler! “Türkçem, eyvah!” diyenler! Nerdesiniz heeey! (Kalkar, yürür.) Oh ne âlâ! İşi Cezmi’ye ihale et, kurtul! İhaleniz başım gözüm üstüne. Havaleniz kabul. Ama bir Cezmi ne yapsın? Cezmi’nin bildiği bir tek usul var. Ya sizin? Yağma yok! Herkes göreve! Herkes... Herkes... Herkes... (Çıkışa yürür.)
|
KARAMANOĞLU MEHMET BEYİN TORUNU-
|
(Fondan) Karamanoğlu Mehmet Bey’in torunu olarak buyruğumdur: Şimden gerü evde, mecliste, yurtta, kantinde, sınıfta, sokakta Türkçeden başka bir dil kullanılmayacaktır. Böyle biline!
|
Işıklar söner/Perde kapanır.
|
