(Girer. Elinde bond çanda, takım elbiseli, kravatlı, yaka cebinde mendil vardır.) Özel insanlar, güzel insanlar. Gününüz, geceniz hayır olsun! Dört yanınız çayır olsun.
|
(Başkan, Orhan ve Metin ayağa kalkarlar.)
|
BAŞKAN-
|
Ooo, mahallemizin şairi, Süslü Sedat. Hoş geldin.
|
METİN-
|
Hoş geldin üstat! Şeref verdin.
|
ŞAİR-
|
Hoş bulduk. Şeref bulduk, cancağızım. Memnun olduk ayrıca.
|
ORHAN-
|
(Yer gösterir.) Buyur üstat. Hoş geldin. Şöyle geç.
|
ŞAİR-
|
Estağfurullah. Teveccühünüz. Oturalım bakalım. (Cebinden mendil çıkarıp sandalyeyi siler ve oturur.)
|
|
(Orhan gidip bir sandalye getirir. Şairle başkanın arasına koyup oturur.)
|
BAŞKAN-
|
Ee, nasılsın şair?
|
ŞAİR-
|
(Yumruğunu sıkıp havaya kaldırır.) Daima iyi, daima iyi...
|
BAŞKAN-
|
Nerelerdesin kaç gündür?
|
ŞAİR-
|
Şurda burda, şehirde kırda, evde çadırda, dünyada kabirde...
|
BAŞKAN-
|
Aman Allah korusun, şair. Ev, çadır neyse de, kabir için daha erken... Sen bize lâzımsın.
|
ŞAİR-
|
Haklı olabilirsiniz, dost! Dünya var, kabir var. Ne var ki daha yazılacak bir sürü de şiir var. (Çantasını açar.)
|
BAŞKAN-
|
Hay ağzına sağlık. Değil mi ya?
|
METİN-
|
Evet üstat! Çantanda neler var bugün?
|
ŞAİR-
|
Her zamanki gibi, güzel kardeşim. Şiir, yine şiir, yine şiir, hep şiir...
|
ORHAN-
|
Ee artık, bir iki şiir okursun bize, ha!
|
ŞAİR-
|
Okuyalım bittabi. (Çantayı açar.) Noksanlık olmasın kafamızın tahtasında / Bakalım neler varmış şairin çantasında. (Bir tomar kâğıdı masanın üzerine koyar. Çantayı Orhan’a uzatır.) Tutar mısın ciğerimin nikotinsiz köşesi / Paslanmasın gönül kapının menteşesi.
|
ORHAN-
|
Amin üstat, amin. Ne güzel de söyledin. Sen zaten hep güzel söylersin. Allah ne muradın varsa versin. (Yerinde zıplar.) Vay be! Kafiyeli konuştum. Ben de mi şair oluyorum ne?
|
METİN-
|
Sakin ol, Orhan. Üstada ayıp oluyor.
|
ORHAN-
|
Pardon, pardon. Çok özür dilerim üstat.
|
ŞAİR-
|
Rica ederim, cancağızım, rahat olunuz. (Kâğıtlar arasında birini seçer.) Okuyacağım ilk şiir, memleketimin hâli üzerinedir. (Ayağa kalkıp nutuk çeker gibi okur.) Ey ahali, ahalî / Ne olacak bu memleketin hâli? / Bastım da kırıldı ayvanın dali / Var mı bizde süper güç olma ihtimali? / Olamazsak kimin boynuna bunun vebâli / Yurdumun insanları artık uyanmalı... (Oturur.) Böyle gidiyor işte. Tam 128 kıta... Ama bu kadar yeter şimdilik.
|
BAŞKAN-
|
Vaay, bayağı sosyal içerikli bir şiir olmuş...
|
ŞAİR-
|
E, tabiî ya. Nedir öyle hep aşk, hep aşk. Bu ülkede açlık, yoksulluk diz boyu. İşlemek lâzım bu konuyu...
|
METİN-
|
Üstat be, biz yine de bir aşk şiiri rica etsek senden. Ha, ne dersin?
|
ŞAİR-
|
|
