qor . kor. 1. işlək olmayan, istəniməyən nərsə. - koryol. - kortükan. - korqız. - 1. tünd. qoyu. basaq. qəliz. - kor sğs. - kor yağ. 1. əkisik. 1. artırılan sözə ''pis. çök. çöküc. düşüc. alçaq. yaman. kötü'' anlamı artırır. - korəl: əli kor: 1. əli açıq olmayan. çinis. 1. əli uğurlu, oluğlu, saçığlı, saçqılı, sulumlu, suluşlu, bərəkətli olmayan. - korəlin açması (süfdəsi) yaxcı olmaz. - korayağ: 1. alışverişə işlək, əlverişli olmayan xəlvət yer. - bu korayağ yerdə tükan işləməz. 1. ayağı kor. ayağı altına baxmayan. yeriyə yeriyə yerdə olan nərsələrə, sürəkli ayağı ilişən. - ay, ayğın altına bir baxda. 1. ayağı ağır, uğursuz. gedən yerin işlərin əngəllədən kimsə. - o korayağın ayağı bizə düşmədi, gələn gündən evə qaraquyruğ girib dalaş düşdü. 1. alqı, duyqu, duyum, sezim, hiss axışın, bacarığın dayanması. - kor ürək: acımaz könül. - kor içdən: çor udar: kor vicdan. 1. qıt başlı, qafalı, görüşlü. - kor elin, kor başı. 1. dəlikli nərsənin tutulmuş deşiyi. - kor iğnə. 1. az ışıqlı. - kor göz. - gün batarkən kor ışıqda yola düşdülər. - kor ışıq: sozaran ışıq. 1. qapıt. dibi bağlı yer, küçə. çıxmaz. qapçal. tuçal. kor. bünbəst.
Dostları ilə paylaş: |
