Turuz söZLÜGÜ El Yazma Bey Hadi Tebriz-Turuz

qoralıq . koralıq. otalağ basmış əkin, tarla.

qoralmaq . koralmaq. 1. alqı, duyqu, duyum, sezim, hiss axışın, bacarığın itirmək. bi hiss olmaq. - koralmış burun: korburun: iy bilməz burun. - koralmış əl: korəl: tutma, duyma bacarığın itirmiş əl, qol. - koralmış baş: korbaş: anlama, düşünmə bacarığın itirmiş kəllə, beyin. kor kişi. - koralmış quş: korquş: qıtoğ. qıtoy. qıtuy: anlama gücünə, əğri doğrunu seçə bilməyən yeni yetmə. 1. sönmək. - bənizi soldu, odu söndü.

qoralmaq . koralmaq. korlanmaq. 1. kitəlmək. kütəlmək. kəsməzinmək. 1. pozulmaq. xərab olmaq. - ayağqablarım korlanıb.

qoramaq . koramaq. koralmaq. susuzluqdan çatlayacaq duruma gəlmək. - topraqda işləməkdən əllərin koramış, biraz yağ sür. - yağ sürülməmiş gön islanıb qurusa korarar.

qoramaz . koramaz. kotamaz. odun.