qoşav . qoşağ. xoşav. 1. qoşulmuşu, qarışığı olan nərsə. 1. almaç. qarmal. qarbal. aşıl. alyaj. aliyaj. 1. qoşdıq. qoşlıq. yavan olmayıb, süycü, dadlı, şəkər, yemiş suyu qoşulmuş, qoyulmuş, qarışdırılmış içgi, içəcək.
qoşayaq . 1. iki ayaqlı. kişi. adam. 1. qoşaraq. qaçaraq. tam gücüylə, dörd nala qoşmaq, qaçmaq, çalışmaq.
qoşımca . son ək. sufiks. pəs vənd.
qoşqoş . 1. qaçqaça, iti axan nərsə. 1. kiçik şəlalə, qoğcan, çoğcan, çağlayan. 1. qoçqoç. qoşqoz. bir para bitgilərin kiçik yeralmıya oxşar, qovşaq (birbirinə yapışıq) kök.
qoşqu . birbirinə, daşqaya, kotana qoşulan heyvan.
qoşqun . yəhər, palan qayışı.
qoşqunlamaq . qoşqunlatmaq. 1. iki nərsənin birbirinə qoşmaq, bağlamaq. 1. nərsiyə qulp, quyruq qoşlamaq, qoymaq.
qoşlamaq . qoşqulamaq. yədəkləmək. yədəyə götürmək.
Dostları ilə paylaş: |
