qoyun gözü . 1. iri, yassı biçimli dənə. bir üzüm çeşiti. 1. mor çiğdəm, lala.
qoyun üzü . çobanların şubatın igirmi dördündə yığan şabaşları.
- qucuq: şubat ayı.
qoyun . (< quyuq). yuğurt. (< yoğun).
qoyun . 1. götün. özün dolandıramaz. başarsız bön olan. - qoyun baxışlı: qötün gözlü: axar, yola gözlü. - qoyun başlı: qötün başlı: bulut başlı. olanı ürəynə dək, ürəyicə yaxcı yoran. uysal. 1. qoyulu. qoylu. quylu. aşağı dönük biçimdə. - qoyun üzlü: qoyun üzünə oxşar somurtqan, iləri, aşağı doğru olan görünüş, üz. - üzü qoyun: - qoyun başlı: dikqafa, inad lmayan. - qoyun dallar: başların aşağ salmış, sarqmış budaqlar. - içi ağırlaşan, başdan qoyun görünər: 1. qutun. iyimsər. önə gələni iyiyə yoran. uzü yola. yumşaqlı. 1. iki döşün orta çuxuru, bölümü. bağır. 1. açıq qollarla göğüs, sinə bölümündə oluşan qoncaq, qucaq, kovcaq, qavuş, ağuş.
- qoyungözü: içi sarı, ağ qanatlı iri gül.
- qoyun sayatı: qoltuq saatı: cib sayatı.