Turuz söZLÜGÜ El Yazma Bey Hadi Tebriz-Turuz

qoyun . 1. qoy. - bir qoyun, iki keçi. 1. qoy (qoyun) sürüsü. (qoyun. ''un'' əki (at + un. olduğu kimi) çoğluğu göstərə bilir). - qoyunçu: qoyun çobanı.

qoyun . qotun. quyun. qutun. davar. 1. tanınmış olan verimli heyvan. 1. ne'mət.

qoyun! . amadəbaş.

qoyunca . qoyuşca. qonuşca. taavüni. koperasyon. kooperasyon.

qoyuncalıq . qoyuşcalıq. qonuşcalıq. taavünilik. koperatizm. kooperatizm.

qoyungöbəyi . göbələk çeşiti.

qoyunmaq . # yokunmaq, yükünmək, yükləmək.

qoyunmaq . etgilənmək. toxunulmaq.

qoyunmaq . qonunmaq. onunmaq. 1. işə salınmaq. (qonduqartmaq. bərpa olmaq). - on yeni tikinti qonumuş.1. qoyulmaq. düşmək. - havax yola qoyunacaq. 1.iqrar edmək. - o öz suçuna qoyundu. 1. mə'qullaşmaq. ağla gəlmək. 1. qonmaq. onmaq. düzəlmək. - bu kişi yola qonmaz: gəlməz. 1. öğrənmək. - tapşırıqlarıvı yaxcı qoyun. 1. onanmaq. dirsəlmək. doğub qalxmaq. - gün qoyunmadan: çıxmadan. -.bu işin qoynlması güc: yola düşülməsi. - ağaclar yaxcı qoyuluşlar.
qonduğarmaq . əkmək. dilə gitirmək. iqrar editmək. hidayət edmək. - düz yola qonduğarmadı.