Turuz söZLÜGÜ El Yazma Bey Hadi Tebriz-Turuz

qozaq . iri ləpəli, dənəli olan. - qozaq üzüm. - qozaq arpa. - qozaq qoz. - qozaq buğda.

qozaq . kozak. kovzak. qoşat. qoşat. qoşaç. (< kov). aralıq. iki nərsə arasında qalan boşluq.

qozaq . qozalaq. (< kov). tapıların (sənəd) qoyulduğu, damqalı, soxlu, möhürlü sandıq.

qozaqlanmaq . qozlanmaq. öğləşmək. öğlənmək. fəxr, iftixar edmək. duruğunmaq. durğunmaq. qiyafə tutmaq. dikəbəyinmək. (çağtayınmaq. xod nəmayi. məğrur olmaq).

qozalağ . > gəzafə. qoğalaq. gopalaq. gop. {anlamsız (anlama sığmaz). qovağ: kovağ: bi hudə. laqırtı. lağlağ. ) }. mubaliğə. iğraq.
gopçul. çaxan. leylaş.

qozalaq . altı girdə, üstü qoynıq, qoynuq. (qoyni, qoynu biçimli). qoğuz. qoğız. qoğzı. sorqut. sortuq. somurt. somut. məxruti. - armıd qozalaq biçimli yemişdir.

qozalamaq . 1. hər nəyin donaraq, bəkiyərək dənər dənər olması, şəkərləməsi. - qozalamış bal. - şaxtadan axan tərim qaşlarımda qozalamışdı. 1. püsgülləmək. toxumanın çözgü iplərin hörüb süsləmək.