Turuz söZLÜGÜ El Yazma Bey Hadi Tebriz-Turuz

qöbələq . qöbələk. böğrək.

qöbər . köbər. köpər. 1. yüksək yer. - köpər yerin toprağı güclü olur. 1. kövər. > qubar. (> ğobar). toz topraq.

qöbərqən . köbərgən. köpərgən. kövərgən. > qubarkən. köpürgən. tozalan. toz topraq, silmə körtgəsi, kortgası, köggəsi.

qöç . göç. çök. güc. gücgü. gücgü. çökgü. çöştək. köstək. qorsuq. korsuq. nərsəni olduğu yerdə korlamaq, saxlamaq, dayandırmaq, istəniləndən artıq təprəşməməsi üçün işlədilən bağ, dayaq. - çöştəyi qırmaq: ipin qırmaq. gizlicə qaçmaq, süzüşmək, sürüşmək, sıvışmaq. 1. qalın, güclü, kötüklü ağac, taxda.

qöçə . köçə. üstü açıq ağıl.

qöçəq . köçək. çökək. körpə. körpəç. kiçik, hələ gəlişməmiş nərsə.

qöçəq . köçək. köçük. kövçək. kövçük.

qöçəq . köçək. köçük. nərsənin yerə çökən bölümü. göt. köçük. göt

qöçəlmək . köçəlmək. 1. gedmək. 1. qaçmaq.

qöçər . köçər. amil.
köçər ağac: arabanın, daşqanın təkərlərini birbirinə bağlayan ox. dingil. dəngil.

qöçərqin . köçərgin. köçəri.

qöçqöçü . köçköçü. uşağ oyunu.

qöçtərə . köçtərə. bir göldən, arxdan su köçürmək üçün açılan dəlik.

qöçüq . köçük. halsız. cansız. məsquet. səqt olmuş.