Turuz söZLÜGÜ El Yazma Bey Hadi Tebriz-Turuz

qöqləm . göğləm. göğdəm. göyləm. göydəm. gövləm. gövdəm. yaz. ilkbahar. - göğdəm yağmırları əkin, ot yeridir.

qöqləmə . kökləmə. kökləz. 1. kökü ilə qoparılan bitgi, körpə ağacı. 1. şitil. 1. asma (bağ. üzüm. möv). çubuğu yerə tikilərək kök salmış durumu.

qöqləmək . kökləmək. 1. toprağı köklərdən arıtlamaq. 1. incə telləri, hörgüləri hörərək qalın hörgü qurmaq. 1. quraclı, kökləməli aracları qurmaq. 1. dibdən, kökdən sökmək. 1. qaza basmaq. 1. kökündən cözmək, çıxarmaq. - bu pislikləri kökləmək gərək.

qöqlənmək . köklənmək. kökəklənmək. kökünmək. 1. iyicə dib salmaq. 1. kökləşmək. kök, göt atmaq, salmaq.

qöqlü . köklü. təkin. təkli. dibdən. ocağlama. olğamınca. olcamınca. oylumunca. qucağlama. büsbütün. tümüylə. tamamiylə. durşuna. tutşuna. qop. tam. tüm. yerli dibli. - bu tarlanın ortası ocaqlama daşlıqdır. - ermənilər bu kəndləri ocaqlama (var yoxuynan) yandırdılar.